Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1931, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
405
Ag KOLFIHHR.
Eftir Si5la Úlaf55on frá Eiríksstöðum.
Lýsti selið sólarbjarmi,
senn var þornuð dögg af greinum.
Kolfinna með kæfðum harmi,
kveikti eld í hlóðarsteinum.
Loginn birti lífsins veldi,
ljett um vangann fellu tárin.
Hún var brend af öðrum eldi,
ekki vildu gróa sárin.
Átti hún gnægð af ástaföngum,
öll þau brunnu fyr en varði.
Hraðar bærðist hjartað löngum
Hallfreð þegar bar að garði.
Var hann ljós í huldum hörmum,
heima þó ei frelsi gæfi.
Enginn hafði hlýrri örmum
hana bundið fyr um æfi.
Vinnur einn og annar tapar,
enn þá skeður margt í leynum.
Sorg og yndi ýmsum skapar
ástin, sem er fædd í meinum.
Sumarstund ei staðar nemur
Stjörnur brosa á himinhveli.
Hallfreður að kvöldi kemur.
Kolfinna er enn í seli.
Emhverju sinni hafði jeg legið
nokkra daga heima í tjaldi mínu,
upgefinn eftir þreytandi göngur
að glumdi í. Hann gapti, og það
chula til mín og hvíslaði: „Iko
n’gagi“. Og hann benti á hlið eða
göng inn í fljettijurtavef frum-
skógarins. Jeg laumaðist á stað
og komst upp á dálítinn hól. En
áður en jeg gæti áttað mig og
losað byssuna nu'na úr fljettijurta-
flækjunni, gullu í eyrum mjér þrjti
ki æðileg öskur, og þrír gríðarstórir
Górillaapar komu fram í rjóðrið,
svo sem 10 'metra frá mjer. Þeir
voru reiðir og stefndu á mig. —
Karlinn var á undan og brann
eldur úr augum hans. Veifaði hann
iiðnrm hnefa á lofti, en með hin-
um barði hann sjer á brjóst svo
að glumdi í. Hann gapti og það
skein í gular vígtennur hans. —
Jeg vissi, að annar ltvor okkar
varð að hníga að ve!li. Jeg mið-
aði á hjarta lians og hleypti af.
Hann rak upp sársaukaiiskur, en
áfram hjelt hann. Jeg skaut aft-
ur og þá hneig hann til jarðar
svo sem þrjá metra frá mjer.
Keilingar hans störðti á Jtessar
rðfarir, horfðu ýmist á hann eða
mig. Ætluðu |iær að ráðast á mig.’
T’m leið flaug í lmga mjer, að je<r
Itafði lofað belgísku stjórninni því
af drepa ekki nema emn Górilla-
ajia. Jeg mátti alls ekkj drepa
fleiri. Þó ætlaði jeg að hlaða
byssuna aftur, en r fyrsta skifti,
síðan jeg eignaðist hana, sátu skot-
hylkin föst í henni.
Þarna var jeg nú aleinn og
vopnlaus með tvær Górillaskessur
yfir höfði mjer. Og þá lá við að
jeg Ijeti hugfallast. í örvitaæði
reyndi jeg enn að ná skothylkj-
unum úr byssunnj — og þá tókst
það. Og jeg lilóð liana samstundis
og var ])á handfljótur. Önnur Gór-
illaskessan var þá komin svo
nærri m.jer, að jeg gat nærri snert
liana með byssunni. Jeg hleypti
af skoti í handlegginn á henni
og skaut svo upp í loftið. Hún
rak npp öskur af sársauka, en
staðnæmdist. hikaði dálitla stund
og lagði svo á flótta ásamt elju
smni.
Höfuiidurinn segir frá því, að
hann liafi fengið að skoða töfra
galdramaniis þeirra Pygmæa. Sá
lijet Katumbeles. Neðst í töfra-
pnng sínum hafði hann loðna
skinnpjötlu og var auðs.jeð að það
var anaskinn, því að engin dýr eru
• ’ns hærð og þeir. En hárið á
1 essari skinnpiötln var eldrautt.
Annars eru Górillaapar diikkbrún-
ir eða jar))ir á háralit. tíatti gekk
nú á galdramanninn að segja s.jer
livar hann hefði fengið þetta skinn
en það var ekki við það komandi,
fyr en hann hafðj gefið Katum-
beles stórgjafir (gamla salt
krukku, brotinn vasahníf og ó-
nýta skyrtu), að hann leysti frá
skjóðunni og sagði þessa sögu:
Þegar faðir hans var ungur og
hraustur og einhver besti veiði-
maður þ.jóðflokks síns, fór hann
eiuu sinni langt inn í frumskóg-
ana með fjelögum sínum. t marga
daga ferðuðust þeir vestur á bóg-
inn, þar sem enginn hvítur mað-
ur liefir stigið fæti sínuin og þar
sem Pygmæar hafa ekki ferðast,
hvorki fyr nje síðar.
Einhvern.dag sáu þeir einkenni-
lega s.jón. Þeir sáu Górillafjöl-
skyldu sem sat að snæðingi í reyr-
runna. Þet.ta voru gríðarstórar
skepnur, miklu stærri heldur en
venjulegir Górillaapar. En þó var
hitt undarlegra, að þeir voru há-
rauðir á lit.
Pygmæar ráðgtiðust um hvað
gera skyldi og þeir urðti ásáttir
uni það að reyna að drepa einn
apann. Þeim tókst það, og svo
skiftu þeir skinninu á milli sín, og
fyrir ])að varð hver þeirra að
galdramanni. A dey.janda degj gaf
fttðir Katumbeles honnm sína
skinnpjötlu og þess vegna varð
hann galdramaður.