Lesbók Morgunblaðsins - 25.09.1932, Blaðsíða 8

300
LESBÓK M0R9UNBLAÐSINS
Verslunarstaður á Víkingaöld.
Þýskir og sænskir fornf ræðingar
hafa í sumar rannsakað rústir af
verslunarborg einni við mynni Kur-
iska-hafsins í Eystrasalti.
Hafa þeir komist að þeirri niður-
stöðu að þarna hafi verið blómleg
verslunarborg, er stofnsett hefir verið
kringum aldamótin 900. En um 1100
hafa norrænir menn hrokkið þaðan
undan íbúum nálægra hjeraða.
Rannsóknir þessar leiða margt í
Ijós um verslun og viðskifti þeirra
tíma þar um slóðir og á Norðurlönd-
um. —
. .... X
í Paris.
I gildaskálum Eifelturnsins í París
var nýlega haldinn dansleikur með
sjerkennilegum blæ. — Þar voru 75
karlmenn og 225 kvenmenn. Alt var
þetta fólk ógift og þarna saman kom-
ið í þeim erindum að fá sjer „lífsleið-
sögu“. Báru konurnar mismunandi lit
bönd á kjólum sínum, er auðkendu
hvort þær aldrei hefðu giftst, eða
væru fráskildar eða ekkjur. Attu
karlmennirnir með því móti hægra
með að átta sig á því, hverja þeim
litist best á. Fjelagið, sem sá um
dansleikinn heimtaði vottorð frá þátt-
takendum um eigur þeirra og efnahag,
svo þeir sem tóku þátt í dansleikn-
nm gátu sjeð hverjar efnahagsástæður
þeirra væri sem þeim við fyrsta tillit
leist vel á, og kynt sjer það, áður
en lengra væri farið.
••••—^ •••■
5mcelki.
— Ó, jeg er svo kvíðin fyrir því
hvernig þetta muni ganga. Þetta er
í fyrsta sinn að kærastinn minn
giftir sig.
“Einstaklingsfrelsið**
í Serbiu
Bóndi einn í Serbíu átti unga og
laglega konu. Nágrannarnir gáfu henni
hýrt auga. Hún virtist þeim ekki frá-
liverf. Maður hennar rasaði. — Það
kom fyrir ekki. Hann þóttist aldrei
óhultur um konu sína.
Þá tók hann konuna eitt sinn, ræki-
lega í karphúsið. Hann skar af henni
bæði eyrun. Síðan sagði hann: Nú
ertu orðin svo ljót, að jeg get átt
þig út af fyrir mig.
En þá kom lögreglan í spilið. —
Það þótti bónda hart.
Er þá úti um alt einstaklingsfrelsi
í Serbíu, úr því jeg fæ ekki að gera
við konu mína, það sem mjer sýnist.
Hún er þó líklega mín einkaeign. —
Það kemur ekki öðrum við hvernig jeg
fer með hana; sagði bóndi.
En reyndin varð, að „einstaklings-
frelsið í Serbíu' ‘ er úti, því bónd-
inn var dæmdur í sekt fyrir að af-
eyra konu sína.
„ Trúarbrögð ‘ ‘ Evrópumanna
í augum Kínverja.
Kínverji einn, sem var á ferðalagi
í Evrópu, ritaði í dagbók sína á þessa
leið:
Hjer fyr meir áleit jeg, að Evrópu-
menn væru trúleysingjar, er tignuðu
engan guð. En nú sje jeg að þetta
er misskilningur. Guð hafa þeir, sem
þeir tilbiðja. Hann er venjulega frem-
ur lítill; kringlóttur og f latur
— úr silfri eða gulli — og oft með
mannsmynd öðrumegin.
Hann er líka til í annari mynd, og
þá helst sem ferhyrndur pappírs-
miði, með tölum og kroti á. Þessi
guð er tignaður af einlægni hjartans,
í samræmi við hið lága menningar-
stig Evrópuþjóðanna.
Rósir án þyrna.
Á tilraunastöð einni í Ameríku,
hefir danskur maður unnið að því
undanfarin ár, að koma upp afbrigði
rósa, sem væri þyrnalausar. Nýlega
tókst honum að rækta eina slíka
undraplöntu. Yar hún send forseta
Bandaríkjanna að gjöf. Er þó úti um
máltækið alkunna: „Engin rós án
þyrna' ‘.
Isafoldarprentsmiðja h.f.
Sendisveinn hafði verið í verslun
eitt ár, en ekki fengið neina kaup-
hækkun. Einhverju sinni fór hann ó
fund húsbónda síns.
— Afsakið þjer, mælti hann, ætli
jeg geti ekki fengið kauphækkun ?
— Hvað hefirðu hugsað þjer að
faia fram á mikið?
— Jeg fæ nú 10 krónur á mánuði,
en jeg skil ekki í að það mundi setja
verslunina á höfuðið þótt jeg fengi
15 krónur.
— Það finst mjer nú nokkuð mikið
handa jafn litlum snáða og þú ert.
— Hvað ætlarðu að láta mig fá
mikinn heimanmund, pabbi ?
— Heimanmund ? Þykistu máske
vera trúlofuð.
— Hvað er þetta, pabbi, lestu ekki
blöðin ?
— Jeg veit það vel, sagði strákur,
að jeg er ekki stór, en síðan jeg kom
hingað hefi jeg haft svo mikið að
gera, að jeg hefi ekki haft tíma til
I ess að stækka.
Hann fekk umbeðna kauphækkun.
Frúin: Veistu það að þú hefir ekki
kyst mig einn einasta koss nú í hálf-
an mánuð?
Prófessor: Hamingjan góða, hver er
það þá, sem jeg hefi kyst?
— Þetta er ekki þefsalt, asninn
þinn, heldur svæfingarmeðal.