Alþýðublaðið - 01.10.1987, Blaðsíða 2

2
Fimmtudagur 1. október 1987
jumiuiu
ÖNNUR SJÓNARMIÐ
Sími: 681866
Útgefandi: Blaó hf.
Ritstjóri:
Ritstjórnarfulltrúi:
Blaöamenn:
Ingólfur Margeirsson.
Jón Daníelsson.
Ingibjörg Árnadóttir og Kristján Þorvaldsson
Framkvæmdastjóii.
Skrifstofa:
Setning og umbrot:
Prentun:
Valdimar Jóhannesson.
Halldóra Jónsdóttir, Eva Guðmundsdóttir og
Þórdís Þórisdóttir.
Guðlaugur Tryggvi Karlsson
og Ólöf Heiður Þorsteinsdóttir
Filmur og prent, Ármúla 38.
Blaðaprent hf., Síðumúla 12.
Áskriftarsíminn er 681866.
Tveir ráðherrar —
tvenn sjónarmið
Stúdentablaöið hefur tekið miklum stakkaskiptum
og kom nýverið út í breyttu og bættu formi. Miklum
hluta blaðsins er variö i skilgreiningar á nýrri ríkis-
stjórn og hvað hún boði í málefnum stúdenta. í því til-
efni eru meðal annars birt viðtöl við Birgi ísleif Gunn-
arsson menntamálaráðherra og Jón Baldvin Hanni-
balsson fjármálaráðherra. Alþýðublaðinu þykir for-
vitnilegt að drepa niður í þessi tvö viðtöl í leiðara
dagsins.
Birgir ísleifur Gunnarsson segir meðal annars í viö-
tali við Stúdentablaðið: „Vandamál Lánasjóðsins er
fyrst og fremst þaö, að hann hefur ekki fengið nægi-
legt fjármagn í beinum framlögum frá ríkinu, heldur
hefur hann þurft að taka lán, jafnvel erlendis frá, og
þarf að endurgreiða þau með háum vöxtum og gengis-
og verðbótum. Lánin sem námsmenn fá hafa hins veg-
ar veriö með þeim kjörum að þau ná engan veginn til
að standa undir þessum útgjöldum... Það er auðvitað
ein leið til að komast fyrir hluta vandans að auming-
inn hann ríkissjóður taki á sig þessi lán til að létta á
sjóðnum. Alþingi hefur hingað til hins vegar ekki
treyst sér til að hafa beina ríkisframlagið hærra en
raun ber vitni.“ Um endurgreiðslu námslána segir
menntamálaráðherra: „Það er mín eindregna skoðun
að námsmenn eigi rétt á, að ríkið greiði sjálft einhvern
hluta af námskostnaði hvers og eins, og þjóðfélagið
eigi á þann hátt að taka þátt í menntun borgaranna
umfram það sem lagt er til í formi skóla og stofnana
í þessu skyni.“
Við annan tón kveður, þegar Stúdentablaðið ræðir
við Jón Baldvin Hannibalsson fjármálaráðherra. Jón
heldur fast við þá stefnu sem Alþýðuflokkurinn boð-
aði í kosningabaráttunni í vor, að stúdentar eigi að
endurgreiða lán sín að fullu og með sanngjörnum
vöxtum þannig að fjárhagur sjóðsins verði efldur og
tryggi þarmeð námsmönnum örugg lán. Jón Baldvin
segir í viðtalinu við Stúdentablaðið: „Stærsta hags-
munamál námsmanna á næstu árum er að fjárhagur
Lánasjóðsins verði tryggðurþannig, að hringlinu með
lánsréttinn verði hætt. Það er þess vegna andstætt
hagsmunum námsmanna þegar hávær kröfugerðar-
hópur vekst upp með óhljóðum hvenær sem hreyft er
við skynsamlegum tillögum um að tryggja endur-
greiðslur til sjóðsins og þar með fjárhagslegt öryggi
hans. Ég tek ekkert mark á móðursýkislegum við-
brögðum af því tagi. Hrín þvílikra dekurbarna skaðar
