Nýja dagblaðið - 05.04.1934, Blaðsíða 2

a
■ Ý J A
DAfiBLABIB
* SápuverksmiðjanSJ ÖFN
Akureyri
Framleiðir allskonar hreinlœtiayörur:
>
►
«
Handsápnr:
Möndlusápa.
Pálma8ápa.
Rósarsápa.
Baðsápa.
Skósverta.
Þvottasápur:
Sólarsápa.
Blámasápa.
Eldhássápa.
Kristallsápa.
Gljávax,
Reynið Sjafnarvörur og þá munið þér nota þær ávalt síðan, og sannfærast um ágæti ís-
lenzkrar framleiðslu. Sjafnarvörur fást hjá öllum kaupfélögum og kaupmönnum landsins.
j. heildsölu hjá oss og beínt frá verksmiðjunni á Akureyri.
4

Samband ísl. samvinnufélaga.
Hvar kaupið þér?
Ef þér kaupið prjónavörur frá MALIN
fáið þér ágætustu vörur úr bezta efni.
Ýtrasta athygli er veitt hverri flík, sem frá verk-
stæðinu fer. Auk þess er vinnan íslenzk. Pening-
arnir fara ekki út úr landinu, koma máske til yðar aft-
ur á einhvern hátt, ef þér kaupið
Lgv. 20 hj á Malín Sími4690
Hljómsveit Reykjavíkur.
Meyjatkemnan
verður sýnd í k v ö 1 d
kl. 8.
Aðgöngumiðar seldir í
Iðnó (sími 3191) í dag
eftir kl. 1.
Kynnið yður söngvana.
Kaupið leikskrána.
Nótnahefti með vinsæl-
ustu lögunum fást í leik-
húsinu, Hljóðfærahúsinu
og hjá K. Viðar.
Happdrætti
Háskóla Islands
Síðasti endurnýjunar-
dagur er i dag.
Endurnýjunarverð: 1 kr. 50 au. fyrir '/* miða.
Söluverð nýrra miða: 3 krónur fyrir V4 miða.
Dregið í 2. fl. 10. april.
250 vinning~ar.
Umboðsmaður
Stór olíuverksmiðja óskar eftir umboðsmanni á
r
Islandi, til þéss að selja jurtaolíur til smjörlíkis- og sápu-
gerðar. Góð staða fyrir áhugasaman mann. Tilboð
merkt „01iefabrik“ sendist afgreiðslu Nýja dagblaðsins.
Hrafntínnu og vikur
viljum við selja.
Upplýsingar gefur Þórir Baldvinsson, teiknistofu Bygg-
ingar- og landnámasjóðs.
Kaupfélag Rangæinga
minning
próf. Finns Jónssonar.
Prófessor Bröndum-Nielsen
lætur svo ummælt í Berlingske
Tidende um Finn heitinn Jóns-
son prófessor, að brennandi ást
hans á hinum forna skáldskap
og menningu Norðurlanda hafi
orðið honum grundvöllur stór-
kostlegs æfistarfs. Hvarvetna
þar sem komið sé innan tak-
marka forníslenzkra og nor-
rænna fræða, reki maður sig á
nafn prófessors Finns Jónsson-
ar og störf hans. „Hann var
viðurkenndur sem framúrskar-
andi kunnáttumaður í fornum
norrænum bókmenntum, og
hafði hann sem íslendingur ör-
uggan og óbrigðulan skilning á
máleinkennum þeirra bók-
mennta“.
Prófessor Jón Helgason ritar
á þá leið í Politiken, að
Finnur Jónsson hafi haft alveg
sérstakt yndi af því að fjalla
um hin gömlu skáld og hin
merkilegu og dulræðu kvæði
þeirra. Annars hataði hann
það, að menn væru dulir í máli,
en fyrirgaf fornskáldunum
furðanlega slíkar syndir. Skáld-
ið, sem í drottinhollustu
fylgdi konungi sínum í orustu
og skirrðist hvergi við, að
segja honum til syndanna,
ef nauðsyn krafði, var honum
að skapi, því sjálfur var hann
tryggur og hreinskilinn, svo að
fáir voru hans jafningjar. (FÚ,
eftir sendiherrafregn).
