Tíminn - 04.05.1969, Blaðsíða 2

2
TIMINN
HED i HOiraiH
IfJNNUDAGUK 4. maí 19Sh
Blues vakninga sam-
koma í Reykjavík....
Magnús Eiríksson snillingur með
gítarinn, og getur sungið líka.
Erlendur Svavarsson trommu-
leikari í „kompaníinu".
Bassaleikarinn Jón Kristinn
Cortes.
Blues samræSur, eða er hun að segja honum upp
8ÍSÍÍ5SSSSSSSÍ&:;

h jm*.
Eindálka myndirnar eru af
meðlimum „Blues kompaní".
Ektoi fyrir álÉckngiii, hófsf hér
á lianidá kyniniioig á þeám teg-
uind músítouir, sem mefud er
„B'lues." FUyt,i'endurniir voru
BJuiesjálhiuigamiena úr hópd jis-
l'ensztora 'hflijóðfæiraleikiaira, ein
þair eru fremsitiir í flokki fé-
lagainnir, serai toala siig „Blues
kompaní“. En hvað er bluies?
,Blues ec ekiki huegt a® skiil
gneiima í f'áuim orðuim en
með því að hilusta á góða flytj-
ernduir, getuir m'aðuir fenitíð al-
góðar huigmynidiir um mrara',“
segir Ritoharður Pálsson í at-
hyglfovarð'ri gnedra um þessa
miúsílk, í 2. tiM. af „Topp toom“
Síð'an hel'dur hanm áfnam: ,Séc-
hiver sem hefur viiij'anra tdil að
'Miusfca getur hafit ánaegju af
blues, hvont sem stíiliinm er
fonnesfcjuilegur eða nýmó@iras.“
Með þetfca i huga leiit ég inn
á síðasfca Mues-fcvöi'd. Þar var
samianikoimiinm fjö'l'di þekktna
M'jómiliistaa'im'aonia, sem röðuðu
sér rtiður í fámenimar „grúpp-
ur“ og fluttu bliues eims og
andiimn og leilkndra iimn'blés þeim.
Þar á mieðial vonu Pétur Ö®t-
lund,'Jóhamn Jóiharains'siom, Þór-
enda oig hiluisitendia þumfa að
vera miifcu nániari, silílkt stoap-
ar ómd'ssan'dii sbemini'nigu.
Þetta saigði Maignús' Eiritos-
som, en nú skulnm við foirvifcn-
ast um álit þriigigja anraarra
umgra hl'jóðfæralieiltoara, er voru
meðai ábeyrendia á þessu um-
rædda blueskv'öldi..........
Magnús Kjartansson, Júdas:
,,Mér fieillur eitoki wið þann
and'a, sem er ríkj'andi hénna
það er alit of ranilkið af fóM,
sem á hreiint etokii eriradi himig-
að. Hifct er fólto sem sætoir
þesisi blues-tovöld eingöragu
með það í huga að „defcta í
þ'að“. Músikiin er að mörigu
lieytd góð, en því miiður hefðu
sumir befcur heirna setið. Þessi
mitolia aðisóton hér í kivöl'd gef-
ur emgara vegdram rótfca hugmynd
um fjölda blu'es-aðdáendia her
Tfflifeádð er, að það er orðið
snohb að sækia þessi tovöl'd.
Það skipbiir kanmski engu málii
fyrir fó'llkið. sem fer út á dans-
góltf.ið, að bliues er eklki dans-
músiik, en fyrdi þá, sem eto'ki
vissu það er þefcta kamm'S'ki
eiinhiver fróðleiikur.
Éig vfflidi beiraa þvi tii for-
ráðamamma þesisaira bliues-
kvölda, að það mæfcti gjaimiam
spila vandiað'ar blue'S-pl'öfcur á
mffllii afcriða, þairanig, að sá fcak-
martoaði hópur, sem. kemur
hiimgað til að Muista á blues.
fái eiohvenn saman'burð.“
Jón Pétur, Roof Tops:
„Með tffltoomu þessara blues-
kvölidia virðist þessá at'hyglis-
verða -miúsik í uppgamgi hér á
liamdi, ag er það visisulega
fNgna'ðar'efraii. Ég hef hiaft mdtola
ánaegju af að Musta á þá M'jóð-
faeraleitoaria, seim toomið hafia
hér fram í kvöid, en sé'rsfcak-
lega vatoiti flufcmmigur Fimns,
Péturs o.ifll. 'hér síðast, aithyigllii
m'ima.
