Nýja dagblaðið - 01.02.1935, Blaðsíða 2

2
M t J A
DAttBLABID
Líftryggingardeild
Það er aðeins eiii ís»
lenzki lífiryggingarfélag
og það býður beiri kjör
en nokkuð annað líf-
iryggingafélag siarfandi
hér á landi.
Llftryggfngardeild
Eimskip II hœð, herbergi nr. 21
Simi 1700
Stúdentafélag
Reykjavíkur
heldur dansleik að Hótel Borg laugardaginn
2. febrúar.
Dansleikurinn hefst með borðhaldi kl. 8 e. h.
Aðgöngumiðar verða seldir í Háskólanum í
dag kl. 5—7 e. h. og laugard. kl. 10—11 f.h.
Allir stúdentar eru velkomnir, en aðgangur er
að öðru leyti takmarkaður.
8tj órnin
Samkvæmt 12 gr. d.-lið áfengis*
Jaganna nr. 33, 9. jan. 1935, er útsölu-
stöðum Áfengisverzlunar ríkisins óheim-
ilt að afhenda áfengi nema gegn stað-
greiðslu.
Fjármálaráðuneytið
Tekju- og eignaskattur
Samkvæmt 32. grein laga um tekjuskatt og eign
arskatt, er hór með skorað á þá, sem ekki bafa þegar
sent framtal til tekju- og eignarskatts, að senda það
8em fyrst og ekki seinna en 7. febrúar, til Skattstof-
unnar, Hafnarstræti 10, Ella skal, samkvæmt 34. grein
skattalaganna, „áætla tekjur og eign svo ríflega, að
ekki só hætt við að upphæðin verði sett lægri en hún
á að vera í raun réttri“. Gilda þessi ákvæði jafnt um
verzlanir og fólög, sem einstaklinga.
Skattstofan verður opin kl. 10—12 og 1—5 til 7
febrúar.
Skattstjórinn í Reykjavík
Halldór Sigfússon
settur
Um skáldskapargáfu
Franskur rithöfundur lét
þess einu sinni getið, að haxm
hefði sína skáldskapargáfu frá
ketti, sem hann átti, og eftir
að kötturinn var dauður, kvaðst
hann hafa verið alls ófær til að
skrifa í langan tíma.
Danska stórblaðið Politiken
hefir fengið nokkra hinna
yngri rithöfunda til þess nýver-
ið, að skýra frá því, hverjar
væru skoðanir þeirra á skáld-
skapargáfu sjálfra þeirra og
annara nútímahöfunda. Bláðið
hefir birt allmörg og all sund-
urleit svör um þessi efni, og
eru hér lauslega þýdd tvö
þeirra frá ungum skáldum,
Leck Fischer og Niels Anesen.
Leck Fischer farast þannig
orð:
Ég hefi enga skáldgáfu, og
hafi ég einhvemtíma átt hana,
hefir hún fyrir löngu síðan fal-
ið mér sitt indæla andlit og
farið sína leið. Ég er óbrejrttur
atvinnurithöfundur, sem skrifa
á ritvél.
Og þó hefi ég ef til vill
skáldgáfu samt sem áður.
Venjulega hitti ég hana í rign-
ingu og að næturþeli, þegar
allar götur liggja votar af
vatni og mennimir bretta upp
kápukraganum og ganga álútir
leiðar sinnar.
Ég viða að mér efni með því
að líta kringum mig. Ferð
hvers sporvagns geymir efni í
margar skáldsögur, og sérhvert
andlit segir. mér sína sögu. Á
einum stað í Gautaborg er
þröng gata méð þrepum, sem
ég hefi heimsótt þrisvar sinn-
um, og sem ég er tilneyddur að
rita um. Ég hefi gengið um
götur Berlínar heila nótt, og
fengið efni í bók um drenginn
af götunni. Ég hefi fundið að
stórborg er eins og fenjaskóg-
ur, sem vekur ótta og skelf-
ingu, og sem maður ratar
aldrei út úr, villist maður þar
á annað borð, hjálparlaus gegn
seiðmagni hans, fegurð hans
og ógn.
Og ég hefi haldið í hendi dá-
ins manns og gæti ritað bók
um1 það handtak eitt.
Bæir, menn og mannlegir
hlutir láta mig ekki í ró. Hlut-
irnir mæla um' oss sínu máli.
Vér gefum þeim eitthvað af
vorri eigin sál og látum þá
bera oss vitnisburð.
Fjöll, skóga og akra skil ég
ekki, og ég hefi aldrei mætt
Pan (skógarguðinum).
Nei! Fáið mér gamlan skó
og látið mér eftir loftherbergi
i mannhafi mikillar borgar. Og
ég skal segja yður frá mönn-
unumj og lífi þeirra.
Annar ungur rithöfundur,
Niels Anesen, skrifar þetta
um sjálfan sig og skáldgáfu
sína:
Lítil þrístin telpa, Thyra hét
hún, blés mér í brjóst mínu
fyrsta ljóði. Við vorum 8—10
ára og gengum saman í skóla.
Kennarinn komst yfir kvæðið
og lamdi mig miskunnarlaust
fyrir mitt syndumspillta Ijóð,
sem var um roða morgun-
bjarmans í hárlokkum vin-
stúlku minnar og bláma him-
insins í hennar blikandi augum.
Sex árum seinna gerði ég
aðra tilraun í tilefni af brúð-
kaupi húsbónda míns. En
skáldalaun mín urðu þau, að
ég var rekinn úr vistinni.
Og svo leið langur tími.
Svo hóf ég að skrifa á nýjan
leik, knúinn af fögrum og góð-
um tilfinningum, sem fallegar
konur, dýr og hraustir menn
höfðu vakið hjá mér. Mamma
hjálpaði mér, móðir náttúra
hjálpaði mér einnig og lítil
ástúðug Kaupm.hafnarkona.
Ég var á góðri leið með að
verða góður maður og fann, að
rrennimir þörfnuðust meir
ástúðar en hirtinga.
En heimkynni mitt, þar sem
ég svalt, kallaði mig fábjána,
líka að mér áheyrandi. Og þeg-
ar ég tók í mig kjark og fór á
stúfana við útgefendur, skýrði
ritstjórinn það mjög nákvæm-
lega út fyrir mér, hve lítið
væri til af pappír í heiminum,
og kvaddi mig hjartanlega með
þeirri ósk, að mig þyrfti hann
sem1 sjaldnast að sjá.
Smátt og smátt breyttist ég
í vondan maxm. I sjö ár var ég
á þönum milli ritstjóra, án
þess að koma einni línu á
prent. Hefnihvötin óx ár fré
ári.
En að lokum tókst það.
Og nú sé ég, að það voiu
mistök að -ég varð rithöfund-
ur. Því með hefnihvötina sem
vakningarafl, hefði ég átt að
verða hnefaleikamaður. Og þeg-
ar ég nú skila handriti til rit-
stjóra eða útgefanda, hefi ég
það á tilfinningunni að hafa
gefið þeim utanundir.
Úrval al' allskonar vðrum tll
Tækifærisgjafa
HARALDUR HAGAN
Sími 3890. Austurstræti 3.
■
Nýiu
Rósarsápa, Möndlusápa. Baðsápa, Pálma-
sápa, jafnast fyllilcga á við beztu erlend
ar sápur. Biðjið um Sjafnar handsápur.
i
rjónavélar
Husqvarna-
prjónavélar
eru viðurkenndar
fyrir gæði
Þó er verðiö
ótrúleya l&gt
Samband ísl. samvinnufélaga
HSunið eftir útsölunni hjú Marteini Einarssyni & Co.
Allir til Marteins!