Nýja dagblaðið - 17.12.1933, Blaðsíða 3

Nýja dagblaðið - 17.12.1933, Blaðsíða 3
N 'Ý J 'A D ' A 6 B L A Ð I Ð Parcival sída,sti musterisriddarinxi er tilvalin jólagjðf nngum sem eldri. NYJA DAGBLAÐIÐ Útgefendi: „Blaðaútgáfan h/r‘ Ritstjóri: Di-. phil. porkell Jóhannesson. Ritstjóriiarsk rifstofur: L augav. 10. Símai: 4373 og 2353. Afgr. og auglýsingaskrifstofa: Austurstrœt5 12. Sími 2323. Framkv.stjóri: Vigfi'is GuÖmundsson. Áskriftagj. kr. 2,00 á mánuði. í lausasölu 10 aura eint. Prentsmiðjan Acta. Veiðarfsragerð Islands. Fyrirtæki þetta tók til starfa síðari hluta ágústmán- aðar. Sá sem hrundið hefir fyr- irtæki þessu af stað, heitir Skúli Pálsson og er vestan úr önundarfirði. Var það vitan- lega miklum vandkvæðum bundið fyrir févana mann áð hrinda þessu í framkvæmd, en fyrir sérstaka þrautseigju og dugnáð tókst það.' Veiðarfæragerðin byrjaði eins og fyr segir í ágúst, og þá með eina íínuspunavél. — Línur þær er framleiddar voru reyndust við styrkleikapróf fyllilega jafnsterkar samskon- ar línum erlendum. Eftirspurn- in eftir línunum varð brátt svo mikil, að ein vél hafði ekki nándarnærri við. Hefir Veiðarfæragerðin nú fengið aðra jafnstóra línuvél til við- bótar, og getur nú framleitt helmingi meira en áður, en hefir þó ekki við. Veiðarfæragerðin verður að álítast hið mesta þarfafyrir- tæki. Áður hafa öll veiðarfæri verið keypt tilbúin inn í land- íð, og hefir verð þeirra verið árlega á 3 miljón króna. Ef sjómenn og útgerðarmenn nota eingöngu innlend veiðarfæri, þegar svo mikið er framleitt, sem þörf er á, koma þeir til með að spara mikinn erlendan gjaldeyri og auka um leið vinnuna í landinu. Býst Veið- arfæragerðin við að það líði ekki á löngu þar til hún geti fullnægt allri eftirspum hér eftir veiðarfærum. Hráefnið í línumar er keypt frá Ítalíu, og kemur það til með að auka töluvert innkaup frá því landi, en hingað til höfum við lítið sem ekkert keypt af ítölum, en þeir aftur á móti keypt allmikið af salt- fiski héðan eins og kunnugt er. Slík fyrirtæki sem veiðar- færagerð, eru heilbrigð nýsköp- un í atvinnulífi landsins. Og mikils virði er það, að slík starfsemi geti þrifist og aukið vinnuna í landinu, en kyrkist ekki í vextinum vegna óeðli- legra undirboða erlendrar fram leiðslu. Því betur því fyr sem mönn- um skilst, að iðnaðurinn á eft- ir að verða einn aðalatvinnuveg ur þessarar þjóðar. Formaður Iðnráðsins talar við sjálfan sig. Formaður iðnráðsins svarar i sumartunglið Á vorin, rétt um sumarmál- in, er „íslenzk vika“. Þá fara allir góðir borgarar í föt úr íslenzku efni, og jafnvel kaup- mennirnir hér í Reykjavík, sem eldrei finnst þeir geta flutt inn nógan erlendan vam- ing, setja upp nýjan svip og hrópa: „Notið íslenzkar vör- ur“, og „Allt með íslenzkum skipum“. Og sumir bæta við í barnslegu sakleysi: „Notið ís- lenzka menn“. Það var í vor, þegar íslenzka vikan var að ganga í garð, að formaður iðn- ráðsins, H. H. Eiríksson, svar- aði í sumartunglið. Hann hóf upp raust sírta og las upp langt registur úr vérzlunarskýrslum 1930, nöfn og verð á erlendum varningi, er keyptur væri frá útlöndum að óþörfu, þar sem auðvelt væri að framleiða hann í landinu sjálfu. Þetta regist- ur hljóðaði alls upp á rúmlega 4 milj. króna. En eins og áður hefir verið sannað nér í blað- inu, ná innflutningshöftin — samkv. reglugerð 23. okt. 1931 — til meirihluta þess varnings, sem talinn er í þessu registri. Formaður íðnráðsins gerir líka ráð fyrir í svari sínu í sumar- tunglið, að „innflutningur á framantöldum vörum hafi minnkað um. helming, síðan 1930. En hann bætir við, „þá eru samt eftir fullar tvær mil- jónir króna, sem hægt er að halda í landinu, án þess að fara inn á nýjar brautir. — Það ætti að vera nægileg velta fyrir alla þá, sem nú teljast að vera atvinnulausir hér á landi“. Svo mörg — og þó nokkru fleiri — eru þau orð. Formaður iðnráðsins svarar út í hött. Eitt er vorhugi, annað hausthugi. Með haustdögunum kom saman aukaþing til að semja ný kosningalög eftir stjórnar- skrárbreytingu. Þá reið kaup- mönnunum svo mikið á að flytja inn í landið þenna vam- ing, er formaður iðnráðsins las upp af registri sínu í vor, að þeir fengu fulltrúa sína í þing- inu, til að berjast fyrir afnámi innflutningshaftanna. Þá var það að allsherjarnefnd sneri sér til iðnráðsins og leitaði