málstað og hagsmuni námsmanna og er þeim ekki
samboðið. Stúdentareigaað krefjast námsréttinda —
ekki forréttinda. Þeir eiga að sjálfsögðu að sætta sig
viðað þeirendurgreiði námsaðstoðinasíðará lífsleið-
inni, þegar efnahagur þeirra leyfir.“ Um stöðu Lána-
sjóðsins segir fjármálaráðherra: „Sjóðurinn þarf á
rúmlega 2 milljörðum króna að halda á næsta ári. Af-
borganir, vextir og verðbætur af áður veittum lánum
eru áætluð aðeins um 150 milljónir króna. Fjármögn-
unarþörf sjóðsins nemur því um það bil 1850 milljón-
um króna. Um fjórðungur af útgjaldaþörf sjóðsins er
afleiðing af sláttumennsku; erlendum lántökum fyrri
ára. Yfir500milljónirfara í að greiðavexti og afborgan-
ir af áður teknum lánum. Þeir sem mest hafa mælt
upp í stúdenta um að lán eigi ekki aðendurgreiða, hafa
aldrei haft kjark til að framvísa reikningnum til skatt-
greiðenda. Þeir hafa gefið út innistæðulausar ávísan-
ir í formi erlendra lána. Þessirviðhlæjendur náms-
manna bera því ábyrgð á því að fjárhag Lánasjóðsins
og þar með fjárhagslegu öryggi námsmanna í framtíð-
inni hefur verið stefnt í hættu. Ég forakta þessa
hræsni.“ Alþýðublaðið tekur undir þessi orð fjármála-
ráðherra.
Svört
skýrslafrá
Amnesty

LVJ
i Blaðsiða
* Ih» m* il
w. Jilillit.titiU!
mía við ,
túnfótinn hBf ||
Blaðsíöa 2, !«#*!
tslendingurrakl
smiðshöggið j!
áírann %
• Baksi&an IS
Hefur boðað frjálslyndí og framfarir i sjötíu ár
mevmsö> ■fisaiunh
l'oralmnr, '.--•mW.Aiw/. og tynrt**3' <lvm*ÍK»*nart*
01 rtirtrJinnH-tft Mm
550 milljomr a færi*
bandi úr fjármálaráðu-
neytinu á 8 mánuðum
Á að«!ns atta manuðum hafa Ivcir Arnarhvoll«fteribandl og okkert lat vlrdi*1 vwa a. En i
fjðrmálaráAherrarsomþykktaukafjárveítingaruppí hvnfta aukafjárveitlngar oru þefta? Vlð gerum greln 1
550 milljómr. Þaer haf« hreinlega atraymt úr lyrir 550 mUljónunum. • Blaðstða 5. f
Það er sjónarmið út af fyrir sig
að fjárinálaráðherrar séu vondir
menn. Eitt afbrigðið af þessu sjón-
armiði er það, að allir fjármálaráð-
herrar séu jafnvondir, nema
kannski ef þeir koma úr Framsókn-
arflokknum. Þetta sjónarmið er í
hávegum haft þessa dagana á Tím-
anum og Stöð tvö.
Tímanum var t.d. svo mikið í
mun að sanna, að Jón Baldvin væri
jafnvondur fjármálaráðherra og
Þorsteinn, að hann birti lista yfir
136 aukafjárveitingar á þessu ári,
nánar tiltekið frá áramótum fram
til 8. júlí og margítrekar að þetta séu
verk Þorsteins Pálssonar og Jóns
Baldvins Hannibalssonar.
Hvað gerðist 8. júlí?
Það er náttúrlega aukaatriði í
þessu sambandi að Jón Baldvin tók
við fjármálaráðuneytinu um há-
degisbilið þann 8. júlí og á því ekki
svo mikið sem eina einustu af þess-
um 136 fjárveitingum. Mun málið
vera þannig vaxið að Tímamenn
komust yf'ir lista yfir aukafjárveit-
ingar Þorsteins Pálssonar á þessu
ári, sem tekinn hafði verið saman í
fjármálaráðuneytinu, en gleymdu
aö lesa hann fyrir birtingu.
