Tíminn - 21.05.1969, Blaðsíða 5

lllilllllllllillllllll!lllllllllllllllllllllilllllll!lllll!l)lllllllllillllllllllllllllílllllllllllllllllltlll!lilllllll!ll!lllllinií!!!tS
MH)VnCU»ACrUR 21. maí 1969.
TÍMINN
SÝNOARMENNSKA?
Ljósmó'ðii' skrdfaT:
..Landfarí saellí
Ég g’Ot ekíkö. orða bundist í
aoankaaidí váð þessa þingmenn
o!kfca'r. I>að er eins og þeir séu
fcomnir meS iéttiasóttiua, eða
séu a@ mimista bosti famii'
að IþySdkma umdir belti margir
hiverijir. Hér á ég við umræð-
urn'ar um PæðiUigardeild Land-
s'’ítatenis. Þialð er bezt að tafca
Iwð fram, áð ég er efcfca á móti
því aS fæðim®aiird!edldiu verði
riælkikittð, þvert á móti. Eu eiu-
lwieun veiginu finust uiér svo
mikil sýndarmennska hafa ver-
ið í sambandi við þessi mál, að
það er alveg óþolandd. Þá er það
annaðí samband-i við þetta fæð
ingiardeildarmál, og það er, að
enginn mér vitandi hefur tal-
að' «m viðbyggin'guna við deild
ina, sem lokið var fyrir nokfcr-
um árum eða aMa vega
fyrir ekki mjog löngu síðan.
Hér er um að ræða heimavist
fyrir verð'andi Ijósmœður.
Þairua var byggt stór.t og mikið
hús, fyrir Mcssaða ljósmæðra-
neroa, en hefði ekfcd verið sfcyu
sami'egna, að láta beiui'avistina
mæta afgangi, en hraða þess í
stað fyrirhugaðri við'byggingu,
eða þá hreinlega, að taka
heinvavistina fyrir sjúfcrastof-
ur. Ég sé ekki >að það sé svo
mifcdð atriði, að l'jósmæðurnar
séu í bsLmavist. Ekfci er t.d.
heimavist við Kennaraskólann,
Tækin'i'Sfcólann, Handíða- og
myndíMst'arskól'anm, Veralunar-
skóiann, menmtasfcólana tvo og
fleini sfcóla, sem ég man ekfci
eftir í sviþinn.
Ljósmóðir“.
ÍSLENZKI HESTURINN
HVER ER FRAM-
TÍÐ HANS?
„Við búum í eyteu'di, sem
hefur verið að nofcfcru einangr
að, 'uun aldir. Hér haía þróazt
séreinfcenmd bæðd með mann-
fiólfcá og dýrum. Nú vii-ðist
flest leggjast á eitt að þurafca
þesár einfcenni út. Ég vittnefna
hér tjl íslenzfcu ijóðhefðina:
stuðla og liöfuðstafi, og gang
og e'ð'liskosti héstanna |Okkar.
Hvo'rt tveggja er sénstætt og
þess vent að varðvieita.
Hesturimi ofckar virðist nú
vcra ef'tiisóttur, sem íeiðhest-
ur og álitleg útfluitningsvaira,
of rét't væri á ha'lddð. Lamd-
búnað'inum hefur orðið margt
til Ófamaðar á síðari tímum,
sro sem: karafcúlhrútar, rnæði-
veifc'i og nú síðasta ráðslagið
með hestinn okfcar. Þau mál
virðast mér a@ hafi verið í
óviltalhöndum, nema annað
fcomi ti'I, sem vikið verður að
síðar.
Vel má vera að kuinináttu-
samlega hafi verið urnniið, að
ræfctun ísilenzka reiðhestsias að
undanfömiu. Það er gott svo
lanigt sem aœr oig lofsverður
er áhugd fóllkis í þóttbýiiiinu hjá
O'kfcui’ fyrdr íslenzka reiðhestin-
am.
En við ediguim bana ekfci ,.ís-
lenzka hestinn ,einir“. Bæð'i
graðhestar og fyi'fulter 'hryssur
hafa að uhdanförnu verið fiutt
úr landi. Þar með höfum við
gefið afsal fyrir íslenzkia hest-
inum. Nú er þagar farið að
ræfcta hann erll'eindds og þaiu
lönd, sem nú flytja hanin inn,
verða sennilega lofcuð, sem
m'arfcaðuT eftdr 10—15 ár. Mér
er ekfci krjnnu-gt urn hve marg-
ir graðhestar 'hafa verið seldir
úr temdi, eða hve val'dlir gripdir
það bafa verið. En vœri enn
hægt að bæta eða draiga úr
S’kaðanum æt-ti sfcilyrðislaust
að banna alten útfiutning' á
graðhestu’m og fyifúllum hryss-
urn.
Nú er verið -að selja tl út-
l'anda „útigengin“ hross. Verð-
ið á þeim sumum saigt svona
liðlega afsláttarverð (8—14
þús. fcr.). Á sama tíma ér
gæðingur (verðugur fullteúi ís-
lenzka 'hestsiins) seldiuir út fj’r-
ir kr. 40—50 þúsumd. Og út-
l’ent tilboð í amnan fcr. 100.000
hundrað þúsund krónur. Hanin
var þó víst ekki falur. Á þessu
ætti nú hver að sjá ihvílík
sk'emmdarstarifseimi hór hefur
verið uondn.
Ræktu.n íslenzka reiðhests-
ins hér hefði getað orðið á'liit-
lteg búgrein. Nú viil ég spyrjö.
Hverjir hafa verið ráðamenin
bændiannia. í þe-ssum máluim?
