Lesbók Morgunblaðsins - 21.09.1930, Qupperneq 4

292
LESBÓK MORGUNBLAÐSDÍS
Færeyjciför
íslenskra knattspyrnamanna.
Eftir Erlend Pjetursson.
1 lyftingu á e.s. Botníu stóðu
25. júlí 17 ungír íslendingar og
biðu með óþreyju eftir að sjá hina
fyrstu landsýn í Færeyjum, þang-
^ð sem ferðinni var beitið. Þótt
ekki sje nema fveggja daga ferð
milli Islands og Færeyja liafði
samt enginn af þessum stóra hóp
komið þangað áður. Og þótt Is-
lendingar þekki vel færeyska fiski-
menn, þá vitum við samt lítið um
landið þeirra. Nema um þokuna.
T’m hana höfum við heyrt. Og „vei
þeim sem í þokunni búa“ stendur
oinhversstaðar, en það á nú ekki
við um vini og frændur okkar Fær
evinga. Nei, síður en svo. Og heill
þeim sem í þokunni bvia 'í Færeyj-
um. segjum við eftir ferðina.
Yið bölvum samt þokunni; hún
tefur fyrir landsýn, en loks ljettir
þó lítið eitt upp og kl. 2y2 e. h.
sjáurri við vestasta oddann í Fær-
eyjum, sem heitir Mykjunesholm-
ui og litlu síðar Mykjunes, sem rís
hátt upp úr sjónum. Þokunni ljett-
ir smátt og smátt. Nva blasa á móti
okkur háar og tignarlegar eyjar
allar grasigrónar með smáþorpum.
Stærsta eyjan sem við nú sjáum
heitir Vagar og komum við þá inn
Vagafjörð og síðan Hestafjörð og
eru þar tvær smærri eyjar sem
bera við syðsta oddann á stærstu
eyjunni, Streymoy. — Er Þórs-
höfn á henni og syðst er Kirkju-
brer, sem allir íslendingar kannast
við. Siglum við þar rjett fram hjá
og beygjum fyrir Kirkjubæjarnes
og inn Nólsoyarfjörðinn og sjáum
Nólsoy. Eftir stutta stund erum
við komnir til Þórshafnar. Þangað
sem við ætlum að heyja bardaga í
fyrsta sinn á erlendri grund. Ekki
með eiturgasi, heldur með dreng-
skap íþróttanna. Þegar skipið hefir
þafnað sig koma um borð til okkar
Poul ritstjóri Niclasen, Sundorph
lögreglustjóri og formaður knatt-
ppyrnuráðsins í Færeyjum og
Egholm hinu góðkunni bakvörður
sem var hjer í fyrra með færeyska
knattspyrnuflokknum. Bjóða þeir
okkur hjartanlega velkomna. Síð-
an er haldið í land á stórum vjel-
báti og þegar að hafnarbakkanum
kemur er þar mikill fólksfjöldi að
taka á móti okkur. Fer þar fram
hin opinbera móttaka og býður
Nielasen ritstj. fyrir hönd bæjar-
búa alla íslendingana velkoinna,
flytur ágæta ræðu fvrir mSnni Is-
lands bg að henni lokinni fagnar
fólksfjöldinn komu tsléndinganna
imeð margföldu hiirra. Þá syngja
allir íslenskú knattspyrnumennirn-
ir þjóðsöng Færeyinga „Þú alfagra
land mitt“, eftir Simun av Skarði.
Hafa flestir Islendingar heyrt hans
getið frá ferð hans hjer í fyrra.
Þótti Færeyingum söngurinn tak-
ast prýðilega, og þótti þeim vissu-
lega vænt um þessa fyrstu kveðju
Íslendinganna. Fararstjóri mælti
því næst fýrir minni Færeyinga
og þakkaði hið vinsamlega og
rausnarlega boð þeirra og Tslend-
ingarnir tóku undir með snjöllu
húrra.
Að því loknu stígum við í f^rsta
sinn á færeyska grund og höldum
á leið til gistihússins. Fólkið tekur
á móti okkur með mikilli „blíðu“
á þeirra máli. Ungu stíilkurnar
,,nikka“ til okkar og jafnvel
„blikka“, en gamlir Færeyingar
koma og lieilsa okkur með handa-
bandi. Eru þeir hættir sjóferðum,
en hafa allir verið á Is'landi og
þvkir þeim' mjög vænt um að fá
tækifæri til að sjá og heilsa upp á
íslendinga. Víðast hvar í bænum er
flaggað fyrir komu okkar og það
jafnt með danska fánanum og
færeyska fla'gginu hvíta með bláa
og rauða krossinum. Eftir nokkra
stund erum við komnir að gisti-
húsinu þar sem knattspyrnumenn-
irn-ir eiga að búaj að undanskild-
um fararstjóra, sem bjó hjá lög-
reglustjóranum. Kl. 9 um kvöldið
voru allir boðnir til kvöldverðar
hjá Sundorph lÖgreglustjóra. Bauð
hann íslensku knattspvrnumennina
velkomna fyrir hönd knattspyrnu-
ráðsins með vinsamlegri ræðu. Far-
arstjóri þakkaði hið rausnarlega
boð lögreglustjóra óg bar fram
kveðju I. S. I. til færeyskra íþrótta
manna. Niclasen talaði fyrir minni
íslenskra knattspyrnumanna. Þ'á
voru sungin nokkur íslensk lög og
eftir borðhald farinn langur göngu
túr og genginn Hoydalsvegur. Var
um leið staðnæmst stutta stund á
íþrúttavellinum. Veður var hið feg
ursta og hiti mikill þó kl. væri orð-
in umi 11. .Það lagði því ekki að-
eins hlýjan straum frá fólkinu
sjálfu tit okkar Islendinganna,
heldur var eins og landið sjálft
vildi veita óss sömu hlýju.
Poul Niclasen ritstjóri.
Áður en lengra er haldið er rjett
að lesendurnir fái nvi þegar að
vita frekari deili á þeim 2 mönn-
um, er aðallega stóðu fyrir mót-
tökunni.
Poul Niclasen ritstjóri var fárar-
stjóri færeyska knattspyrnuflokks-
ins er hjer kom í fyrra. Er hann
mikill áhugamaður um íþróttamál
Færeyinga, sem og öll önnur mál
ri þeim eru til heilla. Hann nýtur
mikils trausts meðal Færeyinga og
er mjög vinsæll maður í Færeyjum.
Enda er öll framkoma hans blátt
áfram og hin prúðmannlegasta. —
Um 10 ára skeið var hann þing-
maður á lögþingi Færeyinga og
var þá yngsti maðurinn sem kos-
inn hefir verið á þing þeirra. En
vegna mikilla anna sagði hann af