Vísir - 10.09.1977, Blaðsíða 10

Laugardagur 10. september 1977 VISIR
10
VÍSIR
CtK«*ían3i:" ItcykjaprentfhY
h ramkvæindastjóri: DaviA (•uAmHindsson
Hilstjórar: l>orsteinn l’; Isson ábm.
C>lafur Kagnarsson.
Itilstjórnarfulltrúi: Bragi Guömundsson. Frétlastjóri erlendra frétta: Guömundur G. Pétursson
l'msjón meA HelgarblaAi: Arni Þórarinsson Blaöamenn: Anders Hansen, Anna Heiöur Oddsdóttir
Edda Andrésdottir, Einar K. Guöíinnsson, Elías Snæland Jónsson, Finnbogi Hermannsson, Guöjón
Arngrimsson, Hallgrimur H. Helgason, Kjartan L. Pálsson. óli Tynes, Sigurveig Jónsdóttir, Sveinn
Guöjónsson, Sæmundur Guövinsson Iþróttir: Björn Blöndal, Gylfi Kristjánsson. ( tlitsleiknun: Jón
Oskar Hafsteinsson. Magnus Olafsson. I.jósmyndir: Kinar Gunnar Kinarsson, Jens Alexandersson
Loftur Asgeirssón.
Sölustjiiri: Páll Stefánsson Auglýsingastjóri: Þorsteinn Fr. Sigurösson.
Dreifingiysljúi'i: Siguröur It Pétursson
Auglvsingar: Siöumúla H. Simar Hlifill. Askriftargjald kr. UOIl á mánuói innanlands.
Afgreiösla: Stakkholti 2-1 simi HKIill Verö i lausasölu kr. 70 eintakiö.
Ititstjórn: Síöumúla II. Simi Hlilill. 7 linur. Prentun: Blaöaprent lif. .
Mat blaðs,
en ekki flokkspólitík
Bollaleggingar Vísis fyrir skömmu um stöðu núver-
andi rikisstjórnar og hugsanlega aðra kosti varðandi
stjórnarsamstarf hafa hrært upp í hugum daglegra
talsmanna stjórnmálaflokkanna. Einkanlega sýnast
þó talsmenn Alþýðubandalagsins og Framsóknar-
flokksins vera áhugasamir um að ræða vilja leiðtoga
sinna i þessum efnum.
Talsmenn sjálfstæðismanna og alþýðuf iokksmanna
hafa á hinn bóginn látið umræður þessar afskipta-
lausar að mestu. Það er helst að sjálfstæðismenn
bendi á, að umræður þessar sýni það eitt, að f lokkarn-
ir sjái ekki aðra leið út úr aðsteðjandi vandræðum en
starfa með Sjálfstæðisflokknum í ríkisstjórn. Þannig
lítur hver sínum augum á silfrið.
Ritstjóri Timans heldur því fram í blaði sínu, að
bollaleggingar Visis um þetta efni sýni áhuga heild-
sala á samstarfi viö Alþýðubandalagið. Þessi fullyrð-
ing er siðan notuð sem árásarefni á forystumenn Al-
þýðubandalagsins. Og þeir svara síðan fyrir sig með
ádrepu á gróðaöf lin. Vel má vera, að áróðursbrögð af
þessu tagi séu sniðug frá f lokkssjónarmiði, en þau
benda jafnframttil þess, að ritstjóri Timans hafi ekki
nægjanlega gott pólitískt nef.
Miklu liklegra er að heildsalar t.d. innan Sjálf-
stæðisflokksins séu almennt á móti samstarfi við Al-
þýðubandalagið. Vísir hefur á hinn bóginn sett fram
það sjónarmið, að rikisstjórnarsamstarf á svonefnd-
um nýsköpunargrundvelli gæti að sumu leyti a.m.k.
verið sterkara en samstarf tveggja stærstu flokk-
anna. Þetta er aðeins mat blaðsins miðað við núver-
andi aöstæður, en ekki f lokkspólitísk yfirlýsing. Vísir
> hefur einfaldlega ekki gert tilraunir til að gefa yfir-
lýsingar af því tagi. Það er ekki hlutverk blaðsins.
