Lesbók Morgunblaðsins - 22.07.1956, Side 7

,SBÓK MORGUNBLAÐSINS
395
Verkamaður verður
lávarður
Lord Amwell of Islington segir frá
OERRA Brown“ lærir býsna
„ * margt þegar hann verður
„Lord Brown“, ýmislegt sem hann
á að gera og ýmislegt sem hann á
að láta ógert — og hjá hvaða mönn-
um hann á að sneiða.
Ég hefi orðið að ganga í gegn um
þetta, því að ég var einu sinni
réttur og sléttur blaðsali, en er nú
orðinn aðalsmaður. Það er merki-
leg staða, stundum dýrkeypt, en
oftast erfið.
„Langar þig til að fara upp stig-
ann“, sagði Attlee forsætisráðherra
við mig einu sinni í neðri deild
þingsins árið 1947. Þannig mun
venjan að leita hófanna hjá mönn-
um hvort þeir vilji fá aðalstign.
Ég fór heim til konu minnar til
þess að ráðgast um við hana. Hún
var mjög á báðum áttum eins og
ég. Við vorum alls ekki viss um að
okkur langaði til þess að verða
„Lord and Lady“. En við urðum þó
að lokum sammála um, að ég gæti
ekki setið mikið lengur í neðri mál-
stofunni, og það væri rétt að ég
gæfi yngra manni kost á að verða
þingmaður fyrir Islington. En þrátt
fyrir það þyrfti ég ekki að hætta
öllum afskiptum af stjórnmálum,
svo, að ekki verður um villst. En
það eru þessar lyndiseinkunnir sem
menn verða að skilja og virða, þeg-
ar um norræna samvinnu er að
ræða. Með því móti verður tor-
tryggni og ýmiskonar misskilningi
rutt úr vegi. Og hví skyldu ekki
óskaplíkir menn og þjóðir geta
unnið saman, ef ekki er hangið í
smámunum heldur gætt þess er
mestu varðar, sameiginlegra hags-
muna, réttlætis og bróðernis.
Á. Ó.
sem ég hafði nú stundað um nær
50 ára skeið, því að ef ég þæði
titilinn, þá eignaðist ég um leið
sæti í efri málstofunni. Ég sagði
því „já“. Ég hygg að sömu ástæður
hafi vakað fyrir öðrum þingmönn-
um verkamannaflokksins, sem tek-
ið hafa sæti í lávarðadeildinni.
Ég fæddist rétt hjá Amwell
Street í Amwellsókn, hjá New
River, rétt á bak við Sadler’s Wells
leikhúsið í Clerkenwell. New River
rennur í gegn um Amwell í Her-
forthskíri og þaðan í gegn um
Islington. En Amwell er afbökun á
nafninu „St. Anne’s Well“. En af
þessum ástæðum valdi ég mér titil-
inn „Lord Amwell of Islington“.
Ekki hafði ég sagt neinum manni
frá þessu, nema konu minni, því að
slíkt á að fara mjög leynt. En undir
eins og fregnin kom í blöðu.num,
byrjaði síminn að hringja og heilla-
óskaskeytin streymdu að. Einnig
komu ein tvö bréf frá gömlum sam-
herjum, sem ekki sögðust vera
hrifnir af lávarðstign og litu svo á,
að menn úr verkamannaflokknum
ætti ekki að taka við slíkum nafn-
bótum. Á eftir komu betlibréf
hundruðum saman.
Svo voru mér send kaupsýslu-
bréf, þar sem mér voru boðin alls
konar vín, vindlar, veiðimanna-
fatnaður, rifflar og veiðistengur,
dýrar skemmtiferðir og dýrir bílar.
In nýbakaða „Lady Amwell“ fékk
og sinn skerf, en henni voru líka
send ýmis sýnishorn, svo sem af
ilmvötnum. Ég fékk ekki nein sýn-
ishorn.
Ég varð ekki í miklum vandræð-
um vegna nýa nafnsins, því að
samherjar mínir heldu áfram að
kalla mig Fred Montague. En mér
fannst það óviðkunnanlegt og
ankannalegt þegar búðarmenn
sögðu: „Sjálfsagt, lávarður minn“,
og þó enn verra er þeir sögðu: „Hér
er betri tégund, lávarður minn“, og
lögðu sérstaka áherzlu á titilinn.
Við komumst skjótt að því, að
ýmislegt af því, sem við þurftum
að kaupa, kostaði nú talsvert meira
en áður, meðan við vorum aðeins
óbreyttir borgarar. Reikningar
komu nú seinna en áður, því að
lávarðar hafa víst gott lánstraust,
en þegar reikningarnir komu svo,
höfðu kaupmenn „smurt“ á þá eins
og þeim fannst hæfa lávarði, og
auðguðu þannig sjálfa sig.
Brátt komst ég að því, að ætlast
var til þess að við keyptum alltaf
dýrustu sæti í samkomuhúsum og
ferðuðumst alltaf á fyrsta farrými,
enda þótt við hefðum ekki efni á
því. Og það eru margir fátækir
aðalsmenn til, enda þótt þeir fá-
tækustu sitji ekki í lávarðadeild-
inni. Þekki ég einn aðalsmann,
sem er farandsölumaður fyrir fisk-
kaupmann.
Svo voru það fötin. Maður má
ekki sýna sig í dökkum jakka. Mað-
ur verður að eiga kjól, svo að hann
geti borið heiðursmerki sín opin-
berlega. Þetta er þó miklu verra
fyrir konuna. Nú á hún heimtingu
á því að vera vel til fara og klæðast
mismunandi búningum við in ýmsu
tækifæri. Því að nú er ætlast til
þess að hún sé í forsæti í ýmsum
samkvæmum og við kirkju-bazara,