Alþýðublaðið - 20.01.1989, Blaðsíða 4

4
t MINNING +
Föstudagur 20. janúar 1989
LÝÐUR SIGURÐUR
F 21.07. 1957, d. 16.01. 1989
HJÁLMARSSON
Góöur drengur og vinur er
kvaddur í dag.
Leiðir okkar Lýðs lágu fyrst
saman í Reykjadal, sumar-
dvalarheimili Styrktarfélags
lamaðra og fatlaðra. Þar
kynntist ég fyrst þeim eigin-
leikum hans sem eru mér svo
minnisstæðir, hinu mikla
keppnisskapi, viljahörku og
óstjórnlegum áhuga á fót-
bolta.
Næst lágu leiðir okkar
saman á Barnaspítala Hrings-
ins, Landspítalanum þar sem
við vorum báðir til lækninga.
Það var þó ekki fyrr en við
fluttum báðir í Hátún 12,
Reykjavík, Vinnu- og dvalar-
heimili Sjálfsbjargar að vin-
skapur okkar hófst fyrir al-
vöru.
Lýður var eins og fyrr segir
mjög ákafur fótboltaáhuga-
maður. Eins og sannur
Skagamaður hélt hann með
ÍA í knattspyrnu og þeirvoru
fáir leikir ÍA liðsins í Reykja-
vik sem Lýður lét sig vanta á.
Hann fór meira að segja iðu-
lega upp á Skaga þegar liðið
lék. Það var eins með knatt-
spyrnuna og annað sem Lýð-
ur hafði áhuga á, það var
engin hálfvelgja í því. Iðulega
þegar maður fór með honum
á leiki Skagaliðsins dáðist
maður að því hve hann lifði
sig inn í leikinn. Hann var
ekkert að liggja á liði sínu
heldur kallaði óspart inn á
völlinn til „síns“ liðs og
sagði þeim hvernig best væri
að spila leikinn. Ósjaldan
heyrði maður setningar eins
og þessar: „Nota breiddina á
vellinum, strákar!" eða ef
honum fannst dómarinn
ósanngjarn: „Það má nú lik-
ast til koma við þessa
menn!“ Ef lið andstæðing-
anna var svo „óheppið" að
Lýður sat við hliðina á vara-
mannabekk þess var eins
gott fyrir varamennina að
hafa sig frekar hæga ef þeir
vildu ekki komast í örlitla
kennslustund hjá Lýð.
Á sama hátt hafði Lýður
mikinn áhuga á stjórnmálum.
Þegar kosningar voru í nánd
og flokkarnir farnir að kynna
stefnumið sín í sjónvarpi sat
hann gjarnan við sjónvarpið
°g „rökræddi" við stjórn-
málamennina. Það er hætt
við að þá hefði endrum og
sinnum rekið í vörðurnar ef
þeir heföu þurft aö svara
honum í þeim rökræðum.
Hann var trúr og tryggur Al-
þýðuflokksmaður þó að, eins
og hann orðaði það, hann
hafi nú séð það eitthvað
rauðara á sínum yngri árum,
en bætti svo strax við, ja að
vísu bara í bæjarstjórnar-
kosningum. Lýður var m.a. á
lista hjá Alþýðuflokknum til
síðustu Alþingiskosninga.
Lýður vann hálfan daginn á
skiptiborðinu á skrifstofu
Sjálfsbjargar. Hann tók einn-
ig virkan þátt í félagsstarfi
Sjálfsbjargar, sat m.a. á þing-
um landssambandsins og var
i fleiri ár í stjórn Sjálfsbjarg-
ar, félags fatlaðra í Reykjavík
og nágrenni. Lýður var lengi
formaður húsráðs Vinnu- og
dvalarheimilis Sjálfsbjargar
og fulltrúi sinnar hæðar i því.
Hann tók líka mikinn þátt í
félagslífinu, spilaði bridds og
tefldi skák. Hann fór í flestar
fercflr á vegum Sjálfsbjargar,
bæði innan lands og utan.
Lýður var góður félagi og það
var gaman að skemmta sér
með honum. Það var líka
gaman að spjalla við hann og
hann mundi ótrúiegustu
hluti. Hann vissi til að mynda
hvernig íslandsmótið í knatt-
spyrnu hafði farið frá upphafi
og röð efstu liöanna.
Um leiki Skagaliðsins
þurfti ekki að spyrja, hann
vissi held ég úrslit allra leikja
liðsins. í mjög mörgum tilvik-
um vissi hann hverjir hefðu
skorað mörkin og gat lýst
leiknum að einhverju leyti.
