Lesbók Morgunblaðsins - 29.05.1927, Blaðsíða 7

LESBÓK MORGUNBI^ÐSINS
167
meira frábrugðnar því, sem menn
áttu að venjast, ojí tor svo brátt,
að hann fjekk engri m.vnd komið
á svninguua, tóku þeir þá það
ráð Monet ojr fjelagar hans, að
halda sýninjru útaf fyrir sijr árið
1874.
Sko])grein var skrifuð um þá
í hlaði einu ojr minst þar á mvnd
þessa sem lijet „Impression, Sólar-
npprás.“ En út af því festist
,Jmpressionista‘‘ nnfnið við þá
fjelapra.
í 9 ár eftir þessa sýningu fjelclc
Monet ekkert verð fyrir myndir
sínar, ojr átti mjðg erfitt með að
Jraga fram Hfið. Árið 1883 hjelt
hann sýningu og fjekk þá sæmi-
legan dóm.
En það var fyrst 10 árum seinna,
eftir 1890, að hann varð nafn-
togaður maður.
Mestan hluta tefi sinnar dvaldi
hann í Norður-Frakklandi. Hann
átti sjer bústað nála^gt Signu,
spölkorn norðan við París, og á
Signubökkum málaði hann flestar
sínar bestu myndir.
Utanríkisráðuneytið í Khöfn
er til húsa í höll þessari, er nefnd
er, „Det Harsdorffske Pala'.“ —
Struensee, hinn nafnkunni stjórn-
arherra, stofnaði fyrstur til sjer-
staks utanríkisráðuneytis í Dan-
mörku árið 1770. — Mannsmyndin
er af lionum.
,Verkamana«dóttir‘
giftir sig í Englandi.
mun, svo tvter myndir af sama
umhverfi sömu lilutum, eiga aldrei
að vera eins; birtan er aldrei ná-
kvæmlega hin sama mÖrg augua-
blik í einu — og „sínum augum
lítur lvver á silfrið“, engir tveir
menn hafa fæðst eins, liver iraður
sjer umhverfið í þeirri mynd, sem
auga hans og skaplyndi blæs hon-
nm í brjóst.
Fvrir 50 árum átti almeuningur
suður í Frakklandi, erfitt með að
skilja þetta. Hjer úti á Islandi á
það nokkuð langt í land enn, að
þessi almennu sannindi sjeu
runnin upp fyrir mönnum. Svo
furðanlega langt erum við á eftir
tímanum í þessu efni, að sá blaða-
maður íslenskur, sem stærir sig
mest af því, að liafa haft við-
kynningu við franska menningu,
ritaði það aumlega rugl í blaðið
sitt í liaust, að verk „liinna ný-
móðins málára“ myndu er tímar
líða verða borin út af listasöfnum
menningarlandanna. Eitt er að vera
ófróður og hafa vit á að þegja;
annað að vera svo vitlaust, að
menn viti ekki einu sinni um það
live fáfræðin er einskær, og halda
sig í einfeldni sinni vera einhvern
spámann.
Nokkuð hefir verið um það
deilt, hvort Manet eða Monet
væri hinn eiginlegi höfundur „im-
pressionisma“-stefnunnar. En M.
Duret, hefir skörið úr því til full-
nUstu. Hann hefir sýnt fram á,
að „impressionisminn“ birtist fyrst
í myndum Monet í sinni fvillkomn-
utsu og bestu mvnd, enda sje
Uafnið frá honum runnið.
Það var árið 1874, að hann og
nokkrir fjelagar hans hjeldu sýn-
ingu á myndum sínum í París,
Ein af myndum Monet. hjet þessu
nafni: ,Impression‘ : ,Sólarupprás‘.
Erfitt er að finna orð á íslensku
sem sje heppileg þýðing á þessu
orði „Impression.“ í nafni þess-
arar myndar á málarinn við það,
að hann hafi ætlað sjer að skýra
frá því í mynd sinni hvaða .áhrif
sólarupprásin hafði á liann, hvern
ig hún kom honum fyrir sjónir.
Monet sýndi fyrst mjmdir eftir
sig á almemiu listasýningunni í
París árið 1865. Sendi hann mynd-
ir til sýningar þessarar árlega
næstu ár á eftir.. En myndir hans
urðu moð ári hverju myira og
Keisarinn til sölu.
I»egar lýðveldið var stofnað í
Þýskalandi, var gerð nokktir
breyting á söfnum þeint, er mintu
í nokkru á keisaradæmið. Meðal
annars var rutt myndasafnið úr
.Panoptikon' í Berlín og mvndirn-
ar settar á uppboð. Myndin er
tekin þegar mj-nd Yilhjálms keis-
ará var boðin upp.
Fyrir skemstu giftist Peggy,
dóttir hins alkunna enska verka-
mannaforingja Thomas. — Maður
liennar heitir Reginald llarris.
Brúðkaup þetta 'var haldið
hvorki að minni nje óvirðulegri
sið en vant er um höfðingjabrúð-
kaup í Englandi. Var þar — eftir
því, sem ensk blöð segja — 500
gesta, og var tekið til þeas hvað
klæðnaðnr þeirra var íburðarmik-
ill og skrautlegur.
Brúðkaupsveislan var haldin á
„llotel Metro])ole“, og var hin
veglegasta. Var þar margt stór-
menni Breta saman komið, svo
sem lávarðurinn af Oxford og frú
(Asquith), Astor lávarður og frú
lians, og tvær dætur þeirra, Hir
Douglas Haig, yfirhershöfðingi
Breta í stríðinu, Baldwin forsiet-
isráðherra, Lloyd Qeorge, og fjöldi
fólks, sem skráð er í „Gotha“-al-
manakinu.
Þótti brúðkaupsveisla þessi bera
vott um stórum meiri raúsn og við
liöfn heldur en ætla mætti, þar
sem óbreytt verkamanusdóttir á í
hlut. En ekki er þess getið, að í
því boði hafi verið neitt verk-
manna,