Tíminn - 06.08.1967, Qupperneq 12

&
TÍMINN
SU.\?OID±GEtE 6. ágúst 1967.
F erðast um Svíþjóð
Etoamjþaidaf bls. 7.
hajða á oEkar h'tta.
þó víS aðt
p \á& v&Sjt
inp-;Ér söSinrM'ata Vaenfe, .þait’
sí sqiq kwá6 „íliáiíaB
nm áBtaiey þá sean baaai e&i
£é®k að Æjðita. Sfcytta aáf/giSSSus
ta miimin^ar wn Sjötoieig,
áöenduiríi'bo^imrii.
(Það viE éBki betar tíi e»c
að við kamam tS TroSESatíani
uan háöegiBfcffiið. Það er fitaðu-’
legt hwe-miaipgir þarfa aðtborða;:
im hádegiisíbiEð og þvœJlast
þess vegnia fyrir ofekar á mat-
Söínnni, Að ógleymdum öll-
um þeim bítum, sem standa á.
þvi þílastæði, þar sem ég haf®
hMigsað miéir að leggja okfear
fiaraxtæfeL TroMföttan liggur
við Gautaelfi, annáiað urrihvertfi
ffeírör fegurð, Hléir eru' rafstöð,
hfufi aJf Gautaskurði og
SAíAIB's flugvéla og bílaverfe-
smiðjuir. Þtvi máður enum við á
hraðtferð og sjáum því ekfcert
aÆ þesaiL Við erum á leið iun
í sveitalhéruð Vestur-iGaut-
lands. ITyrst inn í suðVerstuT-
hikjitann, þar eru milfeil skóga
héruð og afeurskákirnar eins
og vinjair í eyðimörkinui.
E'jöldi smávatna Kfgar uipp
laiudíslagið.
Fyrir ófeunnuagan og þann,
sem einungis fer eftir aðal-
vegum, er ferðalagið einhæft
og leiðligjarnt, ekkert sérstakt
ber fyiir augu. Og þó, skammt
sunnan við Trollhattan grill
ir í herragarðinn; Koberg. Sá
er frægur, a.m.k. var fyrir fá-
einum árum, því þá kvongað-
ist húsbóndinn og baróninn
Silverskijöld, annálaður dugn-
aðarmaður (skv. kvennablöð-
um) einni hinni sænsku prins
essa, Desirée, eldri systur
krónprinsins og sonardóttur
kommgs Giustavs VI. Brúð
kaupinu var útvarpað þrisvar
sinnum sama daginn í sjón-
varpi. Mér þykir trúlegt, að
baróninn sé mesti dugnaðar-
maður úr því, að hann lifði af
fyrsta sumarið og þann hý-
enuhátt, sem sænsikt ferðafólk
sýndi. Allir þuhftu að skoða
Koberg, og helzt hústoændur.
Sæjust þau hjón ekki að
minnsta kosti álengdar var
sumiarfríið eipskis virði það
árið. Frekja og áganigur gekk
svo úr hófi að jafnvel var ét-
ið af föfcum bornum á borð
á altani og ætluðum heima-
flólki. Það er engin furða, að
við sáum engan vegvísi heim
að höfuðtoólinu.
Þeigar ofar og innar dregur
í Gautaland hið vestra er-u
flatir hvað flatastar í ríki hans
hátignar, þar er og jiarðvegur
svo leirtooninn að hvergi á sér
líka í landinu, því er hann
torunninn og framræsla með
lokræsum lítt árangursrík
fram á síðustu tima, því voiru
beðasléttur þar algengar. Jarð
vegur þessi var þó frjósamur
og þar er nú eitt hinna góðu
landtoúnaðarhéraða konungs-
dómsins. Þetta svæði liggur
í suðurótt fró Væni. Á þess-
um ströndum innhafsins rísa
uipp úr sléttunni nofekur fjöll,
serkennileg, og að því er mér
skilst lærdómsrík fyrir jarð-
fnæðinema. Það eru Halle- og
Hunneberg, tvilburar lengst í
smðri, aðskildir djúpu skarði,
þröngu svo að hrikalegt má
kalla á sænskan mæliikvarða.
