Lesbók Morgunblaðsins - 06.11.1927, Blaðsíða 1

\
| Einar BEnEdiktsson skáid. |
| RfmæliskueQja 31. okt. 1927
frá 3óni ÍTlagnússyni.
Ini hlýddir d garpanna einvala orð,
sem yrkjandi börðust og hnigu á storð,
oy barnið, sem gullin sín grætur.
Og />ví gastu kveðið um kappann á Borg,
um klerkinn á Mosfelli: brot hans og sorg,
um Starkað, sem einmana trað yfir torg
um tómleikans eilífu nætur.
tnn kvæði’ eru mótuð af löyum vors lands,
af lanyeldum nætur og blásvella glans
og tíbrá, sem tindrar á blómum.
1>au berast til eyrna með brotsjóa gný,
sem brimharpan kallar um hrapandi ský.
Þau vefjast um hjartað sem vorgola hlý
og vaka í svananna hljómum.
Þau hefjast og vaxa sem lifanda líf,
sem lyftandi máttur, sem brandur og hlíf
af komandi kynslóðum borin.
Þau byrðingnum lýsa um brimsollinn fjörð,
og bóndanum fylgja að slætti og hjörð,
svo lengi sem breðamir bráðna af jörð
og bjart er um Ísland á vorin.
piiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiBiiiiiMiiiiiiiiiiiHHiuiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiHiiiiiHuiiiitiiiiiiiiiiiiimiiifr
i Þín víðlenda álfa er vorgróðurland.
-- Þótt vegirnir lægju um jökul og sand,
~j í sporunum gimsteinar glóa.
i Við gleðinnar elfur og soryanna sæ
| />ú syngur þín Ijóð út i hríðar og blæ.
- Þú kannaðir íslenskan öræfasnæ
1 og ódáins blikandi skóga.
~ Við konungahirðir og hraðfluga ylaum
í hjartanu barstu /nnn fegursta draum
i um drotning, er sat út í sævi.
H Til hennar þú fluttir þín eldvígðu orð,
| svo auðug og frjó eins og gróandi storð,
■; uin alt, sem var frelsað og bar fyrir borð,
| um birting og nótt vorrar æfi.
Og hvar sem þín yanga var gjörð yfir heim,
~ þú gekst ei á mála hjá valdsmönnum þeim,
sem lánið í landaurum telja,
sem hjegóminn fleytir að hafnlausri strönd
_ og hneppa sitt frelsi í gildrur og bönd,
sem gæla við silfrið í helbleikri hönd
en hjartað úr brjóstinu selja.
imiituiNiuiiiiiiNuiiiiiHiiHiiitiiiiuiiiiiiiiiiniiiiniiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiii