Lesbók Morgunblaðsins - 28.02.1926, Blaðsíða 8
8
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS.
28. febr. ’26.
Munið eftir
þessu eina
iunlenda fjelagi
þegas' þjer sjó- og bruna-
tryggið.
Pósthólf 417 og 574.
Simnefni: Insurance.
Efnalang Reykjavíknr
Laugaveg 32 B. — Sími 1300. — Símnefni: Efnalaug.
Hreinsar með nýtísku áhöldum og aðferðum allan óhreinan fatnað
og dúka, úr hvaða efni sem er.
Litar upplituð föt, og breytir um lit eftir ósknm.
Eykur þægindi! Sparar fje!
Vigfói finðliraiiílgsoH
kl«ðakeri, AAalstreeti 8'
ívidt bjrrgur af fata. og frakkaafiniru Altnf ný #L,i með hrerri ferf
AV> Sauinastofunni er iokað kl. 4 e. m. alla laugardaga.
S k r í 11 u r*.
Á hótelinu.
— Það eru ljótu rúmin, sem
þið liáfið hjerna á hótelinu! 1 nótt
hlunkaðist jeg niður á gólf, í
gegn um botninn á rúminu mínu.
— Pjer verðið þá að varast að
sofa svo fast.
f samkvæmi.
Hún: — Þjer viíið víst, að það
getur verið hættulegt, að daðra
við konu annars manns.
— Það er þó víst ekki síður
hættulegt að daðra við ekkjuna
hana.
Traust.
Lögmanni, sem í fyrsta sinn
hjelt varnarræðu fyrir kviðdómi,
fórust þannig orð:
— Háttvirtu kviðdómendur! —
Maðurinn, sem jeg á hjer að
verja, hefir flaskað á því að vera
of auðtrúa. Hann hefir ekkert
vit á að dæma um menn. Haxm
ber traust til þeirra, þó það sjeu
örgustu fantar. Jeg bið yður að
úrskurða hann sýlrnan. Hann ber
fult traust til yðar.
Milli vinstúlkna.
— Nú, hvernig ertu svo ánægð
með að vera trúlofuð honum
Grími? Er hann örlátur?
— Já, hann gefur mjer alt sem
hann getur fengið út í reikning.
Hjá lögreglunni.
— Eruð þjer viss um, að klulrk
an hafi verið tíu, þegar hann
rjeðist á yður og löðrungaði yð-
ur ?
— Já, hún var nákvæmlega
tíu. Jeg sá það á armbandsúrinu
lians.
Aukaþægindi.
Maður kom seint um kvöld í
smábæ, og hitti þá svo á, að öll
herbergi voru setin á því hóteli,
sem hann var vanur að búa í.
Ilami varð því að le^ta fyrir
sjer á öðru minniháttar gistihúsi.
En þegar hann kom þar inn á
ganginn, fanst honum þarna mið-
ur þrifalegt.
— Hafið þið herbergi? spurði
lxann dyravörðinn.
— Já, það höfum við.
— Hvað kosta herbergin hjá
ykkur?
— Við höfum eins manns her-
hergi bæði á 2 kr. og á 1 kr. og
50 aura.
— Það getur víst ekki verið
mikill munur á þeim?
— Nei, ekki tiltakanlega. En í
tveggja kr. herbergjunum er
fjalaköttur eða rottugildra.
Götusöngvarinn.
— Er þá ekkert rjettlæti til í
heiminum? má jeg spyrja. Þarna
stingur hún að mjer 10 aurum
fvrir lag, sem hann Carúsó hefði
að minsta kosíj fengið 500 kr.
fvrir.
Stúlknahjal.
— Hann er mjer sama og allur
heimurinn! Til hvers ræður þú
mjer ?
— Jeg ræð þjer til að sjá dá-
lítið meira af heiminum.
Rakhnífurinn.
Frúin: — Jeg get ekki sjeð, að
neitt sje að rakhnífnum þínum,
góð| minn. Mjer finst að minsta
ikosti alteins gott að ydda blý-
antinn minn með honum eins og
með gamla rakhnífnum.
f símanum.
Hann: — Þú veist, elskan mín,
að jeg elska þig, og að jeg hefi
ekki kyst nema tvær konur....
Hún: — Hamingjan hjálpi
mjer! Þá hef jeg fengið vitlaust
númer.
í sveitinni.
Gamall bóndi (við málara): —
Svo þjer ætlið að mála fallega
staði hjerna í sveitinni. En jeg
lield, að nú sje ekkert orðið eftir
af þeim. Því í viltunni sem leið
kom hjer ljósmyndari og tók þá
alla, eins og þeir lögðu sig.
ísafoldarpr#«v«ml5ja h f.