Strátoamir í „Blues toomp-
aní“ gerðu líka ýmsa góða
hlufci, sérsfcakiegia Maigraús. Ég
voma, að það verði áframhalid
á þessari hlues-itoynradnigu.“
Gunnar Þórðarson, Hljóm-
um:
„Mér fdnmst það setja svart-
ara hliett á þessd Mues-tovöld,
að sumir virðast komnir hirag-
að ti'l að n.jófca a'ltoóhóiis, en
ektoi sjáilfrar músitoinn'ar. Þessu
þarf að breyfca, aramairis eiga
þessi tovöl'd emga framtíð fyr
ir sér. Ammairs bef ég haft
vintoiilega gamara af þessu hér
í krvöld.
Af þeim, sem bafia verið að
spffla. fiinnst mér Pétur, Finn-
ur og Co hafa greimdleigia skar-
að frarn úr. Pétur er stórko'st-
legur, oig hér nýtur harun sím
tffl fufcustu. .
Ég hef li'tliu við þetta að
bæfca, mema það að ég hef
frétt, að það sfcandi fcffl að hafa
þessi Muestovöld í framtíðimmi
aðeios fyrir útvaldia meðiimd.
Hver inintöku'stoilyrðin verða.
er mér eiklki tounraugt um.
Kainnskd verða blues-tovöld-
iin framvegis á miðvitoudögum,
en þa® er sem kuenuigt er
„þutrirt kvöld....
Benedikt Viggósson.
ir Bal'dursson, Fiinnur Stefáns-
som og fleiri.
Nú fenigu mienm tækifæri tdl
að l'áta gaimmi'nin geysa að edig
in wil'd, ára þesis að vera aiger-
lega buindiniir við fyriirfram á-
kveðraar nótur.
Mesfca afchygii mína vaikti
fliutninigur „Bl'U'es ko'mpamí"
en það er eimia Miómisvedtira
hérl'endiis, sem flyfcur eiraigömigu
b'lues.
M.eðliiiniir hlijómisveMiarininiar
eru Magnús Eiiríksson, gítar.
Eill'endur Svaiva.rs®on, fcromim-
ur og Jón Kristimn Cortes,
basisi en Þórir Baldursson lék
eiminiig með þeiim þefcta tovöl'd.
— Hvemær er M'jómsveitim
sfcofrauið? spyr ég M'agnús.
— Það vair i ototóber ‘68.
Otokur var fál'ega tekið tffl að
byrja m'eð, fæstum þófcta þetfca
áheyrileg músik, og vildu ólm-
ir fá sitt „ohlia-di og obIada“
Era nú er þetta greiraiilega far-
ið að breytast fólto er að
vakna til bluesims hér á landi.
þótt seint sé. Við Eríieradur vor
um samam í Póndlk, báðir mdtoi
k Muies-aðdiá'endur og reynd-
um auðvifcað að smifca hima
sfcrákana. En það var hreint
etoki vel séð. Þó að vi® séurn
í he'ffld áraægSk raneð þessa þró-
un, sem nú á sér sta®, þá er
eifct, sem okltour fimrast vanta
á þessum Muies-tovöldum. vii®
vil'juim fá fólkið meira me@
wi@ viljum fá að heyraa, bvort
því l'ítoar þa@, sem vi® erum
a@ flytja. Tenigslira milli flytj-
Þa8 leynir sér ekki, a3 hér er hlustað af athygli.
Tímamyndir — Robert
GÚMMlSTIMPLAGERÐIN
SIGTÚNI 7 —r SÍIVM 20960
BÝR TIL STIMPLANA FYRIR YÐUR
FJÖLBREYTT ÚRVAL AF STIMPILVÖRUM