Tíminn - 29.03.1969, Blaðsíða 9

LAUGARDAGUR 29. marz 1969.
TIMINN
9
DENNI
DÆMALAUSI
Segjum mömmu að þú hafir
gert það: 'Hún skammar ekki
smábörn.
Krossgáta
Nr. 275
Lóðrétt: 1 Grennast 2 Ó-
skyldiir 3 HávaJSa 4 Virði 6
Hyggja 8 Hundsig 10 Þátt
takandi 12 Öfiug stafrófs
röð 15 Láta í ljósi. 18 Ut-
an.
RáÖnimg á gátu nr. 274
Lárétt: 1 Galdur 5 Lút 7.
UK 9 Ragn 11 Gor 13 Rói
14 Glas 16 ÐÐ 17 Snari
19 Spætan.
Lóðrétt:
1 Gluigigi 2 LL 3 Dúr 4
Utar 6 Sniðin 8 Kol 10
Góðra 12 Rasp 15 Snæ 18
At
Stangaveiði
Stangaveiði í Ölfusá fyrir Hellislandi á Selfossi,
er til leigu á næsta sumri.
Leyft verður að veiða með 6 stöngum á dag,
væntanlega í tímabilinu frá 20. júní til 20. sept.
Aðallega er um laxveiði að ræða, en einnig er
nokkur sjóbirtingsveiði. Tilboð í veiðina sendist
skrifstofu Selfosshrepps fyrir 15. apríl 1969.
Veiðiréttareigendur.
Til sölu
Heyblásari frá Landssmiðjunni.
Varahlutir í nýrri gerðina af Dodge Weapon.
G.M.C. truck spil.
Upplýsingar hjá Matthíasi Jónssyni, Fossi, sími
94-211].
TIS söBu
Nýbýli í Mosfellssveit til sölu. Til greina kemur
að selja aðeins byggingar býlisms, ásamt leigu-
landi af þeirri stærð, sem um semst. Tilboðum
verði skilað til sveitarstjóra Mosfellshrepps,
Brúarlandi, sem gefur nánari upplýsingar.
Lárétt: 1 Frumefni 5 Ónofcuð 7
ÓgnL 9 Menin 11 Stía 13 Straum
feaisiti. 14 Krass 16 Gneinir 17
Fornriits 19 Óvirðir.
J.O. Curwood:
Vegna einnar konu
' eð sjiá. Við Mijótuim a® hafa farið
efitir iþessum dal' og komið iað f jall
— John. sagði hún og fól and- inu að ausbatn forðum dfflga.
iitiið við öxi hams. —^ Þú ert eiig- Loks seeri hanm sér að fierðia-
inimaður mimin, og ég ætti því > féiiögumum, og Jóhanmia og Ai-
ekki að fiomia tdi feiimmd við að! cíqiuls sáu, að þ að var ekdoi sorg
koma tid þín á miaittiserikmum. Em yiegcia hinis ’ látma ásbvimar, sem
þú átt sj álfur sök á því, að svo igeðsihrærimgu hams, hedidur
sdcu'li samt vara. , ; júp glieði. Æskuistyirikiur iýstii úr
Hanin þrýsti henini að sér, og auigum hans edrns og vaifadiaust
hiún gat ebkd séð svdp hans. Það
bom sér vel.
— Jóhanmia, ég vdlldd fiegiein
geta sýnt þér og saneað, að ég
ellsba Mg rneáina en allt amrniað.
— Ég veilt, að þú gerir það,
John, sagði hún og strauk amddit
hams. — Bg er hreykim af þér.
Það kam sér vei fyrir Aiidous,
að Dónaldi faom asbvaðandi ^egn
um kjarrið í sama muaid, oig Jó-
hianmia skauzt aftar imm í tjiaidíð.
Dónaddi honfði á Aiidous brúna-
þumgiur.
— Það er rétt, sem ég sagði,
Johinoy. Þú madisstir af mdiblu tæki-
færi í nótt. Ég famin stiað, þiar
sem hestur bafði verið bumidimm.
Þaðan lá sdóðim að djúpu gidi,
sem myndar g-eii í vestanfjaliigarð
irnin. Hver, sem þainnia hefur verið
á ferð, þá hefur hanm sloppið
þar í gegm yíir í mæsta dai. En
hvers vegma bom Culver himigað
eim/n síms Mðs? Hamn er fífldjarf-
ari em ai'Mr aðrir .
Að svo mælbu gekk Dónaldi
bnott tdil þess að sækja hestaea, en
Addious héit áfram að fást við
monguin'verðimm. Jóhanmia bom
.homum brátt til hjálpar. Þau kom-
u»t ekki af sbað fyrr. en klukkan
sex. Er beir gemgu firá síðusbu
blyfinmi, sagði Dónaldi við Al-
dous:
— í dag getar miarigt gerzt,
Johmmy. Ég held, að við komumst
á ieiðaremda fyrir sólardiaig. Og ger
ist efabent þar tafainlaust, staifar
það af því, sem gerzt befur á leiiið-
immi. Haita þig ekíhi fast hjá Jó-
hönmu, ef skotið skyddi verða úr
launsátri. Þá getar komið sér ved
að hafa bakvörð. Ég sfcal hims
vegar kamima veginm framumdao
og sjá um, að þar verði eikki koim
ið að obbur óvörum. Það verfc
leysd ég oezt einin af hemdi.
