Tíminn - 28.05.1968, Page 9

ÞREBJUDAGUR 28. maí 1368
TIMINN
21
Roskin vinnukona á bæ ein
um ól barn, og var faðir þess
18 ára gamall piltur á sama
heimili Nokkuð mun þetta hafa
þótt tíðinduiti sæta og verið
um það talað á sínum tima, en
aldraður maður, faðir hús-
freyju„ taldi þetta allt eðlilegt
og sagði:
— Hann er þægur, drengur-
inn. og gerir allt, sem honum
er sagt.
Kennari emn var að útskýra
fyrir bðmunum, hvað væri rétt
læti og ranglæti. Hann sagði
við einn strákinn:
„Eí nú, Pétur minn, bann
bróðir þinn fær epli hjá föður
þínum og þú tekyr það af hon
um, hvað gerirðu þá?“
^Nú, ég ét það,“ svaraði strák
ur.
Púlli sagði:
„Sá, sem ekki getur sofið til
hiádegis, hann hefur vonda
samvizku."
í kauptúni nokkru var kona,
sem átti vangefinn son, að
ekki voru tiltök að kenna hon-
um undirstöðuatriðin í kristn-
um fræðum.
Móðir hans vildi þó fyrir
hvern mun láta ferma hann,
og presturinn féllst á að gera
það, ef hún gæti kennt honum
eina ritningargrein tii þess að
hafa yfir á kirkjugólfi. Hann
valdi til þess greinina: „l>ú ert
lampi fóta minna og ljós á min
um vegum.“
Móður drengsins tókst þetta
með erfiðismunum, og fer
hann nú í kirkju til fermingar.
Þess skal getið, að rafmagns
ljós vöru í' kirkjunni.
Nú spýr prestur strák, hvort
hann kunni ekki eínhverja
fallega ritningargrein, en hann
þegir.
Prestur ber fram spurning-
una aftur, en þá bentiir strákur
á ljósatojálminn og segir:
J’era!"
Tveir islenzfcir stúdéritat' vörii í
Paris og þuriftu að spyrja til
vegax.
Þedr véfcu sér að virðulégum
herra, sem þeir mætta, og
ávörpuðu hann að sjálfsögðu á
frðnsku.
Hann svaraði á sama hátt og
reyndi að leiðbeina þeim, en
annar stúdentínn sagði við hinn:
,Ég skil efcki helvitis* fcarlinn. “
„Bn þétta' skil ég“, sagði herra
maðurinn.
Það var þá Brynleifur Tobíac
son.
„Hvaða mynd er þetta, frú Ást minn „holu í einu höggi“. Það
hildur?“ — ,,Eins og þú var getið um það í Tímanum,
kaunski manst, sló maðurinn og þetta er úrklippan".
Krossgáta
Nr. 31
1 Vídalínspostilla 2 Bókstaf
ur 3 Táning 4 Tónn 5 Freka
8 Login 9 Veik 13 Tveir
eins 14 Félag..
RáSning á gátu nr. 30.
Lárétt: 1 Danmörk 6 Kol 7
UV 9 Fa 10 Selafar 11 LL
Skýrtngar: 12 ST 13 Eið 15 Rakaðir.
Lárétt: 1 Vatnsföll 6 Kindina. 7
Fersk 9 Samtenging 10 Titrat 11 Lóðrétt: 1 Druslur 2 NK 3
Danskt blað. 12 Tónn 13 Flana 15 Moravia 4 01 5 Kvartar 8
Kærða. Vel 9 Fas 13 Ek 14 Ð4
/ 2, 3 í>~
á ///'/
7 X * ftí 9
/o
V w. v/ý/fí 'Z
/3 /V i§
/r ,
65
— Viljið þér kotna með mér
eitthvað, þar sem við getum tal-
azt við? Valdi það yður ekki 6-
þæginda, bætti hann þrákelknis-
lega við.
