Nýja dagblaðið - 02.05.1934, Blaðsíða 2

H ♦ J A
DAOBLAÐIB
Z
Simi 3873
Simi 3873
Tilkynniiié
Laugaveg 5
Conditori
Café
Bakari
O. THOBBEBO JONSSON
Opid írá kl. 8 i. h. til ÍVU e.h.
I búðinni:
Kl. 8 f. h. heit vínarbrauð og kruður.
Kl. 3 e. h. heit vínarbrauð og kruður og
Rúnnstykki með og án birkis. Lúksus-
fránskbrauð og Sparibrauð. Franskbrauð
og Smjörbirkis. Dönsk Landbrauð með
kúmen. Pönnukökur með rjóma. Vöflur og
allt vanalegt bakaríisbrauð. —
Ég hefi fengið Frigadaire-kæliskáp, og
eru þar geymdar allar Tertur, Fromage
og Rjómakökur, sem fást allan daginn.
Zs
Allt sent heim
Badiómúsik
Pöntunarvidskipti:
Rjómatertur frá kr. 3,00 til 12,00.
Fromage, allar tegundir af Is, uppsettur
og óuppsettur.
Tartalettur, • Snittur, Franskbrauðhom,
Brobergs-stengur, Pósteikur, tvær
stærðir.
Danskar. Ger-jólakökur, Sösterkager.
Heimlöguð.
Dönsk franskbrauð. Kransakökuhora og
Kransakökur frá 5 kr. Sveskjutertur,
Eplakökur.
Möndlukökur með rommglassúr.
Vínarafmæliskringlur, allar stærðir.
Allt ódýrast og bezt á Laugaveg 5. —
Allt bakað á staðnum. — Nýtízku ofn
og vélar.
Á kaffinu
Súkkulaði með rjóma. Kaffi. The. Heit og köld mjólk. öl.
Sítrón. Malt. Soðin egg. Spæld egg. — Kruður og Rúnnstykki
með smjöri. Pönnukökur með rjóma.
Fljót og lipur afgreiðsla. — Engin ómakslaun.
Orðsending
frá verzl. Kristínar J. Hagbarð.
Nú er hinn margþráði freð-
tekni harðfiskur og steinbíts-
riklingur kominn. Mjög sann-
gjarat verð. — Sími 3697. —
Látið fagmann iaga
garðinn yðar
það borgar sig. Hefi einnig
rósir, tré og margskonar blóm.
Hringið í síma 2216.
Jón Arnfinnsson
garðyrkjumaður.
Trésmíð a vlnnustoía
Benedikts
Jóhannessonar
Laufásveg 2A.
Síml 4830.
Smíðar allskonar
húsgögn úr bezta efni
Lœgsta verð bœjarlnsl
Leitið tilboðal
Styrj öld
Ibn Saud hefir hafið
„heilagt stríð" til að sam-
eina alla Arabíu. Hann
segir, að bílanotkun fari
ekki í bága við Kóraninn.
Erlend blöð skýra frá því, að
styrjöld geisi í Arabíu um þess-
ar mundir.
Upphafsmaður ófriðarins er
Ibn Saud, sem seinustu tvo
áratugina hefir tmnið að því að
leggja undir sig alla Arabíu.
Upphaflega réði hann yfir smá-
ríkinu Nejd, sem er í miðri
Arabíu, en með stöðugum hem-
aði hefir hann bætt við sig nýj-
um og nýjum landshlutum. Ár-
ið 1924 sigraði hann konung-
inn af Hedjas og lagði undir
sig land hans. Ræður hann nú
yfir allri Arabíu, nema ríkinu
Jemen, sem nær yfir nokkuð
stóran hluta suðurstrandarinn-
ar og við það stendur ófriður-
inn nú.
Ibn Saud er svo lýst, að hann
sé mikill trúmaður. Styrjaldir
sínar nefnir hann heilög stríð
og sé tilgangur þeirra að sam-
eina alla Araba og viðhalda hjá
þeim hinni einu réttu trú. Einu
sinni, segir hann, voru Arabar
stór og voldug þjóð, en svo kom
sundrungin til sögunnar, ríkið
leystist upp, og erlendar þjóðir
lögðu undir sig landið. Ég er
í Arabiu
sendur af guði til þess að sam-
eina þjóðina á ný.
Sem dæmi um trúrækni Ibn
Saud er það sagt, að þegar
hann ákvað fyrst, að bíla mætti
fiytja til landsins, hafði hanii
gaumgæfilega farið yfir Kór-
aninn, til þess að athuga, hvort
liann leggði bann við slíkum
farartækjum. En þetta þótti
bonum þó ekki nægilegt, heldur
leitaði hann einnig úrskurðar
hinna múhamedsku kenni-
manna, sem veittu sitt sam-
þykki. Eins var að farið, þeg-
ar fyrst voru byggðar loft-
skeytastöðvar í landinu.