Lýður hélt alltaf mjög nán-
um tengslum við fjölskyldu
sína. Foreldrar hans, Hjálmar
og Katrín, ásamt systrum
hans, Huldu og Hafdísi búa á
Akranesi. Þangað fór hann
alltaf a.m.k. um jól og ára-
mót. Hann heimsótti Esther
systur sína til Þýskalands þar
sem maður hennar er I námi
og hún að vinna. Valur bróðir
hans sem nú býr í Reykjavík
fór með honum í ferðalög
m.a. utanlandsferðir. Hann
var mjög stoltur af fjölskyldu
sinni og bar mikla umhyggju
fyrir systkinum sínum.
En nú er skarð fyrir skildi.
Það verður tómlegt víöa
eftir að Lýður er horfinn okk-
ur.
Það verður tómlegt meðal
íbúa og starfsfólks á 4. hæð.
Það verður tómlegt á vell-
inum.
Þaö verður tómlegt í vina-
hópnum.
Það verður tómlegt á skrif-
stofunni.
Það verður tómlegt víða!
„Lögmáli heimsins lánast
engum að breyta,
lífið og dauðinn stöðuga
glímu þreyta.
Óðar en varir kemur þá kallið
striða,
Kallið sem háum og lágum er
gert að hlýða.
Ævinnar stundir skiptast í
Ijós og skugga,
skarpköldum rómi kveður
hríðin á glugga.
Hraðfleygra stunda góðra
megum við minnast,
mannlífsins gangur reynist
að hittast og kynnast.
Muna skal þann er máttu ei
forlögin buga,
manndómur stendur greyptur
(okkar huga.
Félagi góður er horfinn til
annarra heima,
hann sem að Ijósinu ræður
megi hann geyma.“
(Jóhannes Benjaminsson 1989)
Við vinir Lýðs og Sjálfs-
bjargarfélagar söknum hans.
Foreldrum Lýðs og fjölskyldu
hans vottum við okkar inni-
legustu samúð og biðjum
Guð að blessa þau og minn-
ingu hans.
Jóhann Pétur Sveinsson,
formaður Sjálfsbjargar,
landssambands fatlaðra.
Lýður var fæddur 21. júlí
1957 og andaðist aðfaranótt
mánudagsins 16. janúar 1989.
Ég kynntist Lýð fyrst er hann
varð starfsmaður í Vinnu- og
dvalarheimili Sjálfsbjargar
haustið 1978. Aður átti hann
heima hjá foreldrum sinum á
Akranesi. Eftir að hann kom í
dvalarheimilið fór hann fljót-
lega að láta aö sér kveða.
Hann var í mörg ár formaður
húsráðs þess, formaður
skemmtinefndar og tók þátt í
starfi Sjálfsbjargar, félags
fatlaðra í Reykjavík og ná-
grenni og undanfarið var
hann meðstjórnandi í stjórn
félagsins.
í mörg ár vann Lýður hálfan
daginn á skrifstofu Vinnu- og
dvalarheimilisins við síma-
vörslu. Það er oft sagt að sá
sem svarar í símann sé andlit
viðkomandi staðar. Lýður var
gott andlit hann hafði mikla
og góða rödd, var kurteis en
þó ákveðinn i símann. Hann
var yfirleitt í góðu skapi og
léttur f lund. Mest allan þann
tima sem Lýður var í dvalar-
heimilinu vorum við borðfé-
lagar i hádeginu. Við höfðum
ólikar pólitískar skoðanir og
studdum sitt hvort íþróttafé-
lagið í knattspyrnu. Lýður var
dyggur stuðningsmaður Al-
þýðuflokksins og ennþá
dyggari stuðningsmaður IA í
knattspyrnu. Það kom því oft
fyrir að skipst var á skoðun-
um um þessi mál meðan set-
ið var að snæöingi og ein-
stöku sinnum gat hitnað í
kolunum en allt var það i
góðu og við virtum skoðanir
hvor annars, en þetta reif
okkur upp úr drunga hvers-
dagsleikans og kom blóðinu
á hreyfingu. Lýður átti fleiri
áhugamál, hann hlustaði á
tónlist, spilaði bridge og
tefldi. Hann tók þátt í flest-
um bridgemótum sem haldin
voru innan Sjálfsbjargar, en
stundaði skákina minna síð-
Auglýsing
um álestur ökumæla
Samkvæmt lögum nr.3/1987, um fjáröflun til vega-
geröar, skal eigandi eöa umráðamaöur dísiIbifreiöar
koma með bifreið sína til álesturs á síðustu 20 dög-
um^hvers gjaldtímabils, þ.e. næst á tímabilinu 20.
janúar til 10. febrúar nk.
