Lesbók Morgunblaðsins - 22.05.1932, Blaðsíða 1
20. tölublað. Sunnudaginn 22. maí 1932. VII. árgangur.
Haustferð
með Herthu.
Frá Akureyri til Kaupmannahafnar á 7 vikum.
Hrakningar og landaleit.
Frásögn Gunnars Einarssonar í Ásgarði.
Sá, sem þetta ritar, kom hjer
um daginn vestur á Nýlendugötu
þar sem smjörlíkisgerðin Asgarð-
ur hefir bækistöð síua. Þar uppi
á lofti fyrir ofan vinnusali smjör-
líkisgerðarinnar er rúmgóð og
björt skrifstofa. Þar er og heimili
Gunnars Einarssonar og er hann
skrifstofusjóri smjörlíkisgerðar-
irnar.
Gunnar er glaður og reifur að
vanda, og verður ekki á honum
sjeður aldur hans. Erindið að
þessu sinni var að heyra frásögn-
ina um ferðalag hans með skonn-
ortunni Herthu, milli Akuryerar
og Kaupmannahafnar, til þess að
birta liana lesendum Lesbókar-
innar, sem llítilsháttar dæmi um
það hvernig samgöngurnar voru
hjer og samgöngutækin fyrir ein-
um 50 árum.
— Hvaða. ár var það, sem þú
varst farþegi með Herthu, sællar
minningar?
— Það er nú meinið, segir
Gunnar, jeg man engin ártöl hefi
altaf gleymt ártölum, nema einu,
árinu sem jeg var í laugatroginu.
Og jeg man eftir mjer í lauga-
troginu, man hvernig mjer var
hallað niður í vatnið, en þá
blasti við mjer skífan á gamalli
Borgundarhólmsklukku, er stóð á
milli rúma í baðstofunni á Þverá
í Fnjósakal, en þaðan var jeg
fluttur á öðru árinu að Nesi í
Höfðahverfi, þar sem jeg síðan
ólst upp. Það er gömul trú, bætir
hann við, að þeir sem muna eftir
sjer í laugatroginu, þeir eigi að
iverða 100 ára, og ætti jeg eftir
því að bæta við mig 21 ári.
í þjónustu
Gránufjelagsins.
Frásögn Gunnars um haustferð-
ina með skonnortunni Hertu, í
þjóniustu Gránufjelagsins, var á
þessa leið:
— Það var á þeim árum, sem
jeg var skrifari og endurskoðandi
Gránufjelagsins, að jeg tók mjer
far að haustlagi til Kaupmanna-
hafnar með skonnortunni Hertbú,
sem var eign fjelagsins. Þessi árin
var jeg altaf hjer heima á sumrin,
eu i Höfn á vetrum. Mest var jeg
á sumrin við Gránufjelagsversl-
unina á Oddeyri, og vann þar við
búðarstörf, að svo miklu leyti,
sem jeg hafði tíma til frá end-
urskoðuninni.
Gránufjelagið hafði þá verslanir
á Oddeyri, Raufarliöfn, Siglufirði
og Seyðisfirði, en hjelt auk þess
út „spekúlantsskipum“ á suður-
l'irði Austfjarða.
Flutningaskip fjelagsins, Grína,
Rósa, Hertha og hvað þau nú
hjetu, fóru að jafnaði tvær forðir
á ári, vor og haust. En þau máttu
í haustferðinni í síðasta lagi leggja
frá landi þ. 14. október, því ef
farið var seinna frá landinu,
liækkuðu vátryggingargjöld skip-
anna að miklum mun.
Lagt af stað
frá Akureyri.
Þetta ár voru það þrjú skip,
sem verið höfðu á Akureyri fram
til 14. október, en lögðu öll af
stað þann dag. Var það „galeas“
einn frá verslun Chr. Jónassen,
skonnorta frá versl. „Gudmanns
Efterfölger“ og „Höephner“ og
,,Hertha“ frá Gránufjelaginu. -
Skipstjóri á Herthu hjet Petersen,
og var sonur Petersens skipstjóra
á Gránu, er nefndur var Gránu-
Petersen í daglegu tali. Þessi
Herthu-Petersen var talinn ágæt-
ur „navigatör“ ; en ekki hafði
hann fengið harðneskju hins þaul-
æfða föður síns, í sjóferðum.
Við vorum tveir farþegar með
Jlerthu; Chr. Jónassen kaupmaður
og jeg. Ilafði Jónassen kosið
lieldur að taka sjer far með Herthu
til þess að njóta samfylgdar minn-
ar, en að fara sem einasti farþegi
á sínu skipi.
Is var kominn á Akureyrarpoll
þenna dag, og tafði hann brottför
s;kipanna. En Hertlia var fljótust
út úr ísnum, sem náði út að Odd-