Er það rétt -að r’áðumautur Bún-
aðarfél'ags ístends í hestardekt
reki eða sé ráðgefa-ndi um
ræ-ktun íslenzbra reiðhesta í
útlönid-um? Hv-ennig hefur ver-
ið ummið að þessu, og hvar
stendia þessi miál nú? Hverjir
hirða afr-aksturinn af kynbót-
U'm íslenZfca reiðlhestsins i ú-t-
löndu-m? Þó víst ekki íslenzk-
i*r bændur?
U'Iin o-g gæru'rnar af fé-nu
ok-fcar virðiist nú vera eftirsótt
vara og lífciltega arð'vænleg til
útflutnings.
Förum við þá að flytj'a fé'ð
okfc'ar út í -stórum stil tdl ræfct-
unar eriendis. Vdð sjáum hvað
setu-r.
11. máií 1969.
Þórarinn frá Steintúni.“
=!lillllllllllll!llllllllllllllllllllll!lllllllllllllllllinillllllllllll!llllllllllllllllllllllllillllllllllllllll!llllllllll!lll!llll!llllllllll!llllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllll!
— Getur það Iiafa verið einhver ann- er vonlaust, hver sein er getur hafa sem voru hér í kvöld, eru saklausir.
ar en trúðuriiui? Nei, alls ekki, hann verið í þéssum dularbúmngi. Ekki '-Pankó hefur haldið þeirn þarna inni,
er sá eini sem fór þarna inn. Þetla alveg, við vitum t.d. að allir gestirnir svo getur þu atliugað þá!
— Faiðu ckki of nálægt! Clyde vill
aðgæta staðinn cinkar nákvæmlega. —
Hann vill vera viss uni að lásinn, sem er þar cnn.
hann setti á hurðina, sc þar enn. Hann
iiiimmiiiiiuiuuiumu!Mi!n«»iiiiimiiiimiimmimmiiiiuiiiiiiiiimiiimiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir
5
Á VlÐAVANGi
Sammáb
Þeir urðu sammála um Jiað
í sjónvarpinu í gær, forseti
Alþýðusambands fslands og
formaður Vinnuveitendasam-
bands fslands, að í liinum nýju
kjarasanmingum fælist kauji-
iækkun fyrir launþega. Hanni-
bal Valdimarsson sagði að
þessir samningai- væru kaup-
lækkunarsamningar og Bene-
dikt Gröndal, formaður Vinnu
veitendasambamlsins, staðfcsti
það með því að segja, að kaup
ináttur Iaunanna yrði ckki eins
mikill eftir þessa samninga og
lienn hefði verið eftir síðustu
samninga.
Veifcalýðshreyf ingin hefur
því sýnt mikla sáttfýsi og sleg
ið verulega af Iágmarkskröfum
sínum. Einliver orðaði það svo,
að „prinsíppið“ liefði verið
selt á tólf hundnið kall. Kaup
máttur tímakaupsins verður
áfiam miklu lægri en Iiann var
fyrir 10 árum, þegai- núverandi
ríkisstjóm hóf starf sitt að
„stöðvun verðbólguunar“ og
að „skapa atviimuvegununi heil
brigðan og traustan grundvöll,
ásamt batnandi Iífskjömm al-
mennings“. Þetta er árangur-
inn af streði verkalýðsins á fs-
landi í 10 ár, undir viðreisnar-
merki.
Að efna loforð
Að vísu var samið' tmi ný-
Jitaeli í þessum samningum,
sem tclja má mikla réttarbót
fyrir Jiau verkalýðsfélög, sem
enga lífeyrissjóði hafa mynd-
að inuan sinna vébanda. En
Jietta cru að verða álög verka-
lýðslireyfingarinnar á íslamli
að slaka jafnan á kröfum sín-
uin uni að viðhalda kaupmætti
launa — það gengur gnðlasti
næst að tala um aukningu hans
— og fá ríkisstjóraina í stað-
inn til að standa við marg-
ítrekuð loforð sín. f tvennum
undanförnuin alþingiskosning-
um liefur ríldsstjórnin og flokk
ar hennar lofað launþegum al-
meiinum lífeyrissjóði á næsta
kjörtímabili. Nú ætlar ríkis-
stjórnin loks að cfna þetta lof-
@ orð sitt. Þær efndir verður
1 verkalýðshreyfingin hins vegar
| að kaupa með „prinsíppinu". f
Ínokkruni síðustu samningum
var lagður grundvölurinn að
þessum samningamáta. Þá voru
það loforð ríkisstjóraaiinnar* í
húsnæðismálum, scm verkalýðs
hre.vfingin keypti efndir á
fcí með tilslökunum í kaupi.
í; Reynsla verkalýðslireyfingar-
> innar af þessari tegund samn-
lí inga er góð. Má þar nefna
Breiðboltið og fleira, en það
er engin ástæða til þess nú
áð vera að draga gamla samn
inga af þessu tagi fram í dags-
ljósið í gleðivímumii yfir hin-
um iiýju. Það myndi bara
skapa Ieiðindi, því að í ljós
kæmi að ríkisstjórain hefur
alls ekki tekið liá of alvar-
lega. Þeir liafa nefnilega ekki
verið efndir að hálfu, hvað þá
meira. Vísir sagði í yfirskrift
á foiystugiein um samningana
í gær: „Hæ, fögnum“. llcyrzt
liefur að óskalag ráðherranna
verði í sumar: „Hæ, tröllum á
meðan við tórum“.
Kvensjúkdómadetfdin
í uniræðum um tillögu Jóns
Skáftasonar o.fl. om heimild
fyrir ríkisstjórnina til þess að
taka sérstakt lán til stækkun-
ar fæðiugardeildar Landspítal
Praimihald á bls. 15