Lesbók Morgunblaðsins - 11.04.1926, Side 3

11. apríi ’26.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS

Í^TEASROng;
JllNC WATI''
80VR1L LIMITED
LONDON
BOYRIL VEITIR ÞJER DUG OgI
ÞllEK OG EYÐIR ALLRI
ÞREYTU.
1DREKTU BOVRIL VIÐ VINNUi
Íþína, því bovail heldurI
ÞJER STARPSHÆFUM.
Fyrir gamalt fólk, sem þjáist af svefnleysi, er þessi
hjartastyrkjandi og heilsusamlegi drykkur mjög
ákjósanlegur.
Notaðu aðeins % teskeið í einn bojla af heitu vatni og þá
færðu sarastundis óviðjafnanlegan, næTandi drykk.
Heildverslun Ásgeirs Sigurðssonar, sími 300.
að það var eins og klipt væri úr
lionura stórt skarð. Og svo nærri
Helga kora bvalurinn, að spán-
nýjar sjóbuxur, sera hann var í,
flettust sundur, eins og þær hefði
verið skornar raeð hnífi, en Helga
sakaði eigi.
Enginn veit livaða hvalur þetta
hefir verið, en í brotum bátsins
var mikið af hvelju, sem skófst
af honura, og var hún loðin. Var
hveljan sett í spiritus og send tii
útlanda ásamt fyrirspurnum um
það, af livaða hvaltegund liún
mundi vera, en af lienni hefir
ekki frjest síðan. Garalir menn
þar eystra, sögðu að þetta mundi
liat'a verið „katthveli“, en hvort
sú hvaltegund er annarstaðar til
en í írayndun raanna, skal ósagt
látið.
Af þeim fjelögura eru nú aðeins
tveir á lífi, Asmundur og Helgi.
Asmundur er hreppsnefndarodd-
viti í Helgustaðahreppi, en Helgi
búsettur hjer í bænum og er frá-
sögn þessi fengin hjá honujn.
Frá þvl að fyrstu holurnar fyr-
ir simastaurunum votu grafnar og
alt til þe8s, að furðuverkið var
fullkomnað, var ekki um annað
talað um þvera og endilauga
Moldársveit en símann. Hann var
kominn í ýms útkjálkahjeruð
landsins áður og um allar þjett-
býlli sveitir og þektist því af af-
spurn. En Moldársveit var í kjör-
dœmi sem hafði sent stjórnarand-
stæðing á þing og sat þessvegna
á hakanum lengi v(l. Svo skiftu
þeir um þingmann vestur þar
og þá kom síminn.
Allir töluðu um símanu, þetta
galdratæki nútímans. En enginn
var þó eins gagntekinn af nýung-
ínni og Guðbrandur á Yxnalæk
og alt hans hcimafólk. Og það
var engin furða, því Guðbrandur
átti að verða símastjóri. Margir
höfðu litið vonaraugum til þess-
arar vegtyllu. Embættismennirnir
eru í hávegum hafðir og þarna
var frama von. En Guðbrandur
varð hlutskarpastur, fyrst og
íremst af því, að Yxnalækur lá
—
í miðri sveit og alveg í síraaleið-
inni. En ekki eingöngu þessvegna.
Guðbrandur var gæddur öllum
þeim kostum sem símastjóra mega
prýða, hann var samviskusamur,
þagmæÍ8kur og rómsterkur og
góður heim að sækja. Og því
undu fiestir því vel, að hann fjekk
þessa vegtyllu. Aður hafði hann
verið nautgriparæktunarfjelags-
eftirlitsmaður og sýsluvegagerð-
arverkstjóri og er það sönnun
fyrir áliti því, sem hann naut í
hjeraði Og nú varð hann sima-
stjóri. Þetta embætti bar af hin-
um fyrri og hann ákvað strax,
að nota símastjóratitilinn eingöngu
framvegis bæði í ræðu og riti.
Hann var stuttur, laggóður og til-
komumikill, liinir voru bragðdauf-
ir í samanburði við hann og þess-
utan svo ,langir að fæstir nentu
að nota þá í ávarpi eða skrifa
þá utan á brjef.
En vandi fylgir vegsemd hverri.
Guðbrandur gekk þess ekki dul-
inn. En hefði hann rent grun í
hve mikill vaudi fylgdi nýju
vegsemdinni, mundi hann aldrei
hafa tekið 1 tnál að verða síma-
stjóri.
Ilann var ólærður i eðlisfræði
og sjerstaklega hafði rafmagnið
altaf verið honum ráðgáta, eins
og alt sem ósýnilegt er. Það gat
boi'ist eftir þræðinum þótt hann
væri ekki holur. Og það var stór-
hættulegt og var notað til þess
að drepa glæpamenn með i Am-
eríku. Guðbrandur fjekk lánaða
eðlisfræði hjá barnakennarauum
og las þar alt sem skrifað Btóð
um rafmagn, en var litlu nær,
því hann vantaði öll tilrauna-
áhöld. Nema eitt. Hann tók kött
inn og strauk honum fram heilt
sunnudagskvöld, en því miður
bættist honum lítið fræðsla um
leyndardóma talsímans við það.
Guðbrandur hafði fengið notk-
unarreglur, reglugerðir og leiðar-
visa frá símastjórninni og las
þetta með athygli frá raorgni til
kvölds, og lærði sumt utanað.
Hann gat ekki um annað hugsað
en símann. Þar var hann bók-
staflega vakinn og sofinn. Á nótt-
unni dreymdi hann um símann
og í svefnrofunum á morgnana
var »halló« fyrsta orðið sem kom
Símastjórinn á Yxnalæk.
Eftir T o b i a s.