Norðar liggur Kinnekulle.
Austan sléttunnar, þegar nær
dregiur Vetti öðru stærsta
sAffi'uwatm í laatfinu rös mpp
langar háfts taá
suðnrs, eáaiwig hann
sfiipcist í tro híkcta af sfearði
feá mstxí tíi vestaris. "SSir
sfcarð þetta liggiur leið okkar
og þjððlleifön mil'ld Skana og;
Sldölvdie. Þtar eru brekkur á’
veginum. feað þarf raunar
ekki séríega mifcið til þess að
vepsa hrsSto á sæmsfeuim vegL
Við höfum afcreg ömggan rrtseli
kraarða á þetta, nelfnfflega vönu
Mlana, þessa stóru með affitaní
vagna^a. Þeir hrjótast áfram
me® stainum og srmiinnkandi
hjiaða og safna siaman aftan
við sig aragnúa fóllksbíla, s©m
öfluim Eggur Kfandis ósköp á
og alíir tófetjórar þeánra vera
leiðarí og reiðari og bölva
þessum vaindræðagrip, sem
flesfcir varla eygja, e<n alQr
vita að finnst þar í reykjar-
mekkinum og sem fíesfcir þrátt
fyrir óvinsældirniar þegar öllu
er á bafcninn hvolft, er undir-
staðan undir velferð vorri. Af
og til hendir það að eintover
missir þolinmiæðina og í ör-
vænfcingu reynir að keyra
framúr, þegar minst vonum
varir kemur bíll á móti og
hans hátign er fáeinum þegn-
um fátaðkari. Þetta er brekka
á sæns'kum þjóðivegi.
Austan Billingens er lands-
lag breytilegra, skógrikaa'a og
minna landtoúnaðanhérað. Við
ökum norður fró Skövde á
mörfcum þessara landslagstýpa.
Þar sem mjóst er miili vatn-
anna, þar heitir Tiveden, er
land mistoæðótt mjög. Þar er
gott um jarðaber, þar standa
unglingar meðfram vegum og
vilja selja, við láfcum ekki
freista okkar. Gautaskurður
liggur fró Væni til suðausturs
á mörkum sléttlendisins og
skóglendisins. Við höldum til
í^.ðivesture til Vænjs aftur
og náum ströndinni þar sem
Gulfepang heitir. Eiginliega er-
um við óheppnir í ár. Við
höfum e'kfci getað farið fall-
egustu leiðina’ sem fylgir
Vænfeströndum fró Mariestad
til Gullspang Við fórum þar
í fyrra, ver/;m að láta o'kkur
nægja að þrátfca um hina leið-
ina, þegar negravandamál og
Vietnam ekki upptefeur okfcur.
Vdð ökum sem leið liggur norð
ut láglendið upp af Væni og
setjumst að í Kristinehamn.
Við sjáum ekkert af Varma-
landi Selmu Lagerlöf eða ann
arra skálda, og þó, við búum
á Hótel Fnöding. Vænfeströnd
Varmalands er gróðureæl, lág-
lendi og mikill hluti hennar
varin ágangi vatns með varn-
argörðum. Búsældarlegt hér-
að, þótt höfuðhluti héraðsins
sé hinir stóru skógar, Klarelf-
ur og dalur hennar. í Kristine
hamn er herstöð, ekfci nóg
m<eð það, þar hæla menn sér
af því að hafa myndastyttu eft-
ir Picasso.
Síðasti dagur ferðarinnar
rennur upp. Við höfum verið
duglegir upp á síðkastið, næst
um á undan áætlun. Við á-
kváðum því að skoða Picasso-
styttuna frægu og ökum í þá
átt, sem ör nokkur vísar ferða
mönnium. Við ökum og ökum,
en enga finnum við styttuna.
