Tíminn - 23.12.1966, Blaðsíða 9

9
fremst byggður fyrir ferða-
menn. Þar eru breið stræti, fal
leg íbúðarhús og stór og glæsi
leg hótel. Munu flest hótelanna
hafa riisið á síðustu 5-10 ámm,
og í dag fara fleiri Bandaríkja-
menn til Puerto Rieo í sumar-
leyfi sínu en til nokkurrar
annarrar eyju í Karabíska haf-
in-u. Enda Kúba þeim lakuð.
Hótelin ern yfirleitt mjög
ríkmannleg, að því er okkur
fannst. FlamBoyan hótelið, þar
sem við dvöldum, er gott. dæmi
um það, en þetta mun eitt
nýjasta hótelið í San Juan.
Herbergin eni stór með sér
baði og svölum. Hótelið hefur
m.a. baðströnd, sundlaug, næt-
urfelúbb, spilavíti, bar, tvö veit-
ingahús, þar af annað með
skemmtikröftum og danshljóm
sveit að kvöldinu, bíla-
geymslu og tvæir minjagripa-
verzlanir. Önnur hótel eru
mun stærri og glæsilegri, eins
og t.d. HiltonJhótelið, sem er
beint á móti FlamBoyan.
Verðið er mjög mismunandi
eftir árstíma. Aðail ferðamanna
straumuirinn er frá miðjum
desember til 1. maí, og er
verðið hæst á þeim tíma, eða
allt upp í um 35 dollara fyrir
herfcergið. Á sumrin kosta eins
manns herbergi 13-15 dollara,
en tveggja manna herbergi 20-
30 dollara. Sum hótel eru þó
ódýrari, og önnur nokkuð dýr-
ari en hér segir.
Hægt er þó að dvelja á Pu-
erto Rico með ódýrari hætti.
Til em svokölluð „Guest Hous-
es,“ þar sem hægt er að leigja
sér ertt eða fleiri herbergi á-
samt aðild að eldhúsi fyrir al'lt
frá 8 dollurum á dag fyrir
herbergið. Virðast þessi hús
þokkaleg á að líta, og virð-
ist því mögulegt að dvelja
þarna suður í sólinni um nokk-
urn tíma án þess að fara á
hausinn fjárhagslega.
Það dimmir skyndilega í
Puerto Rieo. Fyrsta daginn á
San Juan vorum við að bíða
Frá San Juan.
Golfvöllur' Dorado-strandar hótelsins.
er mikið virki, sem venjulega
er kallað E1 Morro. Þetta
virki byggðu Spanverjar á síð-
ari hluta 16. aldar til varnar
borginni, en framskir, brezkir
og hollenzkir sjóræningjar
fóru eyðingarhendi um Puerto-
Rico eins og aðrar eyjar þar
í grennd á þessum tíma. Síð-
ar var annað virki, San Cristo-
bal, byggt á Atlantshafsströnd
borgarinmar, og að lokum reist
ur heljarmikill steinveggur um
hverfis borgina, svo hún varð
svo til óvinnandi. Var veggur-
inn 25 fet á hæð og 18 feta
þykkur, en virkisveggir allt að
145 fet á hæð!
E1 Morro hefur orðið fyrir
árásum margra manna, þar á
meðal reyndi Sir Francis Dra-
ke sá frægi sjóræningi, að
sigra virkið. Fléstir urðu frá
að hverfa, að því ok'kur var
tjáð, og Sir Francis brynju
sinni fátækari, en hún er á
vopnasafni í E1 Morro, að því
er okkur var tjáð
í dag eru virkin almenningi
til sýnis, og í öðru þeirra er
mikið vopnasafn. Er virkjun-
um vel haldið við, að því er
virðiist, og í heild hefur mik-
ið verið gert til þess að endur-
byggja og viðhalda gömlu San
Juan sem líkastri því, sem hún
hefur verið ölduín saman —
ferðamönnum til ánægju að
sjálfsögðu. Gamlar byggingar
hafa verið endurreistar í sinni
upprunarlegu mynd, hin
þröngu steinlögðu stræti sömu-
leiðiis. Minnir gamli borgar-
hlutinn því óneitanlega á gaml
an spænskan borgarhluta,' að
því er fróðir menn segja.
Fyrsta daginn, sem við dvöld
um í Puerto Rico, stukkum
við um borð í strætisvagn,
sem staðnæmdist fyrir utan
hótelið okkar — Flamboyan
— og ókum niður í gömlu San
Juan fyrir 10 cent. Er það
vel af sér vikið, því fátt geta
ferðamenn gert þar um slóð-
ir fyrir svo lítinn pening. Við
staðnæmdust á skemmtilegu
torgi, sem nefnist Plaza de
Colon. Á miðju torgi er stór
og mikil stytta af Kólumbusi,
sem mjög er dýrkaður, ■ en
há tré vaxa allt kringum
steinlagt torgið, sem er rétt
fyrir neðan virkið San Cristo-
bal. Frá torginu liggja síðan
þröng stræti á allar áttir. Slang
ur af fólki var á götunum, en
verzlun eða kaffihús virðist
vera í svo til hverju húsi. Var
á öllu auðséð, að borgarbúar
lifa að mestu á ferðamönnum.