Skömmu eftir hádegið nam Dóm
addd staðar afst á al'lhárri hæð i
dadnum og beið þeirra þar. Þeg-
ar þau komu tid hains, horfði
hanm hvössum augum í norður.
Hanm leit ekfci tid þeirma jafm-
skj'ótt og þau faomu á vettiwaimg,
hedidrar hélt áfinam að stiama. Hanm
hafði dragið haibbbarðið ndður und
ir augu, og þau sáu„ að skjáMti
var í Sbeggi hans.
Þau horfðu öffi morður. Fmam-
uodan breiCdbaði diadiurimm mjög.
í nokkurri fjamlægð sást hópur
hmeindýna á hlaupum, em Dónaldi
var ebki að horfa á þau. Hann
horfiði á ákveðið fjadl, úfið og lj'ótt
fjiadd með skuggadeigium hamma-
snösum og brúmum. Aldous þótt-
ist al'drei hafa séð sdífct fjail. Á
því voru tveir, svartir timdair, sem
. sóiim sbein á.
Lofcs tókN Dónaidi titl máls án
þess að snúa séi að þeirn. og þau
heyrðu, aö rödd haras skalf af
miiklum bugaræsioigi.
— Ég nef lei'tað að þessu fiaiUi
í fjörutíu .■*r. Johinmy
— Dónaldi. Aldous haldað: sér
að honum og liagði hönd á öxi
hans. En Dómaldi sneri sér ekki
að honum að heldur.
— í fjörutíu ár. endurtók nann
eims og hanm væn að taia við sjálf-
an sdig og vissi ekki aif ferðaféiög-
umum. — Og nú sfeid ég, hvems
vegma ég hef aidrei fiumidið það.
És leitaði ætíð að þvi úr vestri.
oa á þeixmi h'lið er það ekki svart
haifði verið fyrir fjórurn ánatuig-
um, þogar hainn fór um þeninam
dal með Jane við h'lið sér. Loks
viar Dónaldd komimm hekn aftur
eft'ir fjörutíu ára leit. Eimhivers
staðiar í hlíðum þesisa dais var
helldiirinm með mjúfca, og hvíta
eandiiniuim. Þeim fiammst sam þau
heyriðu hjarba gaimdia miammsin'S
sdá uimgt oig þmóttmikið á ný, er
þau horfðu á bann hivessa sjónir
tl fjaddsims.
Dónialdi h'aifSi sem sé beint amg-
um ti'l fjallisáms umd'ardega aftur,
og mú rétti ha'nn firam lamigao
hainiddeigg sinm og benti. .
— Nú er skamimt á leiðiaremda,
. Johinmy, sagði hanin. — Gg haim-
imgjan hjálpi hiinuim, ef þeir hafa
orðið á undain. okkur þanigáð.
Tuttiigasti og sjötti kafli.
Síðam rdðu þau imm í guldad-
inm. Dónaldi var fremstur, og
■ hann stefndi beirnit á svairta fjall-
ið. Addous reyndi nú ekki lemgur
aíð ■ ieynia varúö sinmd fiyaiir Jó
hömnu. Hamn hióð niffill simo og
lagði hano á h'nakiknefið. Hano
sagðd heond eininig, hvers vegma
Dóaddi riði á undian.. Ef fjand:
memn. lægju i launsátri, slýppi
hann firemur, ef hann væri einm
síns liðs. Jóhaaoa bar engar spurin
ingar fram. Hún nerpti aðeins saim-
am varir niáfiöd á vanigamn.
Þegar þau höifðu haldið þanniig
áfram eina þrj'á stunidiarfjórðuniga,
virtist þeim Dónaddi beimlínis ríða
inm í svarta fjadláð, en síðian kom
hanrn í í'jós omdir hömrum þess
og sveigði • tl vinstri. Þar hvarf
hann, em brátt sáu þau, að hanm
hafði riðið inn í þrönig't gdl, sem
sást ekki fyrr em að var kO'mið.
Þetta var raumiaa- fremiur gjá eða
sprumga í fjaiMð, og lóðréttir
hamravegigir beggja veigma. Þarma
var mijög skuggsýmt, og Aldous
reið hægt á eftir Dónaida með
riffliinin í hendinni etn taumdnn
buindiimm í hnakknefssyligjuina.
Þessi gijá var ekki löng, og áður
en þau varði, riðu þau aftur út í
bjart kvöldskinið. Þau höfðu farið
geigmum þet'ba þrömiga h'Mð berg-
veg'gsdns og voru koimim ino í
gU'iidailiinm. Þamna beið Dónaidi
efitir þeim.