Að lokum snúum við við. Af-
greiðslumaðurinn við benzín
stöðina, þar sem við tönkum
segir að við höfum ekki farið
nógu langt. Það er auðsagt,
við ákveðum að þetta sé bara
sfcrum, trúlega sé engin stytta
þarna — við höfúm að
minnsta kosti ekki séð neina.
A5 vísu k-eypti ég bœrt af
henni í fyrra, en sannar það
noktouð? Mér er alveg óhætt
að skrifa þetta, því að Tím-
inn er ekki mikið lesinn f
Kriistiniehaimin.
Fró Kniistinielhiamn liggiur
leiðin auistur á bóginn. í Kari
skoga er áð og sraæddur há-
degisverður. Þetfca er heitastá
dagur ferðarinnar. Gröftur-
inn f KriBtinehamn hefir tek-
ið á mann og í Karfekogia er
heifeain sMk, að ekki er vœn-
legt til áfiraimhalds. Kariskoga
liggur við Íítið vatn, þar er
baðströnd og áningarstaðu’r
ferðafólks, þar leitum við
skugga og sofum í klukkutíma.
Eftir það erum við hinir beysn
ustu og búnir til hvers sem að
höndum ber. Karfeboga ligg-
ur inni í hálendi sunnaiwerðu,.
sem Bergslagen kallast. Þar
hefir verið margvíislgur iðnr
aður um aldtaraðir í samibandi
við fjölbreittan námu'gröift. Á
síðari árum er það annað, sem
hefir borið nafnið Kariskoga
fyrir hvers manns augu og
eyru, ka'ppaksturskeppni með
bílum. Ekki svo mjög vegna
keppninnar, þótt þar mætist
mestir kappar veraldar, hejd
ur vegna ólifnaðar unglinga,
sem valdið hefir yfirvöldum
hinum mesta angrj. Kjallar-
ar lögreglunnar eru miðaðir við
venjuleg laugardagskvöld og
hversdiagslegri fagnaði en
þennan. Tjaldstaðirnir eru full
ir af fullum tjöldum af Mlu
fó'lki, konum og körium milli
fermingar og grafar, flöskum
ar tómar og sumar í molum,
ei<ns og gengur, liggja í hrönn
um um allt það, sem hátíða-
gestir dýrum dómum hafa
innbyrgt á veitingiahúsum nær
og fjær sór til lifsframfærfe.
Þetta er au'ðvit'að hægt að
hreinsia uipp eftiró, hitt er
verra að í þessu ástandi gríp-
ur ástin unglingana svo brótt,
að margir gleyma að skríða
undir tj aldskörina, enda veðr-
ið stundum gott og grasið
mjúkt. Auk þess að oft er örð
ugt að hreinsa upp afleiðing-
ar þess arna eftiró, þá kanr
ekki minna fullt fólk við að
detta um fólk á gangvegum
að slíkum athöfnum, enda
kynni —að að valda truflumum.
Alvarlegt er auðvitað í 'þessu
samtoandi að margt þessa unga
fólks er innan við fermiTigu
eða þar um. Af þessu sjáum
við auðvitað ekkert.
Austan þessa hálendfe tekur
við Nerifce,' eða Nanke eins og
það heitir nú til dags, það er
talsverðu leyti láglendi kring-
um eitt hinna stóru stöðu-
vatna, Hjalmaren, Hjálmar-
byggðin liggur að því land-
svæði kringum Löginn (Málar
en), sem Málarbygigðin kall-
ast og nær yfir Suðurmanna-
land sunnan vatna Vástmanna
land að vestan og Uppland að
norðan, þannig allt norður til
Dalelfur. Frá landbúnaðar-
sjónarmiðd er þetta nokbuð
jafnsundurleitt svæði og hefir
lengi verið > daglegu máli lit-
ið á þetta sem eitt hérað „Mál
ar-Hjálmarbvgden“ Við erum
því á heimaslóðum. Síðasti
áfansastaðui er í útjaðri
stórborgarinnar Örebro, heims
fræg um gjörvalla Svíþjóð fyr
ir kex- og skóframleiðslu.
