Tíminn - 13.05.1967, Blaðsíða 9

TÍMINN
LAUGARDAGUK 13. maí 1967.
Áhorfendum að knatt-
spyrnuleikjum fækkaöi.
Aðsókn að knattspyrnuleikj-
um í Reykjavík 1986 varð
minni en árið áður, þ.e. 1965,
þrátt fyrir tvo aukaúrslitaleilki
í 1. deild milli Vals og Kefla-
víkur en það voru leikir, sem
drógu fiesta áhorfendur að.
Sarnkvæmt uipplýsingum, sem
ég hef aiflað mér, hefur að-
sókn að knattspyrnuleiikjum í
Reykjavík undanfarin 4 ár ver-
ið eins og hér segir (miðað er
við selda aðgöngumiða):
1963 81041 á'horlfendur
1964 93963 álhorfendiur
1965 101948 áhorfendur
1966 89622 áhorfendur.
Hiefðu aulkaleikir Vals oig
Keflavíkur ekki farið fram,
hefði talan læikkað niður í 75
þúsund. Þietta er alvarleg þró-
un, ekki sízt, þegar það er
einnig ihaft í huga, að aðgang-
ur var seldur að fleiri knatt-
spyrnuleikjum 1966 en 1965.
Hve margir boðsmiðar eru
gefnir út?
Tölurnar, sem gefnar eru
upp, eiga við um áhorfendur,
sem kaupa sig inn á leiki,
þannig, að þær gefa ekki rétta
hugmynd um aðsóknina. Á
hverjum leik gengur viss fjöldi
inn um vallarhliðin emð boðs-
miða. Hve margir boðsmiðar
eru gefnir út á knattspyrnu-
leiki í Reykjavík? Eftir því,
sem næst verður komizt, eru
um 1100 boðsmiðar gefnir út,
þar af stór hluti barnamiðar.
Hvert Reykjavíkunféllaganna
um sig, en þau eru 5, fá um
170 miða til ráðstöfunar, nema
eitt, Þróttur, sem sendir færri
lið til keppni. Þannig fá félög-
in í aHt um 800 boðsmiða. Auk
þess fá dómarar, starfsmenn
í nefndum oig ráðum, blaða-
menn og fleiri boðsmiða. Ef
reiknað er með, að boðsmið-
ar á síðasta ári hafi verið nýtt-
ir um 50—60?.') (sem er í raun
inni of iágf reiknað) þýðir það,
að um 50 þúsund manns Ihafi
komið á leikina á boðsmiðum
auk 'hinna 89822 áhorfenda,
sem keyptu sig inn. Geta
rnenn svo dundað við að
reikna út, hve tekjurnar af
knattspyrnuleikjum væru
miklu meiri ef boðsmiðamir
væru ekki fyrir hendi.
Boðsiniðafyririkoniulagið
komið út í öfgar?
Hefur knattspyrnan efni á
því að gefa út jaffn marga boðs
miða og raun ber vitni? Aðr-
ar íþrótfagreinar telja sig
vart hafa efni á því. Tökum
handknattleikinn sem dæmi. í
handknattleiknum er sú regia
gildandi, að leikmenn fá elkki
boðsmiða á önnur mót, en þeir
eru þátttakendur í. í 1. deild-
ar keppninni eru 6 lið. Engir
aðrir en leikmenn þessara 6
liða fá boðsmiða á leikina í
1. deild, auk dómara og nefnd-
armanna. í samibandi við lands
leiki eru sömu regiur gild-
andi. Einungis landsiiðsmenn-
irnir fá boðsmiða. Og hver
verður útkoman? Það ótrúlega
er, að knattspyrnan hefur að-
eins örlítinn vinning yfir hand
knattleikinn í seldum aðgöngu
miðum, þrátt fyrir margfalt
meiri möguleiika. Þannig munu
hafa verið seldir samtals 53100
aðgöngumiðar að leikjum í
handknattleik í Laugar-
dalslhöliinni keppnistimabiiið
1965—66, en þar að auki varð
mikil aðsókn að leikjum í Hlá-
logalandi, enda var þá ekki
byrjað að leika í 1. deilld í
LaugardaishöHinni. Mun láta
nærri, að seldir aðgöngumið-
ar í handknattleik þetta
keppnistímahil hafi verið um
65 þúsund talsins á móti tæp-
um 90 þúsund í knattspyrn-
■unni. Að vísu má til sanns
vegar færa, að þetta keppnis-
tímiabii í handknattleiknum
hafi verið óvenju hagstætt, þar
sem mikið yar um landsleiki
og erlendar heinvsóknir, en á
það má benda, að 1. deildar
keppnin fór ekki fram í Laug-
ardalslhöllinni, en hún dregur
fleiri að þar en í Hálogalandi.