—■ Já, ef þér viljið bíða með-
an ég fer í kápuna, sagði ég
hægt, — þá skal ég koma út. í
Battersea Park með yður. Þar
getum við setið og talað saman.
Skömcnu seinna sátum við hlið
við hlið á grænmáluðum tréstól-
um, niðri við mórauða ána þar
sem fjöldi báta sveimaði fram og
aftur.
Hyers vegna fcom hann?
„Áriðandi", hafði hann sagt.
Kom hann til að kalla mig heim
cneð sér? Átti að neyða mig til
að fara og verða þarna þá mán-
uði, sem eftir voru af samningn-
um? Ég hafði alveg gleymt, að
hann var skriflegur — nú mundi
ég það. Þarf ég að fara aftur til
Port Cariad til að vinna að leyni-
legum ráðagerðum hans og stúlk-
unnar?
Ef hann krefst þess, þá verð
ég að fara.
Mér þætti gaman a'ð vera hjá
móður hans, Theo og Blanche,
úti i Anglesey í stað þess að sitja
hér í þessum sólheita, rykuga.
garði, sem er fullur af börnum,
er áttu frí í skólanum. En ég
myndi ekki hlakka til að vera
með honum aftur. Þær tilfinn-
ingar, sem höfðu snöggvast vakn-
að hjá mér gagnvart honum,
myndi mér fljót.lega takast að
bæla niður. Ég varð að bæla þær
niður. Vegna þessa fallega stað-
ar, skyldi ég gleyma manninum,
er væri þar með mér. Ég gat lat-
ið mér standa á sacna um morg-
uninn, er við máluðum trélíkn-
eskjuna. Guði sé lof, að mér
fannst ég vera sjálf úr tré á þess-
arýstundu.
Ég sat nokkurn tima og beið
þess, sem hann ætlaði að segja.
Þrjú orð sögðu mér allt.
Þau blésu öllu burt, sem hing-!
að til hafði virzt svo sjálfsagt. i
Þau gereyddu öllu í einni svip!
an. Þau afmáðu allar þessar vik-i
ur útilífs og féiagsskapar í Wales, |
monguninn, sem hann stal kossi |
á sólheitum klettinum, dagstund-;
ina, er við börðumst íyrír úfínu I
í dökkgrænum bárunum i vik-'
inni. . . . Allt var eins og bað I
hefði aldrei skeð.
Það TOru þessi orð, sem allt
máðu burt: j
— Jæja, ungfrú Trant.
Óútreiknaulegar? Nei. Það er- j
um við, .sem gerum alltaf það, i
sem karlmennirnir vilja að við j
gerum. Jæja. Hann vildi að ég
tæki allt formlega frá viðskipta-
legu sjónarmiði. Þá það. Og ég
mælti í samsvarandi bón:
— Já. herra Waters.
— Það var viðvíkjandi þessari
trúlofun ofckar. Hún átti að standa
ár, var ekki svo?
— Það gleður yður sjálfsagt að
heíTa, að hún þarf ekki að standa
svo lengi?
— Ekki eitt ár?
— Nei. Ég er kominn til að
gefa yður lausa nú þegar.
Ég hafði ekki hugmynd um,
hvað ég skyldi segja. Það /ar
eins og ég hefði búizt við að
ganga eftii löngum gangi. er væri
framundan, og svo, er ég hafði
gengið nokkra metra. lokaðist
hurð alveg við nefið á mér. Auð-
i_r véggirnir voru allt í kring. . .
Ég varð að segja eitthvað. . . .en
hvað?
— Þakka yður fyrir tilkynn-
inguna. Hm — og svo: — þar eð
þetta war styttra en um var sam-
ið, þá skal ég senda peningana
aftur, það er að segja------
—' Nei. ' Þér gerið ekkert siíkt,
mælti hann stuttur í spuna. —
Það var ég, sem._.útbjó' samniug-
inn. Og það, er-ég, serit brýt harin.
