Lesbók Morgunblaðsins - 09.11.1969, Page 9

.
Hvítur sandur kílómeter eftir kílómeter og alisstaðar er krökkt af fólki.
Á tízkusýningu í Modas Pinas.
ulsitu miuruum, líkit c»g fjöldi
manns Ihefði eftir áraraðir litið
upp á háaloftið hjá sér og séð,
að þar var eitt og annað, sem
eif tii villll vœiri hæiglt alð k'ornia í
verð. Það er suðrænn markað-
ur, líf í tuskunum, boðið í, hrist
hlöífiuðið og igiemgið burtiu, unz
kiaupalhéðinm kiailOiair firiam gaign-
tilboðið. Bioðið aftur, 'þrefaið og
þráttað og ef til vill gengið í
buirtu frá öllu saman. Hver vill
kaupa gamla saumavél, eða
straujárn eða stóla og borð?
Gamalt borðstofusett, greinilega
sundurliðað og seturmar á stól-
uimuim aiOiair trosoaðiar. Þeisis kioin-
ar búshlutum er staflað á til-
svarandi úr séir gengna kerru
og fyriir kerirunni asni með hlíf-
ar fyrir augum. Hann stendur
furðu þolinmóður í öllum gauira-
ganginum og er kannski þrátt
fyrir allt einis víðsýnn og eig-
andi hans, sem reynir að pranga
dótinu út.
„Má bjóða ykkur klúta, marg-
lita klúta úr silki og sirsi eða
tfiágæt úr frlá Svilsis mieð sér-
stöikium vildairlkjöirtum“. Kaiup-
maðurinn segir, að þetta megi
eklk/i fairia ianigiria; það vedður
(þýðiimgairmiikiið siamibomiufliag
milflli þín oig (hiamis, oig hiamm leigg-
uir áheirziu á, alð hiamim geri þetta
efldki fjnrir hverm siem er. Á bak
við barnin sitiendur flaoman hiams,
berfærbt; húm hiefur hmieppt
frá sér að ofan og gefur korn-
barni brjóst, en fylgist um leið
áköf með verzlun bónda sínis.
Síðan ávextir og grænmeti í
endalausum kössum á gangstétt-
unum og loks hænsni, lifandi
hænsni. Þeir binda hanana sam-
an á löppunum og afhenda
ikiaiupainidiaimuim þetta spreilflirf-
andi. Og hænsnin hafa ekki
lengur fyrir því að garga. Þanm-
ig er markaðurinn á lfond-
uiram; hanin byrjiar á laugar-
dagsmorgnum og er búinn upp
úr hádeginu. Þá axla þeir sín
gullin skinn, kaupahéðnamir og
aka burtu með leyfarnar af
Ihæmisiniumium oig sillkiilkflútunum.
Það er með þá eins og mann-
fjölMamin; enigiiinin veiit hvaðiam
þeir koma eða hvert þeir fara.
5.
Á lognkyrru, heitu kvöldi
ihiöfuim við Ílátið benast úr eimmii
götunni í aðra, unz komið er
þar í vesturbæinn, sem Bell-
verkastalinn trónar í btnekk-
unni fyrir ofan. Allt í einu opn-
ast þar torg: Plaza Gomila, eitt
af þessum sérkennilegu suðrænu
torgum, þar sem fólk kemur á
síðkvöldum til að lifa lífiniu, og
njóta augnablikanna. Torgið er
leóltt samfelllt útiiveitiinigaihúis; iþar
er borð við borð og sumstaðar
isiðllhlífar ytfir boirðtumium, em
miúnia í hieitu -myirlkirii (kvöflidisimis
er þeirra ekki þörf. Þarna eru
mörg hurudruð, eða kannski
mör(g þúsund manns, og þjón-
airmiir vemðia að bafa miinmi 'eiras
og tölvur, þegar þeir koma og
taka pantaniir á fimm eða jafn-
vei tíu boarðum í einiu. Þeir
'hiamast eimis oig flatnimiglsmemm i
siáturlhúisi; verflciið geniguir eimis
og vel smurð vél, mistakalaust,
og allt mteð þeirri hljóðlátu lip-
urð, sem einkennir þjónustu
hér.
Á þessu leiksviði mannlífsins
eru möirig hflutverik á fieröAnmi;
skemmtilegast er að athuga
mannfólkið, einkum og sér í
lagi þá sem skera sig úr fyrir
sakiir siunidiuirigeriðiair í kflæða-
burði eða annara séreinkenraa.
