Tíminn - 28.03.1968, Síða 5

FIMMTUDAGUR 28. marz 1968.
TÍMINN
Fyrirlestrar
prófessorsins
Benedikt Gíslason frá Hof-
teigi s'krifar:
„Þórlhaillur Viimundarson,
prófessor við Háskóla fslandis,
flytur fyrirlestra fyrir almenn-
ing og á víst að heita að sé
um íslenzk fræði, en er alveg
sérstakur heilaspuni, og ósvik-
in Hrafnkötiufræði, að skeyta
engu um heimildir, skynsemi
né það eðli máls, að öll þjöð-
in hlýtur að vita það að um
alla sögu gefast örnefni af
tilburðum mannlífsins í hverju
efni sem tii tekur, hvort sem
er, að sauður drepst á holti, og
heitir síðan Sauðholt eða mað-
ur byggir bæ, sem síðan heit
ir af nafni hans. Fyrinlestrar
Þórhalls prófessors eru eflaust
aðeins til að gera grin að áheyr
endunum, því meðal þeirra eru
margir sem vita hvað er rétt
í þessu efni, sem saga og fræði
hafa margsannað. Fyrirlestrar
Þórhalis erb aðeins nýr vottur
um eitthvert skólaskrýpi, sem
allir eru farnir að þekkja, að
ekki skeytir um skömm né
heiður, og leyfir sér að bjóða
upp á afbakanir á fræðum, því
ihvorki er um nýjar heimildir
eða sannanir að ræða, heldur
heimskan heiláspuna, móti öll-
um fræðum og vitneskju þjóð
arinnar og gáfurnar ráða ekki
við „Bleiksstaði út“ á Hegg-
staðarnesi, sbr. Galtastaði út í
Hróarstungu.
Dæmi um nafngiftir
Áheyrendum, sem láta próf-
essorinn gera grín að sér, skal
ég segja d'æmi um nafngiftir.
Þorvaldur hét maður í Vopna
firði, auknefndur Krókur.
Hann tóík hreppsómaga árið
1815 og reisti bæ í almenningi,
vestast landa í Vopnafirði og
kallaðist hanri í Aimeriningi.
Svo d'ó hreppsómaginn og Þor-
valdur flosnað.i upp. Þá komu
ungir menn 13 árum síðar og
byggðu á bæjarstæði Þorvaídar,
Þeir létu bæinn heita Þorvalds
staði og hét hann síðan því
nafni. Hvort sem Þorva'ldur tók
annan hreppsómaga eða ekki,
þá byggði hann annan ' bæ í
heiðalöndum, innst í Vopna-
firði. Þar varð hann skammær,
og nýr bóndi kom á bæinn.
Barn þurfti hann að láta skíra
TIL SOLU
Mercedes Benz vöruflutningabifreið 7 tonna, ár-
gerð 1962, nýstandsett, fyrir kr. 140.000,00. —
Verð kr. 250,000,00. Greiðsluskilmálar. Upplýs-
ingar í síma 19112.
Fyrir afteins kr. 68.500.oo getið þér fengið staðiaöa
eldhúsinnréttingu f 2—4 herbergja fbúðir, meö öllu tll-
heyrandi — passa í flestar blokkaríbúftir,
Innifalið i veröinu er:
0 eldhúsinnrétting, klædd vönduðu plasti, efri
og neðri skápar, ásamt kústaskáp (vinnupláss tæpir 4 m).
& ísskápur, hæfilega stór fyrir 5 manna fjölskyidu í
kaupstaö.
0 uppþvottavél, (Sink-a-matic) ásamt eldhúsvaski.
Uppþvottavélin þvær upp fyrir 5 manns og að auki má nota
hana til minniháttar tauþvotta. (Nýtt einkaleyfi).
0 eldarvélasamstæða með 3 hellum, tveim
ofnum, grillofni og steikar- og bökunarofni. Timer og önnur
nýtízku hjálpartæki.
0 lofthreinsari, sem með nýrri aðferð heidur eld-
húsinu lausu við reyk og lykt. Enginn kanall — Vinnuljós.
Allt þetta fyrir kr. 68.500.oo. (söluskattur
innifalinn) Ef stöðluð innrétting hentar yður ekki gerum viö
yðut fast verðtilboð á hlutfallslegu verði. Gerum ókeypis
verðtiiboð f eldhúsinnréttingar i ný og gömul hús.
Höfum eínníg fataskápa, staðlaða.
