Nýja dagblaðið - 09.08.1936, Qupperneq 2

2
N Ý J A
DAGBLAÐIÐ
Gula-bandið
er bezta og ódýraata smjörlikið
í heildsölu hjá
Samband isl. samvínnufélaga
Biml 1080

Sjúkrasamlag
Reykjavíkur
Austurstræti 10.
Afgreiðslutími, alla virka
daga, frá kl. 10 .f h. til
kl. 4 e. h. — Sími 1724.
(Inngangur í skrifstof-
una er sami og í Brauns-
verzlun).
vorar til hinua fegurstu staða á Suðurlandi.
Ferðir að:
Kirkjubæjarklaustri á Síðu
alla máimdaga.
Ferðasaga 01ympiuiar>
anna tíl Þýzkalands
Framh. af 1. síðu.
þóttust sundgarparnir um borð
þekkja tvo góða félaga sem æft
höfðu með þeim sundknattleik
en eigi gátu farið með. Hrópuðu
þeir þá íslenzkt húrra fyrir
þessum ágætu félögum: Lifi
Fíalli Sæm. og lifi Ragnar
Þorgrímsson.
Allir virtust íþróttamennirnir
vera í góðu skapi og hugreifir
eftir kveðjuræðu Sigurjóns Pét-
urssonar glímukappa áður en
leystar voru landfestar og einn-
ig eftir árnaðaróslíir fólksins
við það tækifæri. Minntumst við
þá Olympiufaranna íslenzku
1912, þegar Olympiuvellinum í
Stockhólmi var lokað fyrir þeim
og þeim snúið á brott í það
sinnið af því að þeir vildu ekki
skríða undir skikkjufald ann-
arar þjóðar, en koma fram sem
íslendingar. En nú máttum við
koma fram sem sjálfstæð þjóð
undir okkar eigin fána á hin-
um stórfelldu Olympiuleikum, j
sem nokkurntíma hafa verið
háðir, frammi fyrir 53 þjóðum
og þar að auki fylgdu með 30
íþróttakennarar og íþróttafröm-
uðir, sem boðsgestir hinnar „ar-
isku“ íþróttaþjóðar í Mið-Ev-
íópu, sem svo myndarlega
hefir til þessa alheims íþrótta-
móts stofnað að fá dæmi munu
vera. Jæja, á eitt vorum við
allir sáttir, og það var það, að
við leggðum upp í þessa för
sem lærdómsríkan skóla og að
oss bæri fyrst og fremst bæði
í leik og utan leiks að sanna
öðrum þjóðum að á Islandi
byggju vel siðaðir menn. En
meðan við vorum að þessum
heilabrotum hafði Dettifoss
runnið út á milli Eyjanna, og
var þá tekinn niður og undinn
saman hinn fagri silkifáni sem
við höfðum haldið yfir flokki
okkar meðan skipið rann úr
höfn og ríkisstjórnin hafði i
gefið okkur til að bera í farar- J
broddi á Olympiuvöllum. Nokkr- j
ir hinna eldri íþrótamanna í
flokknum höfðu í aldarfjórð-
ung borið þá þrá í brjósti að
fá að taka þátt 1 Olympiuleik-
um fyrir íslands hönd og
fundið hjá sér þrótt og áræði
til þess, en skyldi það hafa ver-
ið ofætlun? En nú verða þeir
að láta sér nægja að beina þeim
yngri braut og aðstoða þá eftir
megni til keppninnar, þessi í-
þróttaför varð því fyrir þeim
eins og Klettafjallaskáldið kvað
„sem ríkulát æskuvon rýrnar
af því, að rætast í ellinni fyrst“.
; Þó grunar mig að þeir láti hið
forna spakmæli rætast „aðeigi i
mun skuturinn eftir verða ef
vel er róið frammí“.
Meðan skipið rann út flóann
virtum við fyrir okkur hina
gnllfögru fjallasýn, en er skip- j
ið tók að hreyfast og nóttin
færðist yfir fóru menn að tín-
ast niður í skipið og taka á sig
náðir.
I.
I lestinni.