TYúnaðarmál á stöð
tvö
Stöð tvö gerði hins vegar auka-
fjárveitingar Jóns Baldvins að um-
talsefni í fréttatíma sínum í fyrra-
kvöld. Þar var farið hörðuni orðum
unt aukafjárveitingar i ráðherratíð
hans, eins og til áréttingar því sjón-
armiði að Jón Baldvin sé að
minnsta kosti jafnvondur fjármála-
ráðherra og forveri hans. Meðal
annars létu menn þess getið að fjár-
veitingarnar væru ekki allar nauð-
synlegar. Sjálfur listinn var hins
vegar meðhöndlaður eins og trún-
aðarmál og jafnvel gæti maður
freistast til að halda að Stöð tvö
hafi alls ekki haft listann undir
höndum. í fjármálaráðuneytinu
sáu menn hins vegar aumur á frétta-
mönniini Stöðvar tvö og niunu þeir
hal'a fengið sent afrit af listanum í
gær.
Nauðsynlegar og
ónauðsynlegar
aukafjárveitingar
Annars er fróðlegt að velta fyrir
sér misjöfnum sjónarmiðum að því
er varðar aukafjárveitingar. Að
undanförnu hefur verið vakin at-
hygli á því að lengi hafi tíðkast í
fjármálaráðuneytinu að ráðherrar
þessara mála hafi gefið út aukafjár-
veitingar, sem enga nauðsyn bar til
og jafnvel veitt fé til málefna sem
Alþingi var búið að hafna.
Sumir virdast hins vegar hafa þá
skoðun að aukafjárveitingar séu
ónauðsynlegar með öllu og beri að
setja þær allar undir satna hattinn.
Ef þetta sjónarmið væri útbreidd-
ara en það er og væri t.d. ríkjandi í
fjármálaráðuneytinu, þá hefði t.d.
ekki verið veitt nein aukafjárveiting
vegna hækkunar húsaleigu hjá ís-
lenska sendiráðinu í Washington.
Þá væri íslenska sendiráöið þar
sennilega á götunni núna og
kannski má út af fyrir sig hafa það
sjónarmið að það væri svo sem allt
í lagi.
„Joe Grimson“
Fyrrum formaður fulltrúaráðs
Sjálfstæðisfélaganna í Gullbringu-
sýslu, er viðtalaður í nýútkomnu
hefti tímaritsins Manníifs. Þessi
merkismaður er nú búinn aö vinna
sér nafn í útlöndum undir heitinu
„Joe Grimson", sem hann tók sér
þegar ísland varð of lítið fyrir um-
svif hans í viðskiptum á sínum
tíma. Þegar hann var formaður
fulltrúaráðs Sjálfstæðisfélaganna í
Gullbringusýslu á sínum tíma hét
hann hins vegar því rammíslenska
nafni, „Jósafat Arngrímsson“ og
var sem slikur dæmdur fyrir ýmis
afbrot, einkum fjársvik.
Það kom hins vegar ekki til þess
að hann þyrfti að afplána dóminn
sinn, því geðlæknar gáfu út vottorð
um það að maðurinn væri ekki al-
veg með „fulde fem“, eins og Stein-
grímur sagði þegar búið var að
sauma á hann puttann hérna um ár-
ið. Ekkert geðsjúkrahús treysti sér
hins vegar til að taka við Jósafat.
Hann fór því til útlanda, með
tvær hendur tómar að eigin sögn,
og að því er fram kemur í Mannlífs-
viðtalinu var hann mánuð að koma
undir sig fótunum.
Hefnigirni
Nú hefur Joe Grimson átt við-
skipti við útlendinga um ntargra ára
skeið. Svo virðist sem hann hafi
grætt meira á útlendingunum en
þeir á honum, því þeir hafa stungið
honum í fangelsi og að því er virðist
af nýlegum fréttum virðist jafnvel
standa til að gera það aftur fljót-
lega.
Joe Grimson sver og sárt við
ieggur að hann sé alsaklaus af öllu
því sem hann er dæmdur og
ódæmdur fyrir. Helst er á honum
að skilja að allt stafi þetta af hefni-
girni pólitískra andstæðinga frá
þeim tima þegar hann var Jósafat
Arngrímsson, formaður fulltrúa-
ráðs Sjálfstæðisfélaganna í Gull-
bringusýslu. Og það er auðvitað
sjónarmið út af fyrir sig.