Lesbók Morgunblaðsins - 08.08.1971, Blaðsíða 11

Joseph Losey og frú með
Gullpúlniann.
„The Go-Between“: Alan Bates
meö sendiboðannni, Doniinie
Guard.
þvi Bogarde, sem talinn var
líklegastur til verðlauna fyrir
beztan leik í karlhlutverki, var
settur út af sakramentinu og
talinn ógildur við verðlauna-
veitimguna, vegna þess
að ha'run var „dubbaður",
hann talaði ekki sín-
ar línur sjálfur!! Hins
vegar hlaut myndin sér-
stök verðlaun, 25 ára afmælis-
verðlaun hátíðarinnar. Þar með
lokaðist hringurinn um eitt af
þessum málum, þar sem rétt-
hverfunni er snúið ranghverft
og það látið viðgangast, þótt
öllum sé ljóst óréttlætið.
Sú mynd, sem vakti samt
mesta athygli og hlaut Gull-
pálmann, var mynd Joseph
Losey, Tlie Go-Between, með
Alan Bates og Julie Christie í
aðalhlutverkum.
Þessi mynd á líka sína sögu,
Lucino Visconti á hátíðinni.
sem of iangt yrði að rekja í
smáatriðum, en i stuttu máli
hófst hún, þegar Alexander
Korda keypti kvikmyndarétt-
inn á sögunni, sem skrifuð er
af L.P. Hartely. Sjálfur segir
Hartely: „Það, sem angr-
aði mig, var að Korda keypti
réttinn, en ætlaði aldrei
að gera myndina. Hann bara
hélt réttinum í þeirri von að
sagan hækkaði i verði. Þegar
ég komst að þessu varð ég svo
vondur, að ég óskaði hon-
um norður og niður og hann
dó innan örfárra daga.“
Þegar Losey ætlaði síðan að
láta Pinter skrifa handritið,
kom í ljós, að rétturinn var
hjá einhverjum séntilmanni í
Swiss og það tók 5 ár að ná
honum þaðan.
Söguþráður myndarinnar er
mjög hversdagslegur, ástair-
sambönd ungrar yfirstéttar
stúlku og bóndasonar, sem hag
nýta sér litinn pllt sem sendi-
boða (the go-between), er
hleypur á mi'lli þeirra með
leynileg skilaboð, án þess að
vita hvað á miðunum stendur.
Það, sem vekur athygli við
myndina er uppbyggingin, þar
sern Pinter og Losey reyna að
rugla saman nútið og fortið i
sama rúmi. Sagarn er sögð í
gegnurn piltinn unga, er hann
kemur sem gamall maður á
þennan stað, blaðar í dagbók
og endurlifir minninguna um
liðna tíð. Myndin heldur samt
stöðugu samhengi milli nútíðar
og fortíðar og smám saman kem
ur t.d. i ljós, að gömul kona,
sem kemur við sögu í nútíðinni,
er unga stúlkan, sem upp-
haflega var minnzt á. Þar sem
all't er lát ið gerast á sama stað,
með margra ára millibili,
er tæpast um að ræða afmark-
aða nútið og fortíð, heldur ein-
hvers konar samruna þessara
tveggja timabila. Er tilhlökk-
unarefni að fá að sjá þessa til-
raun Losey og Pinters, sem eft-
ir þessari viðurkenningu að
dæma, hefur heppnazt rnjög
vel.
En þá er að lita á fleiri
furðufregnir frá Cannes:
Franska stjórnin komst í rnjög
erfiða aðstöðu vegna þeirrar
myndar, sem átti að vera
opinber keppnismynd þeirra á
hátíðinni. Var hér um að ræða
mynd Louis Malle „Le Souffle
Cauer“, sem f jallar á kíminn og
berorðan hátt um sifja-
spell, þar sem sýnd er ástar-
sena milli somar og móður.
Franska stjórnin dró fyrst til
baka alla fjárhagslega aðstoð
við myndina, meðan hún var í
framleiðslu og siðam afneituðu
þeir henni sem „opinberri
franskri keppnismynd.“ Þar
með áttu Frakkar enga opin-
bera kvikmynd í keppni á
sinni eigin kvikmyjidahátið.
Malle gaf sínar skýringar á
efnisvalinu í viðtaii í Cannes:
„Öll forboð (taboo) eru smátt
og smátt að hrynja saman
vegna framfara í tækni. Það er
jafnvel hægt að ganga svo
langt að segja, að pillan eyði-
leggi hina líffræðiiegu réttlæt-
ingu, sem sif jaspellsbannið
byggir á!“
Og enn ein furðufregn frá
Cannes: f þrjú ár hefur verið
gengið fram hjá Rússum en í
ár áttu þeir eina mynd
í keppni. Og til þess að geðjast
þeim allavega ekki til að
geðjast öðrum — þá var brezk
norska rnyndin Om> Day in the
Life of Ivan Dcnisovicli gerð
eftir sögu A. Solzhenitsyn, með
Tom Courtnay í aðalhlutverki,
bönnuð á þeim forsendum, að
sagan væri hugsanlega anti —
sovézk (hún fjallar um fanga-
búðalíf i Siberiu).
Af öðrum myndum er það að
segja i stuttu máli, að Jolinny
Got His Gun fjallar um hörm-
ungar styrjalda og greinir frá
Framh. á bls. 15
CANNES 1971
SÖGULEG 25 ÁRA AFMÆLISHÁTÍÐ
SIGURÐUR SVERRIR PALSSOF
VERÐLAUN í CANNES 1971
Palme D‘or: „The Go-Beiween“.
25 ára afmælisviðurkenning: „Death in Venice“.
Sérstök verðlaun dómenda: „Taking Off“ (USA), leik-
stjóri Milos Forman og „Johnny Got Ilis Gun“
(USA), lcikstjóri Dalton Trumbo.
Þriðju verðlaun: „Love“ (ungvcrsk; Szerelem), leik-
stjóri Karoly Makk og ,,Joe Hill“ (sænsk), leik-
stjóri Bo Widerberg.
Bezti leikari: Riccardo Cucciola í „Sacco et Vanzetti“
(Ítalía).
Bezta Ieikkona: Kitty Winn í „Panic in Needle Park“
(USA).
Leikstjóri (bezta frumraun): Nino Manfredi („Per
Grazia Ricevuta“) ltalía.
8. ágúst 1971
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 11