Norðurlandamenn eru jafnvel
helzt án sérkenna í þessum
fliópi: Hámafliltuir iþieiirna eir eilllia-
veiga; iþeiiir eru hvoirflai síðhæir'ð-
ir né snöggklipptir, en hærri
að vísu en suðrænir menn. Spán
veirjana þekkir maður nokkuð
örugglega úr á andlitsfalli og
háralit, og Fransmenn og Bret-
ar hafia einkenni, sem oft leyna
sér ekki. Sé Bretirun kominn yf-
ir fertugt, þá er eins víst, að
hann skeri sig úr fyrir fádæma
kiaiuðasflaap í kiiæiðaburði; atftuir
á móti aðhyllast flestir yngri
menn bítlatízkuna að einhverju
leyti, eða tileinka sér að minnsta
kosti þá djörfung sem fylgt hef-
ur í kjölfiar hennar, ekki sízt í
litum. Maður gæti ímyndað sér,
að sumt af þessu fólki, sem sit-
ur yfir víni eða kaffi á Plaza
Gomila, væru persónur úir ein-
liveirju leifkiráti -oig biðiu í geirv-
inu eftir að ganga inn á sviðið.
Stutta tízkan hefur aldrei ver-
ið styttri en hér. Og það eir
óniaaðisiaimit Ihjá þeim, sem
hiafldinflr emu óisliöikikivamdi áhuiga
á föigrium fóitfleggjium; þeiir eiru
hér á hverju strái og sumar
ungu stúlkurnar ganga í hvít-
um fiatum úr grótfit hekfluið'u nieti.
likilaga til að sióilíbirúinikian nijóti
sín betur gegmum fötin. Eitt-
hvað er hár Mka af fliineiimiriælkt-
uðum hippalýð, sem nú safraast
saman í öllum meiriháttar borg-
um. Þar fyirir utan eru svo of-
ur venjulegir menn, án sér-
(kemirua; þasisiir gmáu oig svipflitlu
manm, í grláum jiafltikiafötium,
gnánrii slkyribu oig í miasta laigi
með otfiurflítið nömidióitt biinidii.
Það er hinin þungbúni miafn-
lausi skari, sem vinnur búðar-
og skrifstofustörf af alúð og
sezt niður stundarkorn á þessu
ilðiaradi toirigi til að fá sér toaiflfi
um leið og haldið er heim.
Pueblo Espanol, spænska
þorpið, það er sérkennilegt fyr
imtiirigði í Palmia oig í naumimmi
er það alls fjarri því að líkjast
venjulegu spænsku þorpi.
StjórnarvöMin ákváðu að gera
eitthvað stórkostlegt fyrr
ferðamenmina, þessar þrjár millj
ónir manna, sem gista Mallorca
á hiverju ári. Það var álkveðið
að byiggjia Spán í lnnioitsikiuim;
byggjia þorp mieð eftirlífldmigum
af öllum helztu og frægustu
bygginum Spánar, vítt og
breditt um lamidflð. Þeir, sem hafia
gist Madrid og Malaga, Bilbao
eða Barcelona, þeir geta þekkt
þarna hallir og turna, kirkjur
og kastala. Allt er þetta úr
steinli ag geirt af iþeiim vand-
aðia riaimimbyggileálk, sem ein-
kennir flestöll vark Spánverja.
Aftur á móti kom það í ljós,
þegair líða tók á verkið, að það
mundi fara allmjög fram úr
þeim fjárhagslegu áætlunum,
sem gerðar höfðu verið og end-
aði með því, að opinberir aðil-
ar sögðu hingað og ekki lengra.
Þa kom til skjalanna auðugur
einstaklingur, eða kanniski voru
þeir raunar fleiri en einn, sem
yfirtóikiu bygginigumia á Pueiblo
Esipamioil, og komiu máflimu
flueiflu í hö'flra. Em þeitta
kvöfld, sem íislemzkiir fieirða-
lanigair gengu þair uim ganrða,
var dansað úitfl á dálitlu
torigi oig inmiam dyiria var
sýnduir Flamencodans, sem var
svo alvarlegur og á svo gífur-
lega háu plani, að helzt minnti
á umræður íslenzkra rithöfunda
í sjónvarpinu.
Fnamhalld á bls. 11.
Við ströndLnia. Búðir og bar við bar.
9. nióvemnbeir 1969
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 9