Sem sé, handknattleikurinn
heffur dregið stórkostQiega á
knattspyrnuna í sambandi við
selda aðgöngumiða að kapp-
leikjum, þrátt fyrir ójafna að-
stöðu. Ef handknatitleikurinn
léti sömu reg’lu gilda um boðs-
miða og knattspyrnan, er hætt
við, aS tekjurnar yrðu minni
af mótum og landsieikjum. Og
þá gæti Handknattleikssam-
band ílslands ekki leiikið það
stóra hilutverk, sem það gerir.
Tímabært að endurskoða
ireglur um boðsmiða.
Það er vissulega orðið tíma
bært að endurskoða gildandi
regiugerð um boðsmiða að
'knattspyrnuleikjum — reglu-
gerð ÍBR — og atlhuga mögu-
leika á ,þvi, hvort ekki sé 'hægt
að fækka boðsmiðum. Það ætti
að takmahka boðsmiða tdl fé-
laganna, þó ég viti, að sú ráð-
stöfun muni mælast iila fyrir.
Haigur félaganna yrði betri.
Hins vegar væri ekki fráleitt
að gefa leikmönnum — öðr-
um en þeim, er leika í 1.
deiid eða í meistaraflokki í
Reykjavíkunmóti, því að þeir
ættu að sjálfsögðu að fá boðs-
miða — kost á því að kaupa
aðgöngumiðakort fyrir einstök
mót á vægara verði. Slfkt ætti
einnig að bjóða hinum mörgu
„föstu álhorfendum,“ sem sjá
nær alla leiki sumarsins. Þá
mætti og endurskoða þær regl
ur, sem gilda um boðsmiða
fyrir dómara. Það er sjálfsagt
og eðlilegt, að dómarar, sem
stanfa vel, fái boðsmiða á leik-
ina, en því miður munu vera
mörg dæmi um það, að dóm-
arar taki ekki nema eitt tii
tvö dómanavenk yfir allt
keppnistímabHið, en þiggi
samt sem áður boðsmiða fyrir
,,vel“ unnin störf.
Það mætti skrifa langt mál
um þetta ©fni og gera því íit-
arlegri skii, en ég bendi á
þetta vegna þeirrar þróunar,
sem átt hefur sér stað um að-
sókn að knattspyrnuleikjum.
Hún hefur staðið í stað og
jafnvei minnkað. Þess vegna
verður að halda vei á spilun-
um og bruðia ekki um of. Á
síðasta ári hlutu 1. deiidar lið-
in meiri tekjur af 1. deiidar
keppninni en nokkru sinni
fyrr — í krónum — en hætt
er við, að menn gleymi, hve
mikil heppni onsabaði tekju-
aukninguna, nefnilega hinir
tveir aukaúrsiitaleiikir í 1.
deiid. Ef þeir hefðu ekki kom-
ið til, hefðu tekjurnar verið
30—40% lægri.
Hvers vegna stöðnun eða
fækkun?
Svo við snúum okkur aftur
að saimanburði á aðsókn frá
ári til áns — og að þeirri stað-
reynd, að áhorffendur voru
mun fœrri að leikjunum 1966
en 1965, þrátt fyrir tvo stóra
aukaieiki, þá er það rannsókn-
arefni, hvers vegna áhorfend-
um hefur ekki fjölgað frekar
en hitt. Meginástæðan er e.t.v.
léleg knattspyrna, en ég hef
líba oft bent á það, að hið
furðulega mótaskipulag — eða
mótaóskipulag -x- hjálpi ekki
upp á sakirnar. Enn fremur
má benda á, að fólk hefur völ
á fleiri skemmtunum nú en
áður, t.d. sjónvarpi, ferðaiög-
um og fleiru. Mótaskipulagið
þarf að samræmi með tiiliti til
þessara Muta t.d. með því að
koma föstum leikdögum á —
og gera leikina eftirsóknar-
verðari t.d. með getraunastarf
semi.
Fleiri þurfa að glíma við
áhorfendavandamálið.
Það þurfa fleiri íþrótta-
greinar að glíma við á-
horfendavandamál en knatt-
spyrnan — og margir líta svo
á, að knattsp^rnan hafi ekki
við neitt vandarnál að glíma í
samanburði við þessar grein-
ar, sem eru m.a. körfuknatt-
leikir og frjálsíþróttir. Og til
fróðleiks birti ég hér að lok-
um tölur yffir aðsókn að frjáis-
íþróttamótum í Reykjavik frá
1959—1966 en þær líta þann-
ig út:
1959 1872 áhorfendur
1960 5311 áhorfendur
1961 5279 áhorfendur
1962 827 áhorfendur
1963 4722 áhorfendur
1964 3416 áhorfendur
1969 832 áhorfendur
1966 1775 áhorfendur
Þetta eru tölur um selda að-
göngumiða að frjálsíþróttamót
um. —alf.
ir að þær séu aðeins fyrir
jeppa og sterkari bíla, og enn
fremur að akstusrskilyrði fari
mjög eftir veðri. Þetta er
þörff ábending tiil ökumanna
innlendra sem erlendra, þvi
það hefur þó no'kkuð ’ viljað
bregða við að menn hafi ein-
blínt á vegmerkingar á kort-
um, og haldið að þar sem á
annað borð eru merktir vegir,
eða slóðir séu óhætt að fara
á 'hvaða Mlum sem er.