Þau gátu eikkd sblit sig um að
reka upp umdruoaróp vegna þess,
sem við þeiim þiasti. Fyrir neðam
þau breid'cli fagur daiiur úr sér
uimilokinm fiödlum. Og að eyrum
barst þungur vatnaniðiur. og þeim
fannst jörðin titra við.
Dónaddi horfðii ekki út yfir diad-
iinm. Hanm horiði niður með fjadis
hMðdmmi, sem þau voru stödd í. Þar
var mifcl dæld í dalmum, og eftir
henmi rann fljót, sem sólin gylti.
Doaiiaddi cniælti ekki orð af vöium.
Hanm steig ai oaki, tok sjónauka
sinm og tók að skoða bessa dæld.
Al'dous hjáipaði Jóhö'ninu af baki,
og þau biðu þögui þess. sem verða
viddi. Gamdi maðurimm varpaði
öndinmi, jneri sér síðam hægt við
og rétti Jóhömnu sjónauk-
anm Hún :ioríði um stund í hamm,
en þegar hún rétti John hanm,
skul'fu henidur beninar.
- Ég sá noklkna bjáikialkofa,
hvísliaði hún.
Dónaldi lagðd hönidina á iiana-
iegg henmar.
—■ Sérðlu ldtda 'kodjanini mæst
áinmá?
— Já, ég sé hanm.
— Það er húsið okikar — húsdð
ofckar Jane. Þar bjuiggum við fyiriir
fjöruitíu árum.
Jóhanna sneri sér umidan til þess
að leyrna því, að hún gmét Em
D'óniailidi varð addit í eiimu kátur eims
og d'remgiur.
— Og við höfium skotlið þedim
ref fyrir rass, Johnmy. Hér er emga
menn að sjá í öddrarn daimum mema
oklkur. Ef svo værd, hlyibum við
að sjá þá héðan.
Dóniadldi stedig á hest simm og
hóf miðurferðiiina. Þau hé'lidu þeg-
ar á eftir honum. Hjaldiaibrúm í
fjaillisihdíðdmm'i fiól um stunid árdail-
imm og lægðimia fyrir þeim, em
'þegar niður fiagra og afidðiamdi
brekku aiiveg niðiur að árgiiláinu og
stigu af baki á grumidimmd við
bjálfcakof'ama. Dómal'di leiddi þau
þegar að fyrra heimiQi sínu.
— Fjörutóu ár, sagði hanm, er
hamm stóð vilð dyrmiar. — Og þó
er alt eirns Og é>g hefiði farið að
heiman í gær. Ég g.et emga bmeyt-
imigu séð.
Hanm laigði hömidima hægt og
mjúklega á hurðarlokuma, eims og
HLJÓÐVARP
LAUGARDAGUR 29. marz
7.00 Morgunútvarp.
Veðurfregnir. Tónleikar 7.30
Fréttir Tónleikar 7.55 Bæn
8.00 Morgunleikfimi. Tónleik
ar. 8.30 Fréttir og veður-
fregnir. Tónleikar.
12.00 Hádegisútvarp
Dagskráin. Tónleikar. 12.15
og veðurfregnir. Tilkynning
ar. Tónleikar.
13.00 Óskalög sjúklinga
Kristín Sveinbjörnsdóttir
kynnir
14.30 Pósthólf 120
Guðmundur Jónsson les bréf
frá hlustcndum og svarar
þeim
15.00 Fréttir — og tónleikar.
15.20 Um litla stund Jónas Jónas
son leggur leið sína út I
Örfirisey með Árna Óla, sem
rifjar upp þætti úr sögu eyj
unnar.
15.50 Harmonikuspil
16.15 Veðurfregnir
Á nótum æskunnar
Dóra Ingvadóttir og Pétur
Steingrímsson kynna nýjustu
dægurlögin.
17.00 Fréttir
Tómstundaþáttur barna og
unglinga í umsjá Jóns Páls-
sonar.
17.30 Þættir úr sögu fornaldar
Heimir borleifsson mennta-
skólakennari talar um Etrúra
17.50 Söngvar í léttum tón.
18.20 Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir.
Dagskrá kvöldsins.
19.00 Fréttir
Tilkynningar
19.30Daglegt lít
Árni Gunnarsson fréttamað-
ur stjómar þættinum.
20.00 Bandarískur farandsöngvari
A1 Jolson syngur mörg
sinna mestu uppáhaldslaga
20.25 Leikrit: „Tanja“ eftir
Aleksej Arbúzoff
Áður útvarpað fyrir rúmum
sjö árum. Þýðandi: Halldór
Stefánsson. Leikstjóri: Bald-
vin Halldórsson.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir
Lestur Passíusálma (46).
22.25 Danslög.
23.25 Fréttir í stuttu máli.
Dagskrárlok.