— Já. en peningarnir------—
— Tek ekki á . móti þéim únd-
ir neinum kringumstæðurrL
— Þá verð ég að gefa einhverj-
um þá, sagðí ég og horfðji á hóp
af litlum, ófríðum krökkum, sem
velttji. sérr- um i óhreiuu grasinu.
— Til dæmís til barnaheimilis.
— Jái það getið þér; gert, ef
yður sjmist.
Nú varð þögn. Ég braut héil-
ann Um. hvprt hann irivndi segja
nokkuð fleira.' Þá hóf hann aftur
máls:
— ,Ég hugsa, a'ð þér vitið á-
stæðuria fjTir, að ég segi upp
samningi okkar.
— Já, það held ég.
Já, ég' hugsaði, -að aú hindrun,
sem hingað til hafði veri'ð í vegi
fyrir opinberri trúlofun þeirra
ungfrú Ohárrier, væri nú úr vegi
og ekki þvrfti neina ungfrú Trant
— eða Nancy — til að vera vara-
skeifa. En ég þaut upp úr stóln-
um, er. ég heyrði, hvað.hann sagði j
nær-t.
— Þér skiljið þá, að með upp-,
sögn samningsins, tek ég eingöngu j
yilit tii tilfirinínga yðar. Það er
yoar vegna.
— Mín?
— Já, vitanlega, mælti hann
h vasst. — - Þegar ég sá, hversu
óþolandi þetta var fyrir yður —
og. þegar ég sá hvers vegna -—
Ég vatt mér við og horfði a
reiðilegit andlit hans. — Hvenær?
— Þurfið þéi' að spyrja? í gær-
kröldi, sagði hann enn hranalegri,
— á stöðinni í Holyhead.
Oh. Svo að hann hafði þá hald-
ið — já, þetta datt mér í hug.
Nú var það ég, sem reiddist. Ég
veit, að ég blóðroðnaði. Látum
hann bara halda áfram.
— í gærmorgun fenguð þér sim
ske'yti, sem var sent frá Euston,
skilaboð, sem auðsjáanlega —
já, í stuttu máli — var lygi. Höfð-
uð þér ekki komið þvi svo fyrir.
að þetta yrði sent?
— Jú, viðurkenndi óg. — Það
gerði ég.
— Já, ég vissi það, ungfrú
Trant. Jæja, stuttu síðar farið
þér aftur til London með vini
yðar — þessium Vandeleur. Merki-
leg tilviljun, finnst yður ekki?
— Þér haldið, sagði ég og var
bálreið, sumpart við elskhuga Cic
elys, sem átti sök á þessu öllu, og
sumpart við þennan mann, sem
talaði með skipunarrödd og horfði
á mig tortryggnum augum, — a'ð
ég hafi beðið hann að senda þetta
sfceyti?
— Fyrst skeytið og svo hann
þarna.
— Já, og þótt það væri, hvað
gerir það til?
— Þegar þér eruð trúlofuð
mér?
— Aðeins að nafninu til.
— G-erir engan mismu.n undir
þeim kringumstæðum, þrumaði
hann. — Hver veit það, nema þér
og ég? í augum allra myndi það.
líta óvenju------
— Ekki get ég séð það, mælti
ég. Nú sá ég ástæðuna fyrir reiði
hans og það espaði mig enn meir.
Virðingu hans misboðið. Virðingu
hans sem unnusta míns. Slíkt
hefi ég líka heyrt um gifta menn,
sem ekki hirtu hið minnsta um
konur sínar, en æddu . um af af-
prýði við aðra karlmenn. — Ég
hefi ekki brotið samning okkar.
— Ekki í bóbstaflegum sfeiln
ingi. En þegar ég stakk upp á
honum, þá munið þér kannski, ao
ein fyrsta spumingin, sem ég
spurði yður var, hvort þér væruð
trúlofuð?
— Og svo?