Núverandi ríkisstjórn hefur gert ýmislegt vel.
Lausn landhelgismálsins ber þar hæst. útilokað er, að
rikisstjórn af nýsköpunargerð hefði getað leitt það
mál til lykta jafn farsællega og á jafn skjótan hátt og
núverandi stjórn. I byrjun þessa árs var einnig Ijóst,
að ríkisstjórninni hafði í ýmsum efnum tekist að snúa
efnahagsþróuninni í rétta átt. En að sjálfsögðu réðu
batnandi viðskiptakjör miklu þar um svo og tiltölulega
skynsamleg launapólitik verkalýðsfélaganna.
Alþýðubandalagið, Sjálfstæðisflokkurinn og Al-
þýðuflokkurinn hafa mest áhrif innan verkalýðs-
hreyfingarinnar. Með hliðsjón af þvi, að útilokað er
um árangur í viðureigninni við verðbólguna, nema þar
um náist viðtæk pólítísk samstaða með óbeinum
stuðningi hagsmunasamtakanna, bendir margt til
þess, að stjórn á nýsköpunargrundvelli yrði sterkari á
því sviði en núverandi stjórn.
Hitt er Ijóst, að slíkt stjórnarsamstarf gæti ekki
staðið nema fá ár m.a. vegna varnarmálanna. En ef
vilji væri fyrir hendi gæti þess konar stjórn á nokkrum
árum unnið bug á ringulreiðarverðbólgunni, en það
markmið er nú mikilsverðast í íslenskum stjórnmál-
um.
♦
Ljóst er, að öfl lengst til hægri í Sjálfstæðisf lokkn-
um og lengst til vinstri í Alþýðubandalaginu eru likleg
til þess að standa á móti stjórnarsamstarfi af þessu
tagi. Hugmyndir sem þessar sýnast ekki hafa verið
ræddar i f lokkunum og því er erf itt að leggja raunsætt
mat á afstöðu þeirra eða einstakra hluta þeirra í þess-
um efnum, ekkert hefur t.d. komið fram er bent gæti
til annars en núverandi stjórnarflokkar vilji halda
áfram samstarfi.

VELLYSTINGUM j
V______________/
Það var á bænadegi fyrir
nokkrum árum, að herra
biskupinn gaf prestum og öðr-
um kirkjugestum þann dag það
bænarefni, að þá skyldi Guði
flutt þakkargerð fyrir góðæri og
alla gæfu þjóðar vorrar I ytri
efnum.
Þetta var timabært þakkar-
efni þá. Svo er ekki siður nú á
þessum siösumardögum þegar
meö sanni má segja, að byggðir
um lands, blessaðar ástgjafir
hans drjúpa sem dögg til vor
niður...
Sjaldan eða aldrei i sögu
sinni, mun þjóöin hafa átt viö aö
búa jafnmikiö góðæri, aldrei
haft jafn mikið handa á milli,
aldrei átt slfka gnægð ytri efna
eins og nú.
En þá er bara spurningin
þessi:
Hvernig notast okkur þessi
rikulegu föng? Hvernig verjum
við þessum miklu gæöum? Mis-
jafnlega eins og gengur. — Sum-
ir vel aörir miöur vel. Mörgum
veröa þau m.a.s. að fótakefli.
Þar er svo mikið undir ein-
staklingnum komið — andlegum
þroska hans, hófstillingu, sjálfs-
tamningu, skynsamlegu mati
hans á gildi efnislegra gæða,
þroska og þjálfun i réttri meö-
ferð fjármuna. En hvernig svo
sem afstöðu okkar er nú háttað i
þessum efnum, hversu fær eða
ófær við erum á þessu sviði, þá
er þaö eitt, sem getur hjálpað og
gefið okkur hin réttu mið og ger-
ir okkur auðveldara að skipta
þeim réttlátar með öllum lands-
ins börnum. — En er þaö ekki
einmitt þetta, sem er okkar
mesta vandamál, hjá það má
kannske segja, að i sumra aug-
um sé þetta okkar eina vanda-
mál eins og stendur — hvernig
þetta mikla magn efnislegra
gæða, sem viö öflum, hvernig
þessu eigi aö miðla milli stétta
og starfshópa og einstaklinga.
