Lesbók Morgunblaðsins - 25.07.1926, Qupperneq 8

ð
L38BÓK MOBGUNBLASSOrc
25. júlí '26.
Allskonar prentverk,
svo sem: Mynda-, gull-, silfur- og litprentun á allskon-
ar eyðublöðum og auglýsingum fæst nú hvergi betur
af hendi leyst en hjá oss, þar eð vjer nýlega höfum
fengið útlendan prentara, sem er snillingur i sinni grein.
Höfum nýtt og fallegt leturúrval og ágæta setjara.
Umslög og allskonar pappír i miklu úrvali.
Vjer kappkostum að gjöra alla viðskiftamenn okkar
ánægða með viðskiftin.
ísafoldarprentsmiðja h.f. — Sími 48
Vigfns Gnðbrandsson
klseðskeri. Aðalstrætl 8’
Vvalt byrgur af fata- og frakkaefnum.Aitaf ný efxá meC hvarri ferfS
AV. Saumastofunni er lokað kl. 4 e. m. alla laugardaga.
Efnalang Reykjavíknr
Laugaveg 32 B. — Sírni 1300. — Símnefni: Efnalaug.
Hreinsar með nýtísku áhöldum og aðferðum allan óhreinan fatnað
og dúka, úr hvaða efni sem er.
Litar upplitnð föt, og breytir um lit eftir óskum.
Ejrkur þægindi! Sparar fje!
gæfan þó að gangi hjá
„Garði“ mínum stundum.
Við stúlku.
Fáir af því hafa höpp,
hversu vel sem lætiw,
að fara svona seint á löpp
og sofna um miðjar nætur.
Ólíkt.
Sitja mætum meyjum hjá
mjer er ljúft að gera;
en þær sem bæði bíta og slá
best er að iáta vera.
Spá á „Skallagrími."
Var spurður um hverju jeg
mundi spá um aflann. Vissi efek-
ert firemur en aðrir, en kastaði
fram eftirfarandi vísu, Og varð
sannspár:
Ef að veðrið verður stilt,
vel má þannig haga,
að við „Skalla“ fáum fylt
fjóra næstu daga.
VeðuXlýsing.
Skipstjóri spurði um veðrið:
Sig í æði ýfir Dröfn,
— efnin kvæða mæða —
veðurhæðin virðist jöfn,
varla um næði að ræða.
Kveðið á Hjalteyri.
í ágúst þrýtur alla ró,
er þeir líta fjöllin
fífuhvítum földuð snjó,
og frostið bítur völlinn.
Staka,
kveðin í tóbakshallæri á „Skalla-
grími“ :
Fyírst jeg bjóða baukinn kann,
betra er fátt að vinna,
og gleðja með því gamlan mann.
Guð hefir launað minna.
Skjaldarvísur.
Um tóbakspontu, mesta forláta-
grip, smíðaðan af Hannesi á Eg-
ilsstöðum. Var baukurinn með
silfursikjöld á hvonri hlið, og
nefndur Skjöldur. En þau urðu
afdrif hans, að jeg misti hann
í sjóinn xxt af „Skallagrími" og
hörmuðu allir slysið.
Fyriæ tjóni víst jeg varð,
sem vert er á að minnast.
Nú er fyrir skildi skarð.
En skyldi hann aldrei finnastt
Stirð eru höld í haust hjá mjer,
hnigu völd í marinn —
þar sem Skjöldur eftir er
öldum köldum barinn.
Að mjer snara óhöppin
öðfru en bar til vona.
Skelfing- var að Skjöldur minn
síkyldi fara svona.
Ekki föðurbetrungur.
Var spurður að, hvo.r mundi
betri „Egill Skallagrímsson11 eða
gamli „Skallagrímur.“ Hafði þá
verið tvo túra á Agli.
Vilji aldan ægileg
oklkur bölvun gefra,
föður-betrung álít jeg
Egil livergi vera.
Á „Skallagrími.“
Sjer hvað hefir sína bið.
Syrtir nú í álinn.
En lengi tekuæ lestin við
líkt og prestasálin,
Vísa botnuð.
Óiafur Tómasson byrjar:
Lána þú mjer lítinn skamt
af lífsreynslunni þinni.
.Jeg svara:
Verði þjer í geði gramt,
gættu að skynseminni.
—------««»---------—
Skrítlur.
Undir fótinn.
Hún (við ungan mann): Trúið
þjer á ást í fyrsta viðliti?
Hann: — Nei!
Hún: — Nú, það gerið þjer
ekki! En þá komið þjer líklega
aftufr á morgun?
tsafoldarprentsmlöja h f.