Þeir hafa til og með breytt
gömul nunnuklaustur í dýrind-
is hótel — E1 Convento Hotel
— en sú aðgerð mun hafa kost
að margar milljónir dollara.
Fólkið virðist yfirleitt við-
kunnanlegt og vinsamlegt og
aðnjótendur þeirrar listar, að
taka lífinu með ró. Við San
Cristobal hittum við lögreglu-
mann sem hafði eftirlit með
virkinu ásamt fleirum. Tókum
við hann tali, og fengum að
vita sitt og hvað um ævi hans.
Hann var bóndasonur, og rak
hluti fjölskyldu hans enn
bóndabæ inni á eyjunni. Hann
sjálfur hafði farið til New
York fyrr á árum og unnið þar
en fluttist síðan aftur til Pu-
erto Rico fyrir skömmu. Var
okkur tjáð, að þetta væri bezta
dæmið um þær efnáhagslegu
framfarir, sem átt hefðu sér
stað í landinu á undanförnum
árum. Áður fyrr streymdu
Puerto Rico menn til Banda-
ríkjanna í leit að atvinnu og
peningum — en að undan-
förnu hafa fleiri flutzt til Pu-
erto Rico en þaðan til megin-
landsins. Enda virtist fólk í
höfuðborginni yfirleitt sæmi-
lega stætt en ekki sáum við
neitt annað af eyjunni og get
ég því ekki dæmt um, hvort
lífskjörin séu alls staðar jafn
góð. Þykir mér það þó ólík-
legt. En öruggt er, að miklar
framfarir hafa átt sér stað,
enda var Puerto Rico ekki
upp á marga fiska áður fyrr.
í gömlu San Juan er merki-
leg Mrkja, sem fullyrt er, að
sé elzta kirkjan, sem verið
hafi í stöðugri notkun í Vest-
urheimi. Hún nefnist San Ju-
an dómkirkjan og þar eru
geymdar jarðneskar leyfar Pon-
ce de León.
Flestir munu teljast kaþólsk-
ir á Puerto Rico, enda réðu
Spanverjar þar yfir í um 400
ár og höfðu kaþólskuna sem
ríkistrú. Því er það, að kaþólsk
kirkja er í hverri borg.
Er Bandaríkjamenn náðu
yfirráðum á eyjunni munu trú-
boðar hafa boðað íbúunum
blessun ýmiss konar mótmæl-
endatrúarbragða, og er nú tal-
ið að um fimmtungur íbúanna
fylgi þess konar söfnuðum.
Puerto Rico menn eru þó
að því leyti líkir íslendingum,
að andatrú er töluverð og mun
fara hraðvaxandi, ef trúa skal
fræðslubókum. Sagt er, að allra
stétta fólk sé á kafi í spíri
tisma, en þó einkum fólk, sem
orðið hefur hvað mest fyrir
hinum snöggu þjóðfélagsbrevi
ingum í landinu.
Nýi borgarhlutinn 1 San
Juan er auðsjáanlega fyrst og
eftir strætisvagni hjá Kólum-
busarstyttunni, þegar við vökn
uðum skyndilega upp við það
að dimmt var orðið.
Að kvöldinu til, þegar golan
kemur af hafi, er mjöp þægi-
legt að vera úti við — hitinn
er hæfilegur og glaðlegt and-
rúmsloft á götunum. Næturlíf
hefst þó ekki í borginni fyrr
en síðla kvölds og stendur þá
oftast fram á morgun .Athygii
vakti, ‘ hvensu mikið af börnum
var á götum úti á kvöldin, og
var okkur tjáð, að þau væru
oft úti tíl kl. 2-4 á nóttunni!
Skemmtistaðir og góð veit-
ingahús eru á hverju strái
bæði í gamla bænum og þá
ekki sizt í hótelunum. Ekkert
sá ég af drukknu fólki á ferli,
utan einn eða tvo róna sem
við mættum á götu úti um
miðjan dag. Aftuf á móti virð-
ist fólk drekka verulegt magn
af bjór og víni, en gæta sín
að „deyja“ ekki né slangra um
ofurölvi. Mættu ýmsir af því
læra.
Hér hefur aðeins verið drep-
ið á nokkur atriði, sem báru
fyrir augu við fyrstu sýn á
skammri viðdvöl. Mér er
ljóst, að lengri dvöl hefði ef til
vill gefið aðra mynd af landinu
því oft er ekki allt sem sýni-st.
Um það s-kal ég ekM dæma.
EJ.