Tíminn - 24.12.1967, Blaðsíða 1

Yfir bústað ykkar breiði
ár og friður vængi sína!
Jólin þangað ljúfust leiði
Ijós, er foldarbörnum skína!
Ekki gull né auðlegð neina
ég úr fjaríægð þangað sendi,
en þá bæn, að ástin hreina
ykkur leiði móðurhendi.
Sæl og glöð ég sé í anda
sólskinið hjá vinum mínum:
ljósin björt á borði standa,
börnin leika að gullum sínum.
Úti gylltar stjörnur stafa
strauma, sund og hvítar
hæðir,
milli hreinna mjallatrafa
máni jólablysið glæðir.
Inni hjartans heill og blíða,
helgibíær og söngvaómar.
Úti himinhöllin víða
hnattaskrauti björtu ljómar.
Blessuð jólin finn ég færa
fögnuð guðs í mannlegt hjarta
meðan hlátra himinskæra
hefja börn og ljósin skarta.
„Hópinn ykkar“ gæfan geymi
gráti fjarri og skuggum
þungum.
Ljósbjart áfram lífið streymi,
lánið fylgi kröftum ungum.
Fósturjörð þéim fegurst kenni
|| fræði, sem að hún má bjóða, l
og þeir helgi aftur henni |
1116 fiSS ævistarf og vonagróða.
Hulda. \