Nýja dagblaðið - 30.08.1934, Blaðsíða 2

2
N Ý J A
DABBLAÐIÐ
Fóðurvörur:
HÆNSNAFÓÐUR:
Frá Salfvatnsborginni
Hænsnamjöl (varpfóður) JAÐAR
Hænsnakorn JAÐAR..............
Ungamjöl JAÐAR................
Ungagrjón JAÐAR...............
50 kg. sekkjum.
50 — ----
50 _ ----
50 — ----
Fóðurblanda S. í. S.
Do. Ö................
Síldarmjöl...............
Maísmjöl................. .
Fóðurrúgmjöl.............
Hafrafóðurmjöl............
Fóðursalt................
Hafrar....................
Linkökumjöl (kálfamjöl) . .
Jarðhnetumjöl.............
75 —
75 —
100 —
100 —
50 —
50 —
50 —
80 —
50 —
90 —
ATHUGIÐ VERÐ OG GÆÐI.
Samband isl. samvínnuíéfaga
ÚTBOÐ
Tilboða er óskað í smíði á skilrúmnm og húsgögn-
um í tollpóststofuna. Uppdrættir fást á teiknistofu húsa-
meistara ríkisins.
Reykjavík 29. ágúst 1934.
Guðjén Samúelsson.
Til Akureyrar og víðar.
Icl. 8 f. hád.
Alla mánudaga, þriðjudaga,
fimtudaga og laugardaga
IRúmbeztu og traustustu lang-
ferðabifreiðar landsins, stjórnað
af landsfrægum bifreiðastjórum
Afgreiðsluna í Reykjavík annast
Bifreiöastöð Islands, sími 1540
Bifreíðastöð Akureyrar
Simi 9
ATH. Áframhaldandi fastar ferðír frá Akureyri um
Vaglaskóg, Goðafoss til Mývatnssveitar, Húsavíkur
og Kópaskers.
RÉYKIÐ
TYRKNESKAR
CICARETTUR
fl®STK-
PAKKINN
KOSTAR
FAST I OLLUM VERZLUNU M
og' endilanga Evrópu.
Með hyggni og sparsemi,
samfara miklum dugnaði
heppnaðist að fá hið auða og
gróðursnauða land til að bera
ávöxt, og hafa mormónar ver-
ið taldir fyrstu áveitumenn
Ámeríku.
Upp af tjaldstöðum fyrstu
innflytjendanna reis Salt-
vatnsborgin, og umhveffis
hana í Utah-fylkinu græddist
eyðimörkin og blómgvaðist
salt (22% af salti), að maður
getur alls ekki sokkið. Salt-
vatnsborgin hefir um 160 þús.
íbúa, og mun láta nærri að
helmingur þeirra teljist til
mormónatrúar.
Ég kom til Saltvatnsborgar
steikjandi heitan síðsumárs-
dag fyrir nokkrum árum' síð-
an. Hæstu tindar hinna fjar-
lægari fjalla voru huldir
mistri og móðu hins heita
sumardags. Yfir borginni risu
Til vinstri á myndinni sér á mormónamusterið. Til hliðar við það og að baki því, er
tjaldbúðin. Fyrir miðri myndinni sézt þinghúsið og í baksýn lághæðir Wasatch-fjallanna.
Saltvatnsborgin — The Salt
Lake City — er ung að árum
eins og margar aðrar ame-
rískar stórborgir. ' Hún ei’
yngi’i að árum en þær flestar,
og á þó raunar mérkilega
sögu að baki sér. Hún stend-
ur undir hæðum Wasatch-fjall-
anna við ,,The Great Salt
Lake“ — Mikla saltvatnið —
á stað, sem var þur og gróð-
urlaus eyðimörk fyrir einni
öld síðan.
Það er tæplega hægt að
minnast á Saltvatnsboi'gina,
nema sagt sé um leið frá trú-
arbragðaflokki þeim, er nefnir
sig Monnóna, því það voru
þeir er stofnuðu Saltvatns-
borgina og námu Utah.
Það var árið 1830 er John
Smith stofnaði mormónafloklc-
inn austur í New York ríki
við sjötta mann. Kenningar
þeirra féllu í góðan jarðveg á
þeim tíma, og þeir urðu fjöl-
mennir, en ekki að sama skapi
vinsælir. Árið 1846 var það
orðið svo, að mormónar, sem
þá voru orðnir fleiri hundruð
þúsundir, áttu sér hvergi frið-
land. Þá var það vorið 1847,
að Brigham Young höfuð-
prestur þeirra lagði á staö
með 150 manna hóp til hinna
ókönnuðu eyðimarka í vestri.