En það sem mesta athygii vek-
ur við þetta nýja Esso vega-
kort er að á bakhlið kortsins
eru loftmyndir af 12 kaup-
stöðum landsins, og inn á þær
eru merktar heiztu götur, Esso
bensínsölustöðvar, eins og á
aðalkortinu, hótel, sjúkrahús
Mlaverk'tæði og fleira sem
gott er fyrir ferðamanninn að
vita þegar hann kemur á stað
þar sem 'hann er Ókunnugur.
Kortið er til sölu á öllum
benzínsölustöðvum Esso og
auk þess í bóka og ferðamanna
verzlunum út um allt land.
Esso vegakortið er prent-
að hjá Litbrá, og leiknað aí
A.S.K., en gert eftir uppdrátt-
um Geodætisk Institut og ljós
myndun Landmælinga ís-
lands. Vegir og " vegalengdir
eru uppgefnar ai Vegamála-
skrifstofunni- Kristíri Þorkels
dóttir teiknari gerði káputeikn
ingu og vegalengdatöflu, en
þar er að finna vegalengdir
milli beiztu staða á landinu,
og má geta þess hér að vega-
lengdin milli Hafnar í Horna
firði og Reykjavíkur er 1031
km.
Vegaþjónusta FÍB
Vegaþjónusta Félags ísl. bif-
reiðaeigenda verður um hvíta-
sunnuhelgina, sem hér segir:
Tveir Mlar á leiðinni Reykja-
vík, Hvaifjörður, Borgarffjörð-
ur. Tveir bílar á leiðinni
Reykjavík, Hellisheiði, Skeið,
Grfmsnes. Einn bíil á leiðinni
Reykjavík, Þingvellir, Grímsnes
og á SnæffeHsnesi verður einn
Mll, en aðeins á hvítasunnu-
dag. Gufunesradíó, sími
2-23-84 aðstoðar við að koma
skilaboðum til vegaþjónustubíl
anna, en einnig geta hinir fjöl
mörgu talstöðvaMiar sem
jafnan eru á ferðinni komið
skilaboðum til FÍB bíianna.
Vegaþjónustan mun síðan
liggja niðri þar til í júní, en
úr því verða vegaþjónustuMl-
ar á ferðinni um allar helgar
fram eftir sumrinu.
Það er ástæða til að biðja
ökumenn að athuga áður en
lagt er í langferðir, hvort hjói-
barðar undir bílnum séu í
góðu lagi og þá sömuleiðis
varadekk, hvort ekki séu öii
áhöld með í ferðinni til að
skipta um dekk, og hvort „tjakk
urinn“ sé ekki í góðu
lagi. Þá er það nauðsyn hverj-
um ökumanni að hafa með
sér viftureimar og kveikjuhluti,
því ef þessir hlutir bila, eru
menn iila settir, og eiginlega
óafsakanlegt að bafa þá ekki
með í ferðalagið. Ferðalagið
verður ánægjulegra ef allt er
með sem á að vera og með
þessum orðum óskum við öku-
mönnum góðrar ferðar um
hvítasunnuhelgina.
FramtíSarbíll og
rafmagnsbílar.
Það verður ef til vill langt
að bíða þess að við sjáum Ml,
sem þennan hér á vegum, en
ekki er það ómögulegt, því
þessi bíH er nú á hinni al-
þjóðlegu bílasýningu, sem hald
in er í 10. sinn í New York,
og er búizt við að tæplega 600
þúsund manns komi og skoði
sýninguna að þessu sinni. F í
vífcjum nú að þessu lága og
rennilega farartæki. Bíllinn er
framleiddur kjá Ohevroiet
Framhald á bls. 30.
Nýtt vegalcort frá ESSO
Fyrir nokfcru síðan er kom-
ið út nýtt Esso — vegakort,
og það er Oliufélagið h.f. sem
gefiur kort þetta út. Á korti
þessu eru að sjálfsögðu merkt-
ar allar aðalleiðir um ísland og
á þeim eru kíiómetratölur, en
auk þess eru merktar inn á
kortið helztu leiðir um hálend-
ið, svo sem leiðirnar yfir
Sprengisand og Kjöl, og hliðar
leiðir við þær. Það er greini-
lega tekið fram um þessar leið