Lesbók Morgunblaðsins - 10.08.1952, Blaðsíða 8
388
LESBÓK MOIKJUNBLADSINS
Skáldatal
Jón biskup Arason oikti vjsu þcssa
uni bczta skáld í hvcijum landsíjórð-
ungi á hans dögum:
Öld scgir afbragð skalda
Einar prest fyrir vestan
Hallsson hródur sniili
hcfir kunnað fyrir sunnan.
Blindan hafa bragnar fundið
bragtiaustan lyrir austan.
Gunna er getið að sönnu
greiðorður sé fyrir norðan.
Einar prcstur þessi hefir verið Einar
Snorrason írá Staðarstað, hinn gamii
Jón Ilallsson kvað Ellikvæði og margt
annað. Sigurður blindi hefir eitthvert
bezt rimnaskáld á ís'andi verið. Hans
rímur bera af flcstum kveðlingum bæði
til kennmga cg oiðsnilli. Gunci skáld
var á Hólum ofarlega á dögum biskups
Jóns. (Úr Skarðsárannál).
Ilelgidagsviima.
Ef stagað er að sjóklæðum nianna
á sunnitdegi, þá farast þcir i hinum
sömu kiæðum. Einu sir.ni var sjónað-
ur í Nesi við Seltjörn, scm Magnús
hét; cn þjónusta lians hét Guðiún.
Hún lék það tð list og vann, að hún
stagaði aldrei að sjóklæðum Magnúsar,
nema á sunnudögum, þótt hann vand-
aði cft unt þetta við hana. Leið svo
nokkuð fram eítir vertíðinni, cð ekki
bar til tíðinda. Einn dag reri Magnús,
scm oftar, og gerði þá hvassviðri mik-
ið, þó komust allir með heiiu og
höldnu til lands, en ekkcrt sást né
spurðist til Magnúsar, þann dag út.
En um nóttina eftir vaknaði Guðrún
við það, að Magnús kom upp á glugg-
ann yfir hcnni og ssgði: ..Nálsporin
þin í vetur hafa kbmið mér í sjóinn.
Guðrún mín.“ Guðrúnu brá svo við
l>etta, að hún var vitstola nokkra stund
eftir. — (þjóðs. J. Á.)
Ókcimdur fugl
Nær sumarmálum árið 1V00 sást V
Þingeyrum fugl ókenndur, er flaug
frant til íjalia og kom aflur litlu síðaf
og var tekinn. Hann var íallegur að
sköpun og gæfur viðureignar, þýddist
allvel hænsni og aðra húsfugla, sem
þar voru; þóttust menn vita að hann
rORSETS ÍSLANOS
Hér á myndinni sjást þeir herra Ásgeir Ásgeirsson, hinn nýi íorseti
íslands, og Jón Ásbjörnsson forseti Hæstaréttar, er þeir ganga frá
dómkirkjunni til Alþingishússins, þar sem forsetinn tók við
cmbætti síiiu. (Ljósm. Mbl. Ól. K. M.)
mundi einnig hafa vanist i húsi: dVt
nokkru síðar. Var tckinn af honum
hamurinn og troðinn heyi, feátur síðan
yfir borðið í stórustofu innri; eigi báru
útlenskir mertn kennsl á fuglinn, er
þeir sáu haminn. (Vallaannúll).
Varðrispur.
Það er altilt að menn finria á sér
rispur, sem þeir vita ekki hvernig sé
undir komnar. Liggja ,sumar eftir
manni endlöngum, en sumar þversum.
En svo stendur á, að hverjum manni
— ■■■ - -..... '■ 1 11 1 —-----------------------
#fy!gir ein vættur góð, og kulla nicun
hana varðengil þess manns, cr hún
fyigir. Nú vita menn og, að hinir illu
andar, sem jafnan eru til alls ills bún-
ir, ásækja mennina. Þessir illu andar
rispa þá á mann ógæfurispur, og liggja
þær iangs eftir manni. Þá kemur varð-
engill mannsins og bætir úr hinum illu
rispum með því að rispa þvcrt yfir
þær. Þessar þverrispur varðenglannu
heita varðrispur. Hiaat', sem iangs
liggja, eru óheillarispur, en þverrisp-
urnar heillarispur. — (Sögn úr Borgf.)