Lesbók Morgunblaðsins - 24.08.1952, Blaðsíða 4
408
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Hér ern margir sundur sprungnir klettar, þar sem hentugt Margar kynjamyndir eru þarna. — Hér hvessir Kentaur
hefði verið að hafa gálga sjónir á Gálgakletta
þar við á vorvertíð. Lending er
sæmileg þarna og brim aldrei neitt
að ráði.
Óþaríi er fyrir okkur að velta
lengur vöngum yfir því hvaða
mannvirki þetta er. Hvorugur
okkar getur leý^t þá gátu. Hið
eina sem við vitum með vissu er,
að hér út í jaðrinum á Gálga-
hrauni, á mjög afskekktum stað,
hafa mannshendur einhverntíma
verið að verki og reist hús. Menn-
irnir, sem þetta 'gerðu eru löngu
gleymdir, en hér er minnismerki
þeirra, grjóthleðsla og vallgrónir
veggir. Eitt lítið sjftiishorn þess
hvernig menn hafa reynt að hag-
nýta sér þetta hrjóstuga land út
í æsar. Slíkar rústir á víð og dreif
um landið eru þöglar minningar
frá lífsbaráttu þjóðarinnar, og því
merkilegar í allri sinni fátækt og
einfaldleik.
Nú höldum við lengra norður á
bóginn. Hér er margt að skoða,
kynjamyndir í klettum og sprung-
um, og hin steinrunnu kyngimögn
hraunsins, sem hefir dagað þarna
uppi, er þau mættu sjónum. Hér
er víðast ógreiðfært, ef maður ætl-
ar að fara beint af augum. En fyrir
gamlan smala er hægt að finna
hér góða leið. Hann veit að sauð-
kindin er öllum slyngari í því að
finna og þræða hina greiðfærustu
leið, þar sem öðrum sýnist illfært.
Og hér eru gamlir fjárstígar eftir
gróðurtorfum milli klettanna. Þeir
eru að vísu í ótal krókum, en það
borgar sig að fylgja þeim, það er
greiðasta og bezta leiðin.
Nú höldum við vestur með
Lambhúsatjörn, sem ekki er tjörn
lengur, heldur sjávarvogur. Og þar
sem stígurinn liggur næst sjónum,
furðar okkur á að sjá hvað sjórinn
gengur hátt upp í hraunið. Það
er háfjara núna og þess vegna sézt
þetta svo vel. Þangrastir eru hér
komnar hátt upp í grasi gróna
hvamma og hraunbolla. Og hraun-
grjótið ber þess merki ef sjór hefir
gengið yfir það. Þá er það kol-
svart og stingur mjög í stúf við
ljósgrátt grjótið allt um kring.
Þennan svarta lit fær það senni-
lega úr marhálminum og þang-
inu, sem á það berst.
Hér eru margir sundur sprungnir
klettar, þar sem mjög hentugt hefði