Lesbók Morgunblaðsins - 28.11.1948, Page 8

532.
LESJBÖK MORGUNBEAÐSIN3
LITLA KONUNGSRÍKIÐ
LANGT austur í Kyrrahafi og
fjarri siglingaleiðum, er konungs-
ríkið Tonga, eyaklasi með 40.000
ibúum, eða talsvert færri en í
Reykjayik. .
Fyrir órofi yetra námu íorfeð-
ur Tongabúa land þarna. Það var
á þeim tímum er Polynesíar leit-
uðu hópum saman austur á bóg-
inn og ferðuðust yfir óraviddir
hafsins á smábátum sínum og sett-
ust að hingað og þangað á Suður-
hafseyum. Menn greinir á um það
hvaðan þeir hafi verið upprunn-
ir. Sumir segja að þeir hafi verið
frá Indonesíu, aðrir segja að þeir
liafi komið frá meginlandi Asiu,
og enn halda sumir því fram, að
þeir hafi komið frá Suður-Amer-
iku. Sennilega verður þetta altaf
óraðin gáta, vegna þess hve langt
er síðan að þessir þjóðflutningar
áttu sjer stað. Það var löngu áð-
ur en ísland bygðist. Og á Tonga
eru ævafom mannvirki, sem vís-
indamönnum er lika ráðgáta. Þar
eru t. d. miklar steinhvyrfingar,
ekki ósvipaðar Stonehenge á Eng-
landi.
Fram til ársins 1875 var ein-
veldi í Tonga og mestur hluti íbú-
anna þrælar. En þá var það, að
Tupon konungur gaf ríki sínu
stjórnarskrá, sem var sniðin eftir
bresku stjórnarskránni, og síðari
hefir þar verið þingbundin kon-
ungsstjórn.
Talið er að Tonga rikið nái yfir
um 150 eyar. En það eru aðallega
kóraleyar og eldeyar. Bygð er að-
eins á þremur stærstu eyunum.
Mest þeirra er Tongatabu og þar
er höfuðborgin Nukualofa og þar
er flugvöllur, umkringdur pálm-
um og hitabeitisgróðri. Næst er
eyan Haapai og sjer á milli þeirra.
Norðar er Vavau, fjalJend ey og
þakin skógi.
Þetta er dásamlegt land Hjer
þarf enginn að vita hvað tírnan-
um liður og klukkur eru ekki til
annars er skrauts í húsum. Nátt-
úran er lijer svo gjöful að menn
þurfa ekki að vinna nema sjer
til garnans, enda eru þeir meira
gefnir fyrir skemtanir, veislur,
söng og dans. Af kokospálrnum og
bambus fá menn nægilegt efni trl
husabygginga, og þess vegna er
engin húsnæðisekla þar. Sjórinn er
fullur af físki. Yfirfljótanlegt er af
kokoshnetum og brauö'aldinum, og
hvert trje svignar undan ávöxtum.
Húsdýr erU aðallega svín og Um
alt úir og grúir af grísum. Menn
þurfa því ekki að hafa mikið fyr-
ir því að afla sjer fæðu. Þess vegna
lifa þeir glöðu og áhyggjulausu
lífi.
Hjer er það eins og í Bretlandi
að ríkiserfðir ganga jafnt til sona
og dætra. Nú hafa Tonga-búar
drotningu yffr sjer og heitir hún
Salote, en það er afbökun á nafn-
inu Charlotte. Drotningin er sköru-
leg kona, rúm 6 fet á hæð og' hin
tígulegasta. Hún á tvo uppkomna
syni, og er sá eldri rjettborinn til
konungstignar.
Þingið er þannig skipað, að hin-
ar 33 aðalsættir landsins kjósa 7
þingnienn, en skattgreiðendur aðra
7, og' haia þá kosningarjett allir
karlmenn, sem hafa náð 21 árs
aldri. Forseti þingsins er kosinn af
aðlinum sjerstaklega. Þingið kýs
stjórn og ræður hún milli þinga
í samráði við ríkisráð, þar sem
drotningin á sæti. En þingið verð-
ur að staðfesta allar ákvarðanir
stjórnar og rikisráðs ef þær eiga
að verða að lögum.
Þingstörfum er hagað alveg á
sama hátt eins og í sambandsríkj-
um Breta, Kanada, Ástralíu og
Nýa Sjálandi.
Þetta er líklega eiria konungs-
ríkið í heirni, þar sem hvorki er
skortur, deilur nje flokkadrættir.
Þar er enginn stjettarígur, og eng-
ar deilur út af gæðum landsins.
Hver piltur, sem orðinn er 18 ára,
fær hæfilegt land til þess að reisa
á bú þegar þar að kemur. Landið
er svo stórt að það getur fram-
fleytt lieilh fjölskyldu. Hann byrj-
ar á því að rækta það og reisa sjer
þar hús úr bambus og pálmalauf-
um. Eftir sjö eða átta ár er hann
vís til að geta selt svo mikið af
afurðum, að hann fái 2—10 ster-
lingspund á mánuði, og það er ær-
ið fje, þegar hins er gætt að hann