Nýja dagblaðið - 04.11.1934, Blaðsíða 3

K t J A
DAOBLAÐtÐ
Andstaöan {(e® skipulaMsmálunum
Ihaldið þolir ekki að atvinnuvegir þjóðarinnar séu rekn-
ir á grundvelli samvinnu og sannvirðis
»Verzlunarleyndarmái« þess mega ekki vitnast
Verksvið og starfshættir
skipulagsnefndar hafa nú enn
orðið Magnúsi Jónassyni tilefni
fil umræðu.
Ihaldsmenn segjast óttast
vald nefndarinnar, eins og
stjómarfrumv. gerir ráð fyrir
þvi.
Þeir nefndu það „ægilegt“.
Þeim virðist afarilla við að
gefa þessari nefnd réttar upp-
lýsingar um stjómarhætti
sinna fyrirtækja.
Þeir segja, að nefndin muni
nota þá vitneskju íhaldsmönn-
uml til ófrægingar.
Þessir menn gá sennilega
ekki að því, að með þvílíkum
aðdróttunum, eru þeir að gefa
lesendum blaða sinna og áheyr-
endum fullkomið tilefni til þess
að ganga .með þann grun, að
eitthvað meir en lítið sé við
stjóm þeirra að athuga og sem
maklega geti orðið þeim til
ófrægingar, ef það yrði lýðum
ljóst.
Ihaldsmenn mega vara sig á
þessari framkomu sinrd. Hún
gefur greinilega átyllu til þess
að halda, að í raun og veru sé
hér um einhver háskaleg leynd-
armál að ræða, sem hlutaðeig-
endum standi af bráður voði,
ef um vitnast.
Atvegaleiddar
g'udsmadur
Fleipur Magnúsar Jónssonar
um það, að Framsóknarflokk-
urinn. ætli sér að vinna að
þjóðnýtingu framleiðslunnar í
landinu er ekkert annað en
sama .tuggan, sem hann og
samherjar hans eru búnir að
jórtra milli sín í 12—15 ár.
Framsóknarmenn og samvinnu.
menn landsins vilja þoka þess-
um málum inn á grundvöll sam.
vinnunnarT af því að óviturleg
samkeppni hefir teflt öllu í
rústir.
Það er samvinnuskipulagið,
þar sem hver ber úr býtum
eftir hæfileikum og dugnaði,
sem M. J. og íhaldsmenn ótt-
ast meir en alla þjóðnýtingu.
Þeir vita að þjóðnýtingarskraf-
ið í sambandi við atvinnuvegi
íslendinga verður ekki úrlausn-
arefni næstu framtíðar. En
þeir reyna að hræða með því.
Ef Alþbl. lætur orð falla um
gamalt stefnumál síns flokks,
sem meir er á orði en á borði,
finnst íhaldsmönnum, sem hér
1 sé um eitthvert goðasvar að
ræða, og þykjast fyllast skelf-
ingu.
Það eru mest látalæti.
Þeir óttast annað meir. Það
er skipulag og starfshættir
samvinnunnar, sem útilokar
braskið og stórgróða á hendur
þeim, sem hafa minnst til hans
unnið, en leítast við að veita
öllum sannvirði fyrir sitt starf.
Þetta hrærir hjarta M. j.
til hryllings. .. .. . ..
Þetta má ekki takast. Þá yrði
m. a. minni hluturinn hinna
I fimm forstjóra í einu útgerðar-
. félagi.
Og M. J. veit sitt þjónustu-
hlutverk.
IMatun rikÍB-
ðtjómauna
En það veit hvert mannsbarn á
landinu, að atvinnuháttum okk-
...... ...
ar er í ýmsu stórum ábóta-
vant.
Þetta viðurkennir raunar
hver heilvita maður, Mbl. ját-
ar og, að ekki muni örðugt að
finna „veilur“ á þeim sviðum.
En því þá ekki að reyna að
laga þær veilur, eyða þeim?
