Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1931, Blaðsíða 6
406
Mjer datt þegar í hug, segir
Gatti, að hjer hafi verið tiin eitt-
livert sjerstakt afbrigði að ræða.
En hvað skyldi vera því til fyrir-
stöðu að í frumskógunum þarna
leyndist sjerstök tegund Górilla?
— Þarna hafa til dæmis fundist
nýlega áður óþekt dýr, svo sem
Bongo og Okapi. Hver mundi hafa
tniað þvi fyrir nokkurum árum,
ef einhver blániaður hefði skýrt
frá því, að i skógunum væri dýr,
sem hefði Zebra-fætur, Antilopu-
búk og Gíraffa-háls? En þannig
er Okapi.
Gatti var nú um það hugað,
að komast eftir því hvað hæft
væri í frásögninni um rauðu Gór-
illa-apana, en þá veiktist hann svo
af hitasótt, að hann varð að fara
norður til Kairo, og dvelja þar
marga mánuði sjer til heilsubótar.
En nú er hann lagður á stað í
nýjan leiðangur og ætlar ekki að
koma aftur fyr en hanr hefir
fr.ndið rauðu apana.
BernsNuminning.
Ljúft er að syngja um sól ogvorin,
sæludrauma og vonalönd.
Ljúft er að vera ljósi borinn.
Ljúft er að ganga bernskusporin,
leiddur, studdur, hlýrri hönd.
Bernskan hjalar blíðum rómi,
björt og fögur guðamál.
Irmi í hreinum helgidómi,
hjartans kæi"sta vonablómi,
nærir yl hin unga sál.
Þegar gjólan nöpur næðir,
nýtur bernskan sálai’yls,
blíðust vonin bölið græðir,
brosið öldnu hjarta fæðir,
sigrar öflin íss og byls.
Þegar grána höfuðhárin.
hinna, sem þjer standa fjær,
blíð að muna bernsku árin
björtu, heitu hvarmatárin,
þau eru oft svo undiírkær.
Hjálmar Þorsteinsson.
Hofi.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Rtuinnuleysið
í Pýskalanði,
Gróðrarstíur bolsivismans.
Berlín, í des.
Eitt hið ískyggilegasta við á-
standið í Þýskalandi, er atvinnu-
leysið. —- Samkvæmt opinberum
skýrslum voru í öllu landinu
4.880.000 atvinnuleysingjar í nóv-
emberlok. Og jafnframt því, að
þessi tala var birt, var því spáð,
að í vetur mundi atvinnuleysingj-
um fjölga um 2—3 mi'ljónir, en
];eir, sem svartsýrastir ei-u, spá
því, að þeim fjölgi um helming í
vetur.
Hjer í Berlín ev atvinnuleysið
auðvitað ekki minna en annars
staðar. I borgarliverfinu ,Norden‘,
sem stundum er nefnt „Nýja
Moskva]' býr um ein miljón
mauna og af þeim eru 200 þús.
atvinnulausir. Þar er aumasta fá-
tæktin í allri Berlín. Hús eru þar
sexlyft og byggingarstíllinn er
fornfálegur, hver hæðin gengur
fram af annari og þar sem götur
eru þröngar, ná efstu hæðir hús-
anna báðum megin við götuna
næstum sainan. f þessum sex hæða
húsum búa heilar fjölskyldur, hver
í einu herbergi. Fimm til sex manna
fjölskylda í einu köldu herbergi.
Fátæktin er og hvergi jafn aug-
ijós og þarna. Óþrifnaður er gíf-
urlegur, einkuni í bakhiisagörðun-
um. Húsin í hverri götu eru sam-
bygð og að baki þeirra er einn
stór garður, sameiginlegur fyrir
alla húsaröðina. Garðar þessir
voru lengi þyrnir í augum lög-
reglunnar, því að þegar óeirðir
urðu, flúðu óeirðaseggimir jafn-
an í þessa húsagarða, fóru síðan
út á götuna nokkuru ofar eða
neðar og siuppu þannig úr hönd-
um Iögreglunnar. Og óeirðir eru
þarna oft og tíðum, þar sem
þarna býr fjöldi kommúnista. Við
síðustu kosningar voru greidd 150
þúsund kommúnistaatkvæði í
þessu hverfi. Reynslan hefir mi
kent lögreglunni hvernig hiín geti
auðveldast og skjótast bælt niður
óeirðir, sem þarna brjótast út.
Þegar dregur upp óeirðabliku um-
kringir 1000 „Schupoa“-sveit ó-
eirðasvæðið og öll Ijós em slökt
á götunum, og hvergi má sjást
ljós í gluggá. Að öðrum kosti
verður samstundis send kúla inn
um gluggann. Lögreglan er vel
vígbúin, með byssum, vjelbyssum
o. s. frv. f nokkura daga er hverf-
ið umsetið með þessu móti, þar
til víst er orðið, að óeirðirnar
sjeu niður bældar .
Armæða er og rnikil í Neuköln
i Berjín (oft nefnd Litla-Moskva).
Þar er hún þó ekki eins augljós.
Þrifnaður er þar mikill og engin
sjást ytri merki fátæktarinnar. En
innandyra lifa þar, sem í „Nýju
Moskva“, heilar fjölskyldur { einu
lierbergj við aumasta kost. Þar var
blóðbað mikið 1929 og þaðau er
spáð að kommúnistabyltingin rísi,
brjótist hún út í vetur.
Eins og fólkið í þessum tveim
fátækustu hverfum Berlínarborg-
ar lifir, eins lifir fjöldinn allra
atvinnuleysingja í Þýskalandi.
Grænlandshval rak nýlega á Jót-
landi. Var hvalurinn lifandi er
hann „strandaði“. Fyltust menn
veiðihug er þeir sáu hvalreka þenna,
og tóku til óspiltra málanna, að
sálga hvalnum, en tókst óhöndug-
lega. Byssukúlur gengu ekki inn
úr spikinu, að því er stendur í
dönsku blaði. Tilraun til að kæfa
hvalinn, með því að troða tvisti í
öndunaropið, mistókst einnig, því
livalurinn spýtti tvistinum í háa
loft. Sargað var lífið úr hvalnum
með ýmiss konar lagvopnum. og
tók það 20 klst. Vakti aðferðin
svo mikla gremju manna. að talað
var um að kæra veiðimennina fyrir
iila meðferð á skepnu þessari.
Hann: Hjer hefí jeg nú staðið
og biðið eftir þjer á annan klukku-
tíma.
Hún: En, góði — jeg sagði þjer
að það gæti vel verið að jeg tefðist
5—10 mínútur.
Á barnadansleik. — Herrann:
Mamma sagði mjer að jeg skvldi
fara til þín og spyrja þig hvort
þú vildir gera mjer þá ánægju að
dansa við mig.