Álestur fer fram hjá Bifreiðaskoðun íslands hf. á eft-
irtöldum stöðum:
Reykjavík, Keflavík, Selfossi, Akureyri, Akranesi,
Borgarnesi, Húsavík, Egilsstöðum, Reyðarfirði/Eski-
firði og Hvolsvelli.
Samkvæmt ákvörðun dómsmálaráðuneytisins
sinna lögreglustjórar og eftir atvikum hreppstjórar,
svo sem verið hefur, álestrinum annars staðar á land-
inu.
Áskrifendur
Léttið blaðberum
störfin og sparið þeim sporin.
Nýtið ykkur
þjónustu okkar og greiðslukortafyrirtækjanna.
Greiðið áskriftargjjald
með greiðslukorti.
Hafið samband
við afgreiðslu okkar frá kl. 9-17 í síma 681866.
ALPBU6UD1B
Fjármálaráðuneytið.
ustu árin. Þá var fötlunin orð-
in þaö mikil að hann varð að
hafa mann með sér til þess
aö færa taflmennina. Lýður
ferðaðist nokkuð og mér er
minnisstæð ferð til Luxem-
borgar haustið 1987, þegar
við tókum okkur saman
nokkrir fatlaðir félagar og
fengum með okkur ófatlað
fólk til að hjálpa okkur. Þetta
var samstæður hópur og
ferðin mjög vel heppnuð. Lýð-
ur átti sinn þátt í því að gera
ferðina skemmtilega og
minnisstæða. Síðustu mán-
uðina ágerðist fötlun Lýðs
mikið en það var aðdáunar-
vert að sjá hve vel hann
bjargaði sér þrátt fyrir það og
hve vel hann gat sinnt síman-
um allt til síðustu áramóta.
Við starfsfélagar hans
söknum hans, en verum
minnugir þeirra orða að
minningin um góðan dreng
lifir.
Foreldrum Lýðs og systkin-
um sendum við samúðar-
kveðjur.
Theodór A. Jónsson
Mig langar til að kveðja vin
minn Lýð Hjálmarsson með
nokkrum orðum en mér barst
sú þungbæra frétt að morgni
16. janúar aö hann hefði lát-
ist _þá um nóttina.
Ég kynntist Lýð fyrst er
hann flutti I Sjálfsbjartarhús-
ið við Hátún fyrir 10 árum.
Hann var strax einkar þægi-
legur i viðkynningu og mörg
sameiginleg áhugamál gerðu
kynnin enn meiri.
Lýður var mjög virkur í
starfi íþróttafélags fatlaðra
og átti ég því láni að fagna
að vera með honum i Boccia-
sveit í nokkur ár en í Boccia
náði Lýöur mjög góðum
árangri, m.a. tveim íslands-
meistaratitlum. Einnig spiluð-
um við saman bridge í mörg
ár. Á þessum sviðum nutu
mannkostir Lýðs sín vel,
hann var kappsfullur og vildi
gera sem best og var sjálfs-
gagnrýninn ef honum fannst
betur mega gera. Sterk rétt-
lætiskennd var honum í blóð
borin og niðurstöður skyldu
vera sanngjarnar hvort sem
um var aö ræða Iþróttir fatl-
aðra, knattspyrnu eða stjórn-
mál en á þessu hafði hann
mikinn áhuga og ákveðnar
skoðanir.
Lýður fór mikið á völlinn
og þeir voru ekki margir
landsleikirnir sem hann
sleppti og liðinu sínu frá
Akranesi veitti hann stuðning
ef hann gat því við komið.
Hann Lýður var ötull þátt-
takandi í félagsstarfi Sjálfs-
bjargar og átti þar marga vini.
Hann var meðal annars í
stjórn félagsdeildarinnar I
Reykjavík og tók þátt í ferða-
lögum og öðru sem Sjálfs-
björg stóð fyrir.
Nú þegar Lýður hefur kvatt
þennan heim er stórt skarð í
vinahópnum staðreynd og
söknuðurinn er sár, en minn-
ingin um góðan dreng mun
lifa i hugum okkar allra sem
nutum þess að eiga hann að
vini. Sú minning er manni
huggun á þessari stundu svo
og að honum liði nú vel, laus
viðþrautir.
Ég vil votta fjölskyldu hans
mína innilegustu samúð um
leið og ég bið Guð að blessa
minningu Lýðs Hjálmarsson-
ar.
Sigurður Björnsson