—- Og svo! Já, ég hefði náttúr-
tega aldrei lagt þetta á yður, ef
ég hefði vitað allt þetta. Mér þyk-
ir leitt----
—• Vitað hvað?
— Þér munið ef til vill, að
OtVARPIÐ
Þriaiudagur 28. maí
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Hadeg
i&útvarp.
13.00 Við 3IÉS1»7
íúnnuna:
Tónleikar. 14.40 Við, sem heima
sitjum. 15.00 Miðdegisútvarp. 16.
15 Veðurfregnir. Óperutónlist.
17.00 Fréttir. Klassísk tóailist eft
ir Mozart. 17.45 Lestrarstund fyr
ir litlu bömin. 18.00 Lög úr kvik
myndum. Tilfc. 18.45 Veðurfregn-
ir Dagsfcrá kvöldsins 19,00 Frótt-
ir. Tilkynningar. 19.30 Daglegt
mél. Tryggvi Gíslason magister
flytur þáttinn. 19.35 Þátbur um
atvínnumáll. Eggert Jónsson hag
fræðlngur flj’tur. 19,56 Þrjú
hljómsveitarverk eftir tónskáld
mánaðarins, Áma Björnsson. 20.
lð Ungt fólfc i Svíþjóð. Hjörtur
Páisson segir frá 20.40 Lög
unga fóifcsins. Hermann Gunn-
arsson kynnir. 21.30 Útvarpssag
an: „Sonur minn, Sinfjötli" eftir
Guðmund Danielsson. Höf. flytur
(14). 22.00 Fréttir og veðurfiregn-
ir. 22.15 Expo 67. Kammertónlist
frá heimssýndngunni i Kanada
22,45 Á hljóðbergi. „Götz von
Berliehingen" eftir J. W. Gœthe.
23.50 Fréttir i stuttu máli. Dag-
skrárlo'k.
Miðvikudagur 29. maf.
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Há-
degisútvarp.
13.00 Vig
vinnuna:
Ténleikar. 14.40 Við, sem heima
sitium. Jón ASiis les söguna
„Valdimar munk“ eftir Sylvanus
Cohb (17). 15.00 Miðdeglsútvarp.
16,15 Veðurfregnlr. íslenzk tón-
llst. 17.00 Fréttlr. Klassísk tón-
list. Vladlmír Asjkenazý leikur
Pianósónötu nr. 29 I B-dúr
„Hammer-klavler-sónötuna" op.
108 eftlr Beethoven. 17.45 Lestr
arstund fyrlr lltlu börnln. 18.00
Danshljómsveltlr lelka, Tllkynn-
ingar. 18.45 Veðurfregnir. Dag-
skrá kvöldslns. 19.00 Fréttir. Til
kynnlngar. 19.30 Daglegt mál.
Tryggvl Gfslasen maglster flyt-
ur þáttinn. 19.35 Tækni og vís-
Indl. Páll Theódórsson eðlisfræð
Ingur talar um breytlngar I
hægri akstur, tugatölur og metra
kerfl. 19.55 Píanótónlist ettlr
Chopln; Van Cliburn leikur.
20.30 „Ert þú á réttrl lelð?“ smá
saga eftlr Mögnu Lúðvíksdóttur.
Erllngur Síslason les. 21.00 Þor-
stelnn Hannesson syngur við
undtrleik Frltz Welsshappels. 21.
25 Verðfall. Ásmundúr Elnarsson
flytur ertndi um kreppuna um
og eftir 1930. 21.50 Rapsódía nr.
1 fyrlr flðlu og hljómsvelt eftir
Béla Bartók. 22.00 Fréttir og
veðurfregnlr. 22.15 Kvðldsagan:
„Ævlntýrl i hafísnum eftir Björn
Rongen. Stefan Jónsson fyrrum
námsstjórl les (5). 22.35 Djass-
þáttur. Ólafur Stephensen kynnlr
Ir. 23.05 Fréttir i stuttu máll. Dag-
skrárlok.
morgun