Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1929, Blaðsíða 8
424
4. mynd. í baksýn eru pyra-
mídar* en þeir eru aðeins- til í
Egyptalandi. Þáð er því vitlaust að
sýna þar tígrisdýraveiðar á fílum.
Tigrisdýr eru í Asíu og þar tíðk-
ast þessi veiðiaðferð. Fílar eru að
vísu í Afríku, en ótamdir. Það má
líka sjá það á eyrunum á þessum
fíl, að hann er ekki afríkanskur;
á þeim eru eyrun miklu stærri.
5. mynd. Zebradýr eru hvergi
til nema í Afríku. Það er því
rangt að flytja þau í rússneskt
umhverfi (sjá kirkjuna í bak-
sýn) og láta kósakka vera að
veiða þau.
6. mynd sýnir Eskimóa vera að
vejiða mörgæsir. Nú vita allir, að
Eskimóar eru hvergi nema við
Norðurheimskaut; en mörgæsir eru
aðeins til við Suðurheimskaut og
skakkar hjer því æði miklu.
Margar ráðningar bárust, og
sumar mjög ítarlegar. En þar sem
erfitt er að gera upp á milli, verða
Uokkrar bestu ráðningarnar valdar
nr og dregið um, hver verðlaunin
skuli fá. 1 næstu Lesbók verður
skýrt frá úrslitum.
lieilcibrot.
Gimsteinakaupmaður nokkur
átti 31 perlu. Voru þær for-
kunnarfagrar og hinir mestu
dýrgripir og var kaupmannin-
um ant um það, að þeim yrði
ekki stolið frá sjer. Og til þess
að geta sjeð það undireins hvort
nokkra perluna vantaði, raðaði
hann þeim í hólfakassa eins og
sýnt er hjer á myndinni, þannig
að 12 perlur voru í hverri röð,
hvort sem talið var upp og ofan
eða þversum. Hjá kaupmannin-
um var ófrómur búðarþjónn.
Hann sá það hvemig kaupmað-
urinn raðaði perlunum. Lang-
LESBÓK MORGUNBLAÖSINS
aði hann til þess að ná sjer í
perlu, án þess að kaupmaður
yrði var við. Tók hann nú eina
perlu, en raðaði hinum þannig,
að 12 voru enn í hverri röð.
Daginn eftir ljek hann hið sama
og gekk svo fimm daga í röð,
að hann stal einni perlu á hverj
um degi, en raðaði þeim, sem
eftir voru þannig, að 12 voru
jafnan í hverri röð og saknaði
því kaupmáðurinn ekki perl-
anna sem stolið var. En hvernig
fór búðarþjónninn að raða perl
unum á hverjum degi, þannig
að altaf væri 12 í röð?
Smælki.
Bóndi: Með leyfi að spyrja, af
hvaða kyni er hundurinn yðar?
Kiiupstaðarbúi: Hann er af ætt
bónda og afglapa.
Bóndi: Nú, hann er þá í ætt við
okkur báða!
Annar foringinn: Hvað áttu við
með því að segja, að það sje ekki
ærlegur leikur hjá okkur?
Hinn foringinn: Jú, þegar þú
kemur með systur þína og lætur
liana vera nð dufla við markvörð-
inn okkar.
Hinn kunni heimspekingur Fried-
ricli Sehleiermacher var einu sinni
prestur við þrenningarkirkjuna i
Berlín, og þegar hann messaði, var
kirkjan altaf troðfull. Einu siani
var hann spurður að því í sam-
kvæmi, hvernig á þessu stæði, og
svaraði hann þá: í kirkjuna koma
aðailega stúdentar, stúlku'r óg liðs-
foringjar. Stúdentamir koma til
]>ess að hlusta á mig; stiilkúmar
til þess að horfa á stúdentana og
liðsforingjarnir koma til þess að
Iiorfa á stúlkurnar.
þrjá.
Kaupmaður: Það þykir mjer
ekki mikið, ef miðað er við þ*ð,
hverju þú afkastar.
— Hvers vegna hefir þú slitið
trúlofuninni?
— Végna fortíðar kærustunnar.
Hvað liefir hún eiginlega gert
af sjer?
— Ekkert. Fortíð hennar ©r ó-
flekkuð. en aðeins 20 árum of
löng.
Prófessorinn: Jæja, hvort okkar
er það nú, sem er glevmið? Jeg
kem heim með þina regnhlíf og
mína regnhlíf.
Frúin: Hamingjan hjálpi okkur!
Hvorugt okkar var með lægnhlíf.
þegar við fórum að heiman.
I«afoldarprentsmiCja h.f.