- HAGKVÆMIR GREIÐSLUSKILMÁLAR -
kirkjuhvoli
reykjavík
s [ M I 2 17 16
1835, og nú veit presturinn ekk
ert hvað þessi bær heitir. Hann
kallar hæinn: KróksstaSi, eftir
auknefni Þorvaldar, er bæinn
byggði- Síðan fékk bærinn ann
að nafn og Króksstaðir standa
hvergi í bók nema Hofskirkju-
bók.“
Fer að eldgömlum
þjóðháttum
Að lokum segir Benedikt:
„Árni Eiríksson byggði kot
í Hvannárdölum í Jökuildal ár
ið 1799 eða 1800. Þeir sem
tóku manntalið 1801 kalla bæ-
inn Árnastaði. Pétur byggði
Pétursstaði á Langanesströnd
og Jón Jónsstaði í s. sv„ á
síðustu öld. Þetta fer að eld-
gömlum þjóðháttum á 19. öld-
inni, því þetta miá'l var alger-
lega bundið lífi og sál fólksins
um alla sögu. Af eldgömlum
þjóðháttum eru aldeilis bein
höríi rök fyrir því, að próf. Þór
hallur heitir sjálfur Vilmund-
arsson og af hliðstæðum rök-
TRULOFUNARHRINGAR
— afgreiddir
samdægurs.
Sendum um allt land.
H A L L D Ó R
Skólavörðustíg 2
Hla&rúm henta alhtaöar: l bamaher-
bergið, unglingaherbergiB, hjónahcr-
bergitl, sumarbústaðinn, veiðihúsið,
tarnahcimili, heimavistarskóla, hótel.
Helztu losör hlaðrúmanna eru:
■ Rúmin m£ nota eitt og eitt sér eða
hlaSa þeim upp 1 tvær eða þrjir
haeðir.
■ Hægt er að ££ aukalega: Nittborð,
stiga eða hliðarborð.
■ Innarimil rúmanna er 73x184 sm.
Hsegt er að fi rúmin með baðmull-
ar og gúmmldýnum eða in dýna.
■ Rúmin hafa þrefalt notagildi þ. e.
kojur.'einstakiingsrúmoghjónaiTÍm.
■ Rúmin eru úr tekki eða úr brénni
(brennirúmin eru minni ogódýrari).
■ Rúmin eru öll f pðrtum og tekur
aðeins um tvxr mínútur að setja
þau saman eða taka f sundur.
HÚSGAGNAVERZLUN
REYKJAVÍKUR
BRAUTARHOLTI 2 - SÍMI 11940
um heitir bær einn Vilmundar-
staðir.
Hvergi í visindaheimi eru
fræði Þórhalls próf, metin
annað en þvaður. Þetta er sama
eðlis og Hrafnkatla, að brjót
ast inn í vísindi með i'vaður
eitt Hin lærða stertimennska
tekur til að lei'ka „karlinn á
kassanum" og prédika á riióti
skynseminni og vísindunium.
25. 3. 1968“
Urghljóð fylgir
textanum.
Páll Sigurðsson skrifar:
— ,,Ég hef lengi ætlað að
senda þér línu, Landfari góð-
ur, í sambandi við okkiar ágæta
sjónvarp, þó ekki til þess —
eins og flestir — að ræða um
efni þess, heldur smóvegis
galla, se<m að minnsta kosti
hefur komið fram i sjónvarps-
tæki mínu, og einnig hj'á fleir
um, sem ég hef rætt um þetta
miá'l ‘ við.
Gallinn lýsir sér þannig, að
þegar íslenzki téxtinn, ■ sem
fylgir mörguim myndum, kemur
á skerminn breytist hljóðið oft
lega í tækinu, og það er eins og
eitthvað urghljóð fylgi textan
um. Ég hef horft á sjónvarp
erlendis og aldrei orðið var
við þetta, þótt svo texti hafi
fylgt myndunum, og einnig get
ég ekki fallizt á, að það sé eiri
göngu að kenna einhverjum
tæiknigalla í mínu sjónvarps-
tæki, þar sem eins og ég gat
um áður, fleiri hafa orðið varir
við þetta sama í öðrum tækj-
um.
Þetta hlýtur því að stafa af
einhverjum mistölkum hjá
þeim í íslenzká sjónvarpinu,
sem hlýtur að vera létt að lag
færa, en þetta urgihljóð er ó-
sköp þreytandi og ætti reyndar
að vera óþarft.