Ef við litum á lifsgæðin sem
gjafir Guðs þá vitum við hver á
skipta: Kærleikurinn á aö
skipta.Og hvernig er þaö þegar
kærleikurinn skiptir? Engir
kaldir útreikningar, sem allir
draga i efa, engar frekjulegar
kröfur um sem rifastan hlut —
án tillits til annarra, engin
kreppt hönd um gróða af ann-
arra erfiði, til að tryggja
imyndaöa eiginhagsmuni, engin
auðsöfnun til að halda við
heimskulegu prjáli eða drepa
lifslán sitt með nautnalyfjum.
Hið þakkláta hjarta sem tekur
á móti gæðum Hfsins sem gjöf-
um Guös — þvi verður aldrei
ráðafátt með að skipta efnis-
tæðunum með sér og með-
ræðrum sinum þvi að öll erum
við börnin hans, himnaföðurins,
elskuð af honum, fædd til þess
að lifa i samfélagi við hann,
CSr. Gísli Brynjólfsson
skrifar
----------V----------
nærð og styrkt af hans kærleiks-
mætti. Við lifum viö blessun
allsnægtanna og eigum svo mik-
ið að þakka.
En þrátt fyrir alla velgengn-
ina að máske miklu fremur
vegna hennar er lifsvandinn nú
meiri en áður. Það er stað-
reynd, sem við öllum blasir og
þá er aö taka henni og þeim
vanffa, sem henni fylgir með
þeim manndómi yfirvegun og
viðsýni, sem hver og einn hefur
yfir að ráða.
f þeirri viðleitni er eðlilegt að
ganga á vit kristinnar lifs-
skoðunar og þess kærleiksrika
lifsmáta, sem hún boðar.
Hér er gott að leita til Páls
postula eins og löngum fyrr og
vita hvort ekki hægt er að finna
orð hjá honum, sem hér á vel
við. Talar hann ekki einhvers-
staðar um allsnægtir á aöra hlið
og hinsvegar um hinn skorna
skammt? Já þau ummæli er að
finna i Filippibréfinu, fjóröa
kapitula, tólfta versi.
Þau orð skulum við leggja
okkur á hjarta, festa okkur i
minni. Það er hollt og heilsu-
samlegt á dögum velgengninnar
ekki siður en á hinum .erfiðu
timum.
En Páll segir svo:
Bæöi kann ég aö búa viö lftinn
kost.
Ég kann einnig aö hafa alls-
nægtir. Hvarvetna og i ölium
hlutum hef ég lært þánn
leyndardóm, bæöi aö vera mett-
ur og vera hungraöur, bæöi aö
hafa alisnægtir og liöa skort.
Tökum eftir þvi að Páll kallar
þetta leyndardóm. Hver er sá
leyndardómur? Það er leyndar-
dómur guðsamfélagsins. Það er
þetta, að finna það, sannfærast
um það, að á bak við allar alls-
nægtir efnisheimsins býr sá
máttur, sem hefuÞskapað þetta
allt, viðheldur þvi og veitir okk-
ur börnum sinum hlutdeild i þvi
af náð sinni og kærleik, veitir
okkur öllum að þvi eðlilega hlut-
deild ef við berum gæfu til að
skipta þvi réttlátlega, nota það
af hófsemi og njóta þess i þakk-
látri gleði til hans, sem er
gjafarinn allra góðra hluta.
Krjúp lágt þú litla þjóð
við lifsins náöarflóð.
Eilifum Guði alda
þú átt i dag að gjalda.
Allt lánsfé lifsins stunda
meö leigum þúsund punda.
Viðsvegar um borgina standa kirkjurnar — húsin Guði vigð. Þangað kalla
klukkurnar söfnuðinn til að þakka lofa og biðja. Ætlar þú að hlýða þvi kalli á
morgun?