álits þess um málið. Og sjá og heyr! Iðnráðið leggur til, að lagaheimildin frá 1920 um bann á innflutningi óþarfrar vöru sé numið úr gildi „því þau fjalla eingöngu um óþarfa varning, en oss er ekki kunnugt um nema eina eða tvær iðnaðar- greinar, sem framleiði vöru- tegund, sem hægt er að nefna því nafni“. Bréfið er undirrit- að af formanni iðnráðsins ásamt með öðrum manni. Og þó að formaðurinn verði ekki hér um það rengdur, að „allar ályktanir og tillögur, sem send- ar eru frá iðnráðinu, séu rædd- ar og samþykktar af iðnráðs- stjórninni og síðan bomar und- ir iðnráðið í heild, sem í em 28 fulltrúar fyrir minnst jafn- margar iðngreinar“, þá verður samt hitt haft fyrir satt, að þetta svar sé tvímælalaust af formanninum samið — svo innblásið er það af nákvæm- lega þeim sama heilaga anda og grein hans um málið í Mbl. 14. þ. m. Formanni iðnráðsins skal það fúslega gert til þægðar að viðurkenna, að dálítið tilfærir legt er, hvað er „óþörf vara“, ef eftir alþýðlegri máivenju:er farið. En hitt hlýtur formaður iðnráðsins að vita, að það era bara undanbrögð og þau léleg, að vísa í þessu máli til alþýð- legrar málvenju, og það er ekki svo mikið sem snefill af fyndni eða klókindum í því. Samkvæmt lagaheimildinni frá 1920 hefir verið gefin út reglu- gerð, þar sem talinn er upp með nöfnum sá yarningur, sem innflutningshömlur eru á sem óþörfum. Og mikill meirr hluti þess varnings er óþarfur fyrir það eitt, að auðvelt er að fram- leiða hann í landinu sjálfu. FormaÖur lönráðsiiis talar við sjálfan sig í Nýja dagr blaðinu, Þegar Nýja dagbiaðið hafði á þetta bent, kemur formaður iðnráðsins -enn með þessa heil- ögu einfeldni í athugasemd, sem birt ér í blaðinu 13. þ. m. Hann staðhæfir, að „iðhráðínu sé ekki kunnugt um nema tvennskonar atvínnurekstur, þar sem framleiddur er varn- ingur, sem undir þessi lög get- ur heyrt“. Síðar getur hann þess innan sviga, að slíkur varningur sé leikfong og sæl- gæti(!). Og svo heldur hann áfram ræðu sinni „með sigur- bros á vör“. „Vér vonum nú, að háttvirt- ur greinarhöfundur (A) sjál, að svar iðnráðsins við þeirri spurningu, sem fyrir lá, gat ekki öðru vísi verið en það var, því að naumast hefir hann ætl- að oss að svara jafnvirðulegri stofnun og Alþingi er út í hött, en það hlaut sérhvert annað svar við umræddri spurningu (þ. e. hvort heimildarlögin ætti ! að nema úr gildi) að vera“. „En „vér“ spyrjum: Hvort er nú formaður iðnráðsins að gera gys að sjálfum sér og iðn- ráðinu af einfeldni sinni, eða er þetta grófasta og dólgsleg- Jólamatnr: Hangikjöt. Nýslátrað grísakjöt, nautakjöt og alikálfakjöt. Rjúpur, endur og kjúklingar. íslenzk egg. Nýtt rjómabússmjör. Margsk. grænmeti. Á v e x t i r nýir og niðursoðnir. Fjölbreyttur áskurður á brauð o. fl. o. fl. Vörugæðin viðurkennd. Og verð hvergi lægra. Pantanir, einkum á fuglum, óskast sem fyrst. Slílirlílii Siðurlsids Ilafnarstræti 5, sími 1211. Laugaveg 42, sími 3612 Týsgötu 1, sími 4685. Hverfisgötu 74, sími 1947 Ljósvallagötu 10, sími 4879. tolan Mallo hefir dásamlegt úrval at prjónafatnaöi. Simi 4690. Béztú cigaretturnár í 20 stk. pökkum, sem kosta kr. 1.10 — «ru Commander Westminster Virginia cigarettur Þeasi ágæta cigarettutegund fæst ávalt í heildsölu hjá Tóbakseinkasölu ríkisins Búnar til af London Margar gerðir af Lampaborðum - Smáborðum og margt fleira hentngt til jólagjafa heflr nú fyrirliggjaedi Húsgagnavenzlun Friðriks Þopsíeinssonar Skólavörðustíg 12. asta spott um „jafn virðulega stofnun og Alþingi"? Ekki tekur betra við, þegar formaður iðnráðsins fer að tala um, að þarflaust sé að óttast, að erlend iðnvara verði hingað flutt og seld undir framleiðslukostnaði, þó að inn- flutningshöftin séu afnumin: „Oss virðist líkurnar ekki rniklar fyrir því, að viðskipta- þjóðir vorar fari að gefa mik- inn eða lítinn hluta af fram- leiðslukostnaði iðnaðarvöru sinnar til þess að geta keppt á íslenzkum markaði, þar sem sölumöguleikarnir eru ekki meiri en í einum fremur litlum bæ sérhverrar þeirra þjóða“. Vel botnað, lagsi! Væri ekki nákvæmlega jafn viturlegt að álykta á þenna veg: Oss virð- ist líkurnar ekki miklar fyrir Framh. á 4. síðu.

x

Nýja dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýja dagblaðið
https://timarit.is/publication/300

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.