PILTAR
CÍÞIÐ EIClP UNWUSTW.'A / '
ÞA A CG HRlNCrANA /AV. / f
.../■/: //*
JOHNS-MANVILLE
Glerullareinangrun
Fleiri og flelri nota Johns-
Manville glerullareinangrun-
ina með álpappirnum.
Enda eitt bezta einangrunar-
efnið og lafnframt það
langódýrasta
Þér greiðið álfka fyrir 4”
J-M glerull oe 2Va” frauð-
plasteinangrun og fáið auk
þess álpapplr meðl
Sendum um land allt —
Jafnvel flugfragt borgar sig.
Jnn Loftssnn hf.
Hringbraut 121 — Simi 10600
Akureyri Glerargötu 26.
Simi 21344
I
Á VÍÐAVANGI
„Ríkisstjórnin á sök á
verkföllunum/7
Þjóðólfur, blað Framsóknar
manna í Suðurlandskjördæmi
ræðir verkföllin og orsakir
þeirra í leiðara 23. marz og
segir m. a.
„Orsök verkfallsins liggur að
þessu sinni óvenjuljós fyrir.
Undanfarin ár og raunar allt
frá stríðsárum hefur vinnufrið
ur í landinu verið byggður á
því, að kaupgjald fylgdi verð-
lagsvísitölu. Reynslan hefur
sýnt það svo að ekki verður
um villzt, að launþegahreyfing
in sættir sig ekki við að semja
til langs tíma um kaup sitt
nema hafa einhverja tryggingu
fyrir því að það haldi kaup-
mætti sínum. Reynsla áranna
eftir 1960 hefði einnig átt að
kenna þeim tornæmu, en það
ár var það bannað með lögum
að láta kaupgjald fylgja verð
lagsvísitölu. Þetta leiddi til þess
að launþegar treystu sér að-
eins til að gera samninga til
skamms tíma i einu og urðu
átök um kjaramál á tímabilinu
frá 1960—64 tíðari og erfiðari
en oftast áður, enda samningar
aðeins gerðir til fárra mán-
aða í einu, og hafði þetta í för
með sér kauphækkanir, sem í
krónutölu voru sízt minni en
mátt hefði vænta þótt kaupið
hefði fylgt verðlagsvísitölu.
Afnám vísitölubindingarinn-
ar reyndist því ekki til þess
fallið að halda niðri kaupgjaldi
eða hefta dýrtíðina, heldur
leiddi til þcss eins að skapa
ófrið og öryggisleysi á vlnnu-
markaðnum. Með júnísamkomu
laginu 1964 var það því ákveð
ið til þess að tryggja vinnufrið
inn í landi^iu að taka á ný upp
verðlagsuppbætur á kaup og
setti Alþingi lög um það um
haustið.
En. ríkisstjórnin hafði ekkert
lært. f nóvember s. I. nam þing
meirihluti hennar lögin um I
greiðslu vísitöluuppbótar á
kaup lir gildi og þá var ekki að
sökum að spyrja. Verkföilin
voru bein afleiðing þeirrar
skammsýni, sem í þeirri aðgerð
fólst."
Ekki óbilqjarnar
kauokröfur
Þjóðólfur segir ennfremur:
„Að þessu sinni urðu verk-
fallsaðgerðirnar tilfinnanleffri
bændum á Suðurlandi en áður.
Verkfallið náði nú til Miólkur
bús Flóamanna og Mjólkursam
sölunnar og vinnsla og sala
mjólkur af Suðurlandi stöðvað
ist og bændur höfðu mikið tjón
af. Slíkir atburðir eru jafnan
áraun á bað gnða samstarf og
samhug, sem ríkja þarf mi!!i
launþega og bænda. En hér
var ekki um það að sakast. að
verkfallið hafi orskazt af óbil-
gjörnum kaupkröfum launþega.
Þeirra kröfur voru þær einar
að kaupgjald skyldi miðast rið
verðlag þeirra nauðsynja. sew
í vísitölunni felst. eins og verið
hefur að undanförnu, til þess
að þeir gætu haldið áfram að
kaupa svipað magn af þeim
og áður. Það er ekki i þágu
bændastéttarinnar, að kaup-
i?eta neytendanna sé skert sizt
eins og nú Iítur út með sölu
búvara.“ . . .
„Aumlegur er í þessu máli
hlutur ríkisstjórnarinnar, sem
Framhald á bls 15
J
/