Svo að segja um gervallan
heim, hefir orðið að gera marg-
víslegar ráðstafanir af hálfu
ríkisstjómanna, atvinnumálum
þjóðanna til viðréttingar. At-
huganir hafa farið fram á ým-
iskonar íðjurekstri og starfs-
formum, þar sem méiri eða
minni mistök hafa komið í ljós
en þar sem fjöldi fólks átti
undir afkomu sína, að vel væri
ickin og með hagsýn heildar-
innar fyrir augum.
Nægir hér m. a. benda á við-
reisnarstarf Bandaríkjastjóm.
ar.
Geysisterk öfl lögðust þar á
móti. — Stóratvinnurekendur
kærðu sig síður en svo um at-
hugun hins opinbera á atvinnu-
rekstfi þeirra.
En stjómin skeytti því engu.
Hún varð að meta meir að
bæta úr boli atvinnuleysisins
og örbirgðarinnar en Hitt, að
lofa atvinnurekendum að vera
sjálfráða um það, hvort miljón
eftir miljón ætti að bætast við
hinn atvinnulausa múg.
Landbúnaðurinn var að falla
í rústir og mestallur iðjurekst-
ur rekinn með hagsmuni eig-
endanna einna fyrir augum.
Hver sæmileg ríkisstjóm
getur áreiðanlega tekið sér
i munn einkunnarorð for-
setans, að enginn einstakling-
ur þjóðfélagsins megi deyja úr
órbirgð.
Sérha&smunlr og
almenningsheill
Það er skiljanlegt og mann-
legt, að atvinnurekendur miði
iðjurekstur sinn fyrst og
fremst við eigin hagnaðar-
vonir.
Ei hitt er og jafnskiljanlegt
að ríkisstjóm, sem er í and-
stöðu við lífsskoðun íhalds-
manna, telji það beina skyldu
sína að miða störf sín, fram-
kvæmdir og fyrirætlanir við
hag almemúngs, sem falið hef-
ir þeim forystu í viðreisnarmál-
um þjóðarinnar.
íhaldsflokkurinn hefir rexmt
miljón eftir miljón af fé þjóð-
arinnar- um greipar sér og út í
sand eyðslunnar.
Þessum miljónatugum hefir
oft verið eytt afar Öskynsam-
lega.
Þjóðin krefst þess nú, að
við slíku séu reistar skorður.
Fátækt hennar þolir ekki
| slíka misnotkun á eigin fé.
Manndómur hennar og rétt-
lætistilfinning rís gegn þvílíku
framferði og farsæld hennar og
framtíðarvonir eru undir því
komnar, að forystumenn henn-
ar hviki ekki frá því márki
— þó íhaldsleiðtogarnir þybb-
ist á móti.
„Sveltar sitjandi kráka, en fljúgjandi tær‘
Hlutavelta
Lífið
í skemmw
gluggann
hjá Haraldi
í dag!
Ása Hanson
danskennari
hefir gefið 26 á-
vísanir á mán-
aðarkennslu í:
Plastik,
i Steppdans
og öðrum
dönsum.
Knattspyrnufélagsíns Valur
Feningrar!
500 krónnr,
í mörgum dráttum t. d.:
100,00
50,00
50,00
25,00
25,00
10,00 10,00
10,00 10,00
10,00 10,00
10,00 'J 10,00
10,00 10,00
10,00 10,00
10,00 10,00
10,00 10,00
10,00 10,00
10,00 10,00
10,00 10,00
10,00 10,00
10,00
verður haldin í K.-R.-húsinu í dag kl. 4 e. h. Hlé kl. 7—8. Þar
verður svo ótrúlega margt góðra og gagnlegra muna, að líkara er, að
inaður só kominn í eitthvert „Stór-Magasin“ erlendis, en á hlutaveltu.
Sem dæmi má nefna:
Olia,
Kol
mörg tonn,
HVEITI, margir pokar
FISKUR.
Matvörur allsk.
Hreinlætisvörur.
Glervörur.
Leirvörur.
Búsáhöld.
Bamavagn.
Silfur. og plett-
vörur.
Fatnaður allsk.
ínngangur 50 aurar Vals-hljómsveitiD skemmtir alliD