Lesbók Morgunblaðsins - 29.07.1989, Síða 15

Halldór Kiljan Laxness, nóbels-
skáld okkar Íslendinga. Heimsókn
í klaustrið verða gerð skil síðar.
Þjóðhátíðardagurinn
í Lúxemborg
23. júní er þjóðhátíðardagur í
Lúxemborg. í ár er mikið um
dýrðir. Litla, landbundna þjóðin,
með aðeins fleiri íbúa en Island
(364.000) — fagnar 150 ára sjálf-
stæði. Á þjóðhátíðardaginn er líka
haldið upp á afmæli stórhertog-
ans. Núna er sérstök ástæða.
Stórhertoginn hefur setið við völd
í 25 ár. Að kvöldi 22. júní horfum
við á mikla flugeldasýningu í höf-
uðborginni. í öllum regnbogans
litum springa flugeldar yfir höfði
okkar og lýsa upp höll hertogans
og brúna yfir Petrusse-dalinn. Það
skiptir engu máli þó að úðarigni.
Smáríkið Lúxemborg, upphaflega
hið ósigrandi kastalavirki í miðri
Evrópu, er í hátíðarskapi.
Það kemur spánskt fýrir sjónir
íslendings að horfa á hersýningu
í tilefni þjóðhátíðar. Hvaða gildi
hefur smáher í Lúxemborg?„Her-
sýningin er meira táknræn, bund-
in af aldalöngum hefðum kastala-
virkisins," segir leiðsögumaður
okkar, George Hausemer, yfir-
maður ferðamála í Lúxemborg.
Stórhertoginn kannar heiðurs-
vörðinn. Einkennisklædd lögregla
á mótorhjólum sýnir ærandi
spymur. Felumálaðir jeppar og
landgönguliðar aka framhjá
áhorfendaskaranum. Klukkan 11
hefst hátíðarmessa í dómkirkj-
unni. Stórhertogahjónin sitja í
heiðursstúku. Skartbúnar konur
með hatta. Einkennisklæddir
hershöfðingjat. Kjólklæddir virðu-
legir menn. Og tónlistin hljómar
vel í gömlu dómkirkjunni. Uppi á
veggjum hanga skiidir allra fylkj-
anna, sem eitt sinn tilheyrðu Lúx-
emborg. Mörg þeirra eru horfin
inn í Þýskaland eða Frakkland.
Kastalavirkið Lúxemborg hefur
alltaf verið að minnka.
Hvernig er fyrir íbúa Lúxem-
borgar að tilheyra allt í einu ann-
arri þjóð? „Kannski ekki eins er-
fitt og íslendingar hugsa sér,“
segir George. „011 þjóðin talar í
raun þtjú tungurhál, þýsku,
frönsku og lúxemborgísku. Við
erum fyrst og fremst Evrópubúar,
þó aldrei hafi verið mikilvægara
fyrir okkur að halda okkar þjóða-
reinkennum. Við bindum mjög
miklar vonir við sameinuð Evr-
ópuríki." I tilefni-150 ára sjálf-
stæðisafmælisins er viðamikil
sýning, sem ber nafnið „Frá fylki
til sjálfstæðrar þjóðar: 1839-
1989.“ Evrópa — Evrópa. Með
því að ganga í gegnum sögu litla
kastalavirkisins, fer maður að
skilja hvers vegna íbúar í Lúxem-
borg binda svona miklar vonir við
sameinuð Evrópuríki!
UPPLÝSINGAR:
Verð á tveggja manna
hótelherbergjum með baði
er að jafnaði 2.100-4.500
krónur. Þau eru tiltölulega
dýrari í höfuðborginni.
Máltíð dagsins á útiveit-
ingahúsum er frá 290 til
525 krónur. Bjórglas kostar
um 30-40 krónur.
Hvítvínsglas 45-85 krónur.
Hvítvínsflaska í verslun
150-240 krónur og í veit-
ingahúsi 375-900 krónur,
fer að sjálfsögðu eftir gæð-
um (miðað við lúxem-
borgískt vin). Vikuleiga á
bíl (í A-flokki) er um 15.000
krónur. Talið hefur verið
hagstætt að taka bíla-
leigubíl í Lúxemborg, en
sjálfsagt er að bera saman
verð þar og í nágrannalönd-
um. Nánari upplýsingar
hjá: Office National Du
Tourisme, 77, rue d’Anvers,
L-1130 Luxemborg.
Við íslendingar vi(jum auglýsa
Island sem heilsuræktarland.
Við eigum að vísu nóg af heitu
vatni og heitum leirböðum. En
ekkert heilsuhæli! Jafhvel litla
ríkið Lúxemborg, sem á engar
heitar uppsprettur, státar sig
af nýtískulegu heilsuhæli. En
það reyndist þeim dýrt.