Békmenntir — iþróttir — listir
Mansöngur (Stándchen)
eftir Schubert
Fá tónskáld hafa orðið ást-
sælli en Franz Schubert. Söng-
lög hans eru á hvers manns
vörum og stærri tónverk hans
eru flutt af færustu listamönn-
um um allan heim. Tilfinninga-
auðlegðin og hlj ómfegurðin,
sem er höfuðeinkenni allra
söngva hans, eru svo hjartnæm
og töfrandi, að jafnvel ósöng-
næm eyru eru lögð við, þegar
séu ef til vill munnmæli ein, þá
sýna þær þó glögglega, hvern
hug menn báru til Schuberts
og hver ljómi var um hann sem
listamann. Ein sagan hermir
þannig frá, að Schubert hafi
setið úti í garði einum ásamt
vinum sínum á fögru og kyr-
látu sumarkvöldi. Einn þeirra
var með kvæðakver eftir Rell-
stab í höndunum, og þegar
hann las kvæðið „Mansöngur“
varð hann svo hrifinn, að hann
hrópaði upp: „Við þetta kvæði
Franz Schubert.
sönggyðja hans knýr hörpu
sína.
Undanfarnar vikur hefir
óperettan „Meyjaskemman“
verið sýnd hér, og hefir að-
sóknin að henni sýnt ljóslega,
að Islendingar kunna ekki síð-
ur en aðrir að meta gildi Sehu-
berts og listar hans. Enda heyr-
ist nú, bæði í heimahúsum og á
götum úti, söngvar hans blístr-
aðir og sungnir, svo að segja
hvar sem farið er um bæinn.
Og þess mun lergi minnst með
þakklæti, að þessi leiksýning
hefir gefið æskulýð bæjarins
fagra og listræna söngva, sem
lengi munu vaka í hug hans og
bægja ómerkilegum danslögum
frá, en þau hafa nú um skeið
verið flestum munntömust.
Það mun naumast unnt, að
fletta svo blaði í söngvum
Schuberts, að ekki sé alltmeira
og minna kunnugt og dáð. Þó
er nokkur munur þar á eins og
jafnan er um verk allra manna.
Fáir af söngvum hans munu
t. d. hafa sungið sig eins inn j
í hjarta hvers tónelsks manns
og lagið „Mansöngur“ (Stánd-
chen). Rómantisk fegurð og
innileiki þess lags er svo hríf-
andi, að ýmsir hafa talið það
fegursta ástaróðinn, sem nokk-
urn tíma hefir verið sunginn.
Um uppruna þess lags eru til
margar sagnir, og þó að þær
þyrftum við að fá fallegt lag!“
Schubert bað hann að koma
með blað og blýant. Vinur hans
fékk honum blýantsstúf og um-
búðapappír og á hann skrifaði
Schubert hið ódauðlega ástai'-
lag, sem allur heimurinn syng-
ur í hrifningu enn þann dag í
dag. Fer kvæðið hér á eftir í
lauslegri þýðingu. Hefir eink-
um verið leitazt við að ná
stemningu kvæðisins og halda
sönghæfni þess.
TJt í nreturhúmið hljóða
hvísla ég til þín:
Inn í lundsins kyrru hvelfing
kom þú, ástin mín.
Hjúpar döggva, mjúka moldu
mánans silfurlín.
Ljóð mitt beinir veikum
vængjum
vina, upp til þín.
þylur milt við engi og akra
undurléttur blær.
Næturgalinn hörpu hreyfir,
himintóna slær.
Fyrir mig hann biður, biður,
harmsins djúpi frá;
kennir lmgans hljóðu vonir,
hjartans ástarþrá.
Heyrirðu ekki hjartaslögin
lirópa upp til þín?
Titrandi ég krýp og- kalla:
kom þú, ástin min!
X.
mr Anglýsingar í Nýja dagblaðinu anka Yiðskiftiu.