Þetta er gömui borg, hélt uppe
700 ára afmæli fyrár fáeinum
árum. Hún hefur þó fyl-gzt vel
með tímanum Einkum gildir
þetta skipuiag hverfa fyrir ,:jöl
býlishús, þar sem útsæði og
margivfel'eg þjónusta er tSL fyr-
irmynd'ar, einnig hvað varð-
ar Jþróttastofnanir, nýjar stór
ar og vel búnar. Þar er nú
verfð að undirbúa stofnun
siötta hóskóla ríkisinis. Gömul
hús og gam'lar götur era vel
varðveitt fyrir þann, sem á-
huga og tíma hefir til slíkra
hlU'ta. Hinn þokkalegasti kast-
ali er þar umflotinn Stvartó,
sem rennur gegnum bæinn.
Fró Öriebrio liggur leiðin
enn austur ó við gegnum nokk
ur smiærri þorp og stærri bæi.
Þar er Köping með stórum
VO'Iv"overksmiðj'Um og stærstu'
verksmiðju fyrir köfnunar-
öfnisáhurð, sem starfrælkt er í
landinu, sameiign samvinnu-
félaga bænda og neytenda. Þar
er Vásterás, sem nú er fjórða
stærsta borg SvJþjóðar með
ASIEA, sem er mitoill jöfuir í
móilmiðnaði rafmagnsiðnaði
(túrhdnur m.m.) Síðasti bær
inn á leiðinni er Enköping,
„Sroröges nanmasfee sfaad^Jas-
um rfð á stóram sp@áranim
mieðfram vegHniuan. Þertfea má
kalla hófsamlega tíl orða tek-
ið, því ég sé engan bæ í heim-
inum, senx einmitt þar er nær
en Enköpínig. I>gtta er auð-
vitað útúrsnúningur, það hefir
verdð reiknað út að Enköping
er úr ölfam mögulegum og
ómögulegum sjónarmiðuim
mi'ðdepill og þungamiðja veld-
iis hans hátignar. Við drekkucn
kvöldkaíffið í Enköping og inn
an hálftóma erum við í Upp-
sölum. Tólf daga þvælingi er
iokið og ferðasögu'»ni. ;
Jór> Grétar SigurSsson
tóéraBsdómslögmaður
Austurstræti 6.
Simi 18783.
■
ENDURBÆTTUR
LAHJL^
^ROYER
BENZÍN EÐA DIESEL
Land-Rover er nú fullklæddur að innan —
í toppi, hliðum, hurðum og gólfi. —
★ Endurbætt sæti; bílstjóra-sæti og hægra fram-
sæti stillanleg.
TÉr Endurbætt mælaborð með læsanlegu hanzka-
hólfi.
■jér Ný matthúðuð vatnskassahlíf.
'k Krómaðir hjólkoppar.
Krómaðir fjaðrandi útispeglar.
T^r N/ gerð af loki á vélarhúsi.
-----------AUK ÞESS----------------
er Land-Rover afgreiddur með eftirtöldum búnaði:
Aluminiumhús með hliðargluggum— Miðstöð með rúðublósara — Afturhurð
með varahjólafestingu — Aftursæti — Tvær rúðuþurrkur — Stefnuljós —læs-
ing ó hurðum. — Innispegill — Útispegill — Sólskermar — Dróttarkrókur —
Gúmmí ó petulum — Dróttaraugu að framan ~ Kílómetra hraðamælir með
vegmæli — Smurþrýstimælir — Vatnshitamælir — 750x16 hjólbarðar — H. D.
afturfjaðrir og sverari höggdeyfar aftan og framan — Eftirlit einu sinni
eftir 1500 km. — Hliðarstig fyrir farþega — Stýrisdempari. —
VERÐ UM KR. /88,000,00 BENZ'lN
VERÐ UM KR. 208,000,00 DIESEL
HEILDVERZLUNl N
HEKLA hf
?íi]