Heilsuhælið í Lúxemborg var
opnað í maí 1988 í bænum Mond-
orf les Bains. Geysilega mikið er
í það lagt og vafasamt að fram-
kvæmdin sem slík borgi sig nokk-
urn tíma upp. Þrektækjasalir með
nýjasta búnaði. Nudd- og snyrti-
stofa sem lofar yngingu um nokk-
ur ár! Stór útisundlaug, meira eins
og heitur pottur. Gufubað í hefð-
bundnu finnsku bjálkahúsi. Inni-
hlaupabrautir þar sem gestir í
hvítum sloppum hamast við að
komast úr sporunum. Náttúru-
fæði og heilsudrykkir. Hérna á
að vera auðvelt að grenna sig,
losna við bakverki og vöðvabólgu.
Ganga inn í reykinganámskeið.
Eða eins og þeir segja: „Ganga
út eftir vikudvöl með endurnýjað-
an líkama.“ Hreint ekki svo lítið
loforð!
Ég tók eftir að Lúxemborg-
arbúar urðu hálf vandræðalegir,
Nýja heilsuhælið í Lúxemborg
Að endurnýja lík-
amann í Lúxemborg
þegar minnst var á heilsuhælið.
Hvers vegna? Jú, ekkert mann-
virki hefur verið meira umdeilt í
Lúxemborg. Byggingin tók 10 ár
og kostaði tvo ráðherra stöðurn-
ar! Alltaf var verið að breyta út
frá teikningum. Fyrst var hótelið
byggt sem lúxushótel. En síðan
var óttast að það yrði of dýrt fyr-
ir hinn almenna ferðamann. Allur
fíni búnaðurinn var rifinn niður
og ódýrari settur í staðinn. Vafa-
samur sparnaður það! Og stöðugt
var verið að festa kaup á nýrri
og fullkomnari búnaði. Að sjálf-
sögðu fór fjárhagsáætlun úr öllum
böndum. Nokkuð sem við íslend-
ingar þekkjum vel. Enginn veit í
raun hvað heilsuhælið kostaði, en
giskað er á nokkra milljarða
franka! En heilsuhælið er þarna.
Glæsilegt og nýtískulegt i fallegu
umhverfi. Lúxemborgarbúar
mega vera stoltir af því. Margir
eiga eflaust eftir að leggja leið
sína þangað, því hver viíl ekki
vera betur á sig kominn líkam-
lega?
Heimilisfang: Mondorf-Les-Bains,
B.P.2, L-5601.
Vatnið í útilauginni er alltaf 35 gráðu heitt.
Nudd og leirmeðferð við bakverkjum
Flýtið ykkur
hægt í sólina!
Strax og vinnuviku Iýkur, þeysast allir ferðafærir Sunnlending-
ar út í bíl og steftia í sólina fyrir norðan eða á suðaustur-
horninu. Mörgum liggur svo mikið á, að þeir eyða ekki dýrmæt-
um fríklukkustundum í útbúnað fyrir ferðina!
Ferðablaðið hafði samband við
gististaði „sólarmegin á landinu“
og þeir höfðu ýmislegt spaugi-
legt að segja af ferðamönnum,
sem flýttu sér of mikið í sólina.
„Tjaldið vantaði, þegar átti að
fara að tjalda. Aðeins tjaldhim-
inn í skottinu. Önnur hjón voru
að vísu með tjald, en engar dýn-
ur eða svefnpoka! En þau kipptu
sér ekkert upp við það, segir
húsfrú hjá Ferðaþjónustu
bænda.“ En aldrei þessu vant
eru allir Sunnlendingar með
regnfatnað! Hvernig skyldi ann-
ars standa á því? Margir (á sólar-
svæðunum) sem bjóða bæði
svefnpokagistingu og uppbúin
rúm, segja að aldrei hafi verið
meiri eftirspurn eftir uppbúnum
rúmum hjá íslendingum. Og
aldrei hafi fleiri íslenskir ferða-
menn keypt tilbúnar máltíðir.
Sunnlenskir ferðamenn koma á
sólarsvæðin, án þess að vera með
örugga gistingu, án tjaldbúnaðar
og sofa margir í bílunum.
Þetta er kannski spaugilegt
í augum þeirra, sem eru „sólar-
megin í lífinu“ — núna — og eru
að bráðna í hitabylgjum. En við
hin, sem erum að rigna niður,
skiljum þetta afar vel. Veðrið
hefur allt að segja í ferðalagi
um ísland. En umfram allt akið
varlega. Þið njótið sólarinnar því
betur, því meira sem þið þurfið
að hafa fyrir að nálgast hana.
Ferðamaður við öllu búinn!
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 29. JÚLÍ 1989 15