Fjórum mánuðum síðar náðu
þeir í Saltvatnsdalinn og sett-
ust þar að. Undir Wasatch-
fjöúunum reistu þeir tjöld sín
á eyðimörkinni, og fyrsta verk
þeirra var að setja niður
nokkrar kartöflur í sandinn og
veita lækjum nokkrum er eigi
voru enn þornaðir til fulls,
yfir hina skrælnuðu eyðimörk.
Þarna höfðu þeir fundið land-
ið, er skaparinn hafði heitið
þeim, er hann vitraðist höfð-
ingja þeirra, og þama bjuggu
þeir um sig. Fólkið þyrptist í
þúsundatali austan úr ríkjun-
um vestur í hið útvalda guðs
ríki á jörðu hér, — eins og
mormónarnir kölluðu það — og
trúboðar voru sendir um þvera
smátt og smátt.
Land þetta tilheyrði Mexi-
co, en það var of langt frá
öllum mannabyggðum til þess
að við mormónunum væri am-
ast, og stofnuðu þeir þarna
sjálfstætt og óháð ríki, er
skjótt sameinaðist Bandaríkj-
unum eftir landvinninga
Bandaríkjanna í vestrinu.
Saltvatnsborgin stendur, eins
og áður er um getið, skammt
frá Saltvatninu mikla (sem er
á stærð við íslenzka meðal-
sýslu) á hásléttu mikilli. Er
borgin um 1540 mtr. yfir sjáv-
armál. Umhverfis hásléttuna
rísa hrikalegir arrnar Kletta-
fjallanna, allt í 4 þús. metra
liæð.
Við eina af aðalgötum borg-
arinnar stendur mormónamust-
erið, sem víða er frægt fyrir
fegurð sína og mikilleik, og
er það að verðleikum. Það er
byggt úr hvítgráu graniti. Eru
á því sex turnar, og sá hæsti
75 metra hár. Inn fyrir dyr
þess má enginn vantrúaður
stíga . fæti sínum. Við hlið
musterisins stendur Tjaldbúð-
in. Er það lág bygging með
hvolfþaki, sem hvorki eru
undir stoðir eða bitar, og telc-
ur hún 10 þúsund menn í sæti.
Þar er daglega leikið á eitt
mesta pípuorgel í heimi, er
hefir 5,500 pípur.
Borgin er fallega byggð, og
miklum og fögrum gróðri
prýdd. Skámmt frá borginní
við vatnið, er mjög frægur
baðstaður. Þar er vatnið svo
lághæðir fjallanna, naktar og
klettóttar, en inn 1 borginni
var allt grænt og gróðri vafið.
Sedrusviður og pálmatré
uxu í beinum og tígulegum
röðum meðfram ýmsum meiri-
háttar strætum. Yfir öllu
gnæfðu hinar hvítu turnpípur
mormónamusterisins og þang-
að fór ég til að sjá með eigin
augum hið milda meistara-
verk, þó ólíku þægilegra hefði
verið að halda sig í skugga
húsaskjólsins, því hitinn var
mikill.
Ekki fékk ég að koma inn í
musterið frekar en hver annar
vantrúaður, en mér varð ekki
varnað þess að hrífast af feg-
urð þess og umhverfisins. —
Tjaldbúðardymar stóðu opnar
og þaðan bárust orgelhljómar.
Ég leit þar inn. Ég horfði inn
í hinn afarstóra kringlótta sal,
með hið lághvelfda litskrýdda
loft og þúsundir hringsæta-
raða. Hljómurinn frá orgelinu
barst að eyrum mér.
Annars var þögn. Sólskinið
var bjart, og loftið var heitt
og þungt. Blómskrúðið um-
hverfis musterið og tjaldbúð-
ina var framar öllum lýsing-
um. Ég varð feiminn við helgi
þá, er mér fannst hvíla yfir
staðnum, og ég læddist þögull
á brott.
En lengi mun mér verða
minnisstæður hinn heiti og
sólbjarti síðsumarsdagur er
ég eyddi í Saltvatnsborginni í
Utah. ■ • I.