Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1941, Qupperneq 8

464
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Við nyrsta haf
Baðströnd við ístaafið.
Framhald af bls. 458.
róið, ef beita er til. Annars er
erfitt að geyma beitu hjer til
lengdar, því að frystihús er ekki
á staðnum, en ferðir strjálar til
lands. En þegar stærri bátamir
fiska vel og, vitað er um fisktöku-
skip í landi, þá fara þeir með afl-
ann og selja. Svona líða dagamir.
Og svo kemur landlegan. Þá dett-
ur einhverjum í hug, að mál sje
komið til þess að „fá sjer snún-
ing“. Það er fljótgert að fá hús-
plássið og harmonikuleikarann —
hvorttveggja ókeypis. Þá eru
skrifaðar auglýsingar og gengið
með þær milli bæja. Fólkið tínist
að, unglingar og fullorðnir, og
allir dansa og skemta sjer — ó-
keypis. Þetta er lygilegt nú á
dögum, en þó satt.
Og starfsdagurinn langi —
sumarið — líður. Fyr en varir er
komið haust.
★
Þokuslæðingur og rigningar-
suddi. Flóabáturinn „Ester“ ligg-
ur úti á víkinni, en smærri vjel-
bátar flytja farminn úr honum í
land. Það er tryggast að hafa sig
um borð í tæka tíð, því að hver
ferðin getur orðið síðust fram í
„Ester“, og hamingjan má vita,
hvenær næsta ferð verður til
lands. Þó er ekki nein óraleið til
landsins, eins og hægt væri að
láta sjer detta í hug, þegar mað-
ur situr og les brjefin, sem kann-
ske hafa verið á annan mánuð að
ná ákvörðunarstað ....
„Ester“ er á leið til lands. Það
er gaman að standa uppi á þilj-
um og virða fyrir sjer þá staði,
sem maður hefir reikað um í sum-
ar, hvernig alt útlit þeirra virðist
öðruvísi að sjá hjeðan.
Lítill árabátur er skamt frá
okkur. Maður stendur í honum
með færi sitt og íiskar. Þarna
tekur hann spriklandi þorsk af
önglinum. Hann hættir fiski-
drættinum um stund og horfir á
póstbátinn. Svo tekur hann ofan
húfuna sína og veifar í kveðju-
skyni. Já, kæra þökk fyrir sumar-
ið, og kræktu nú í stóra lúðu
næst þegar þú rennir önglinum.
Enn á ný horfi jeg svo til eyj-
arinnar og tel upp fyrir mjer þá
bæi sem sjást. Innan skams
hverfur Grímsey sýn, en þá vil
jeg eiga skýra mynd af henni í
minningum mínum, og þegar jeg
bráðum er kominn á ný í marg-
mennið, þá ætla jeg að hvíla mig
við að láta hugann hvarfla frá
götuys og göturyki bæjarins, til
kyrlátra og sólríkra sumardaga
við nyrsta haf.
Gamalt máltæki frá Vínar-
borg: „Við hverju er hægt að bú-
ast af degi, sem hefst á því að
inaður verður að fara á fætur
snemma um morguninn“.
★
Hjón voru í kvikmyndahúsi. Eftir
mikil ástaratlot og kossa í myndinni
hvíslaði konan að manni sínum: „Af
hverju ert þú aldrei svona góður við
mig?“
„Veistu hvað manninum er borgað
mikið fyrir að gera þetta?“ svaraði
eiginmaðurinn.
Clark Gable átti ekki
fyrir bensíni.
vikmyndaleikarinn Clark
Gable hefir sagt eftirfar-
andi sögu af sjálfum sjer:
Kvöld nokkurt, er jeg var blá-
fátækur aukaleikari, tók jeg eftir
laglegri stúlku, sem líka var
aukaleikari. Jeg bauð henni að
aka henni heim í bílskrjóði, sem
jeg átti. Á leiðinni raupaði jeg
af ríkum ættingjum sem jeg ætti,
og sagði henni að jeg væri að
leika í kvikmyndum að gamni
mínu. Okkur var farið að koma
vel saman, er hræðilegur sann-
leikur rann upp fyrir mjer svona
um mílu vegar frá heimili henn-
ar.
„Jæja“, sagði jeg í uppgerðar-
tón. „Hjerna beygi jeg. Bless“.
Jeg stöðvaði bílinn. Hún fór út~
og jeg ók hratt fyrir næsta hom.
Þar stóð bíllinn í 3 daga þar til
jeg hafði safnað saman aurum
til að kaupa bensín á hann. Stúlk-
an var Janet Gaynor, og ávalt
síðan þetta kvöld hefir hún látið
sem hún þekti mig ekki. Það get-
ur verið að jeg sje með einhvern
uppgerðarhroka ,en jeg hefi
aldrei fengið mig til að segja
henni sannleikann um það hvers
vegna jeg ljet hana ganga heim
til sín.
★
Gregory var sjóliði í Banda-
ríkjaflotanum. Hann var meðal-
maður vexti og ekkert sjerlega
mikill fyrir mann að sjá. Kvöld
eitt er hann var í landleyfi fór
hann inn á litla vínstofu og sagði
með myndugri rödd svo allir við-
staddir máttu heyra: „Þegar
Gregory fær sjer drykk, fá allir
drykk“.
Þeir sem á vínstofunni voru
þyrptust að vínborðinu, þjónninn
fylti glösin og allir drukku. Gre-
gory fór því næst með hendina í
vasa sinn, lagði pening á
borðið og sagði: „Og þegar Gre-
gory borgar, borgar hver fyrir
sig“. Síðan gek hann út án þess
að líta til hægri eða vinstri.