Margir efa það, að þessi
trúaráhugi Ibn Saud sé full-
komlega einlægur, heldur stafi
hann af því, að hann vilji á
þennan hátt afla sér vinsælda
hjá þjóðinni.
Ullstein bannaður
Berlín kl. 11.45 30/4. FÚ.
Þýzka stjórain hefir lagt
bann við útkomu allra þeirra
blaða og tímarita, sem Ullstein-
forlagið í Berlín gefur út. í
greinargerð, sem stjórain hefir
birt um bannið, er sagt, að það
sé lagt á vegna stöðugra
duldra en lymskulegra árása á
núverandi stjóraarfyrirkomu-
lag í Þýzkalandi.
RAUÐA HÚSIÐ.
Jallands frá brautamótunum, þar sem bílvegurinn
endar?
— Svona sex hundruð metrar.
— Já. Mark er á leið til Middlestone í erinda-
gjörðum sínum. Hann lætur bílinn stanza, labbar
sex hundruð metra leið niður að Jallands og segir:
„Meðal annara orða, mrs Norbury, ég man ekki
hvort ég hefi nokkurntíma sagt yður frá því, að ég
á bróður, heldur mislukkaðan, sem Robert heitir“.
Svo labbar hann þessa sex hundruð metra upp á
veginn aftur, sezt inn í bílinn aftur og heldur áfram
til Middlestone. Finnst þér þetta nú trúleg saga?
Bill hleypti í brýrnar.
— Já, ég skil ekki, við hviað þú átt. Hvort sem
þetta er trúlegt eða ekki, þá vitum við, að hann
gerði þetta.
— Það er auglýst, að þetta gerði hann. En ég á
við það, að hann hlýtur að hafa haft knýjandi
ástæðu til þess, að tala um þetta þá þegar við
mrs Norbury. Og ástæðan, sem ég færi til, er þessi,
að hann hafi þá um morguninn, mánudagsmorgun
— ekki þriðjudagsmorgun — vitað, að Robert myndi
heimsækja hann, og hann yrði að verða fyrstur
manna til þess að flytja þessar fréttir.
— En — on ...
— Og þetta gæti skýrt hitt, að — að hann ákvarð-
, aði sig svo fljótt við morgunverðarborðið að segja
ykkur öllum frá bróður sínum. Hann vissi þegar á
mánudag, að Robert myndi koma og ákvað þá að
segj a ykkur alla sögu um bróður sinn.
— En bréfið ?
— Já, nú skulum við líta betur á það.
Antony tók nú bréfið upp úr vasa sínum og
breiddi úr því á grasið á milli þeirra.
„Mark, bróðir þinn ústkæri kemur að finna þig ú
morgun, alla leið frá Á'stralíu. Ég læt þig vita
þetta fyrirfram, svo að þú getir dulið undrun þína
— en vonandi ekki ánægju þina — yfir komu
minni. Væntu mín um þrjúleytið".
— Engin dagsetning, eins og þú sérð, sagði An-
tony. Bara „á morgun".
— En hann fékk bréfið á þriðjudag.
— Svo?
— Að minnsta kosti las hann bréfið íyrir okkur á
þriðjudaginn.
— Já, hann las það fyrir ykkur á þriðjudaginn.
Bill las bréfið enn einu sinni og leit aftur á það.
Það var ekkert á bakhliðinni að græða.
— Hvaða póststimpill var á bréfinu?
— Því er nú ver, að við höfum ekki náð í um-
slagið.
— Og þú heldur, að hann hafi fengið bréfið á
mánudag?
— Mig grunar það. Að minnsta kosti held ég —
ég er nærri viss um það auk heldur, að hann hafi
vitað um það á mánudag, að bróðir hans væri vænt-
anlegur.
— Er það sérstaklega mikilsvert fyrir okkur?
— Nei, það gerir bara málið flóknara. Það hvílir
eitthvað, leyndardómsfullt yfir allri sögunni. Ég get
ekki skilið það. Hann sagði dálitla stund og hélt svo
áfram:
— Hvað segir þú um það, sem gerðist í nótt?
Ég vildi gjarnan heyra, hvaða ályktanir þú dregur
af því. Hefir þú annars áttað þig nokkuð á því?
— Það sem gerðist í nótt ..., sagði Antony hugs-
andi. Já, það þarfnast vissra skýringa.
Bill beið óþolinmóður eftir því, að Antony gæfi
skýringar sínar. Að hverju hafði hann verið að leita
í skápnum ?
— Ég held, byrjaði Antony og talaði hægt, að
eftir það, sem gerðist í nótt verðum við að láta
falla niður gruninn um að Mark hafi verið myrtur.
Ég á við, myrtur af Cayley. Ég get ekki haldið, að