I afturlestinni á Dettifossi
hafði okkur flestum verið ætl- '
aður bústaður. Þar í efstu I
K a n p i ð
Notið
S j afnar-sápur.
lestinni hafði verið gert timb-
urgólf, allar útþyljur klæddar
með segldúk. I þennan stóra sal
var svo raðað hlið við hlið
svefnbekkjum og dínum og
koddum og breitt ofan á með
ullarteppum. í öðrum enda
skálans við stigauppganginn
var þvotta- og snyrtiherbergi
með spegli, og þar andspænis
var herbergi matsveinsins. —
Þarna lögðust menn nú þreytt-
ir til hvílu um kvöldið og hag-
ræddu farangri sínum í góðu
samkomulagi og varð ekki vart
við að menn kynnu illa við
þröngbýlið þegar svo mikið lá
við sem för þessi.
Lögðust menn því næst í
rekkju og féllu í svefn. En um
fótaferðatíma næsta morgun
sást hilla undir Vestmannaeyj-
ar, bergrisana miklu, sem gnæfa
svo hátt upp úr brimi og boð-
um hafsins, hina siðstu útverði
Jslands. Skipið lagðist fyrir
akkerum á ytri höfninni í Vest-
mannaeyjum og var skipað þar
í land farangri nokkrum og þar
á meðal einum fallegum hesti,
en aftur bættust í hóp okkar
nokkrir Olympiufarar frá Eyj-
um. Frh.
Frá
Kirkjubæjarkliusfri
alla prídjtidaga.
Til Víkur iMýrdal mídvikud., fösiud. oglaugard.
Að Múlakoii í Fljóishlíð, ferðir dagl. kl. 5 e.h-
Bifreidasföd Reykj avíkur.
braad
Carborundum Brand Nia-
gara Grinders hafa alla
þá kosti og gæði til að
bera, sem aðeins fást mieð
margra ára tilraunum og
reynslu. Hver brýnsluvél
er útbúin með hinum
heimsfrægu, hreinu Car-
borundum; smérgelskífum.
Notið eingöngu Carbo-
rundum brýnslutækil
NYJA ÞVOTTAHÚSIÐ
Greiiisgöiu 46 Ssmi 4898
Fullkomnustu vélar — Fljót og góð vinna.
Síldarborgpln við Íshafíð
V.
Um það leyti sem undirbún-
ingur var hafinn að hinum inn-
lenda verksmiðjurekstri á
Siglufirði undir stjórn Magnús-
ar Kristjánssonar var á döf-
inni hjá Siglfirðingum hafnar-
bryggjumál. Fram að þeim
tíma höfðu verið gerðar þar
rnargar timburbryggjur vegna
síldveiðanna, en þær voru veik-
ar og brotnuðu oft af ísreki í
vetrarveðrum. Farþegarskipin
lögðust úti á höfn og varð að
flytja fólk á bátum milli lands
og skips. Úr þessu var bætt
með hinni góðu hafnarbryggju
sem bæjarstjórn lét gera fram
af Siglufjarðareyri innanverðri.
Er það vandað og gott mann-
virki. Létti það mjög undir að
einn af bæjarfplltrúum Fram-
sóknarmanna á Siglufirði hafði
verið svo framsýnn nokkrum
árum áður að gera það að skil-
yrði við einn af bryggjueigend-
um, sem vildi byggja mann-
virki sitt vegna síldarverkunar,
að hann yrði hvenær sem bær-
inn heimtaði, að rífa á sinn
kostnað bryggjubygginguna.
Kom þetta að góðu haldi þeg-
ar byrja skyldi á bryggjubygg-
ingunni, því að þá fékk bær-
inn ókeypis nauðsynlegt land og
aðstöðu við bryggjugerðina
fyrir að leyfa sama landeiganda
að halda hinu fyrra mannvirki
óhreyfðu. Er talið að þessi að-
staða mundi hafa kostað bæinn
allt að*100 þús. kr. ef til kaupa
hefði komið.
Siglufjörður hafði nú eign-
ast góða og fremur ódýra
bryggju. Þá var næsta skrefið
að verja eyrina sem bærinn
stendur á og timburbryggjur
síldarverksmiðjanna og síldar-
kaupmannanna fyrir vetrar-
flóðum og íshættu. Þetta var
mikið mannvirki. Það þurfti að
1 breikka hinn eldri sjóvarnar-
garð norður á eyrínni og lengja
hann síðan út í höfnina. Inn-
an á þessum garði kemur önnur
J hafnarbryggja, bænum til
handa en garðurinn hlífir öll-
um tíu timburbryggjunum sem
liggja í skjóli við hann, fram
af eyrinni.
Að lokum fór svo um fram-
I kvæmd þesa verks að samið
I var við danskt firma. Ríkis-
j mu.ij ■síS3a\ gu .ingoCs
þriðjung kostnaðar á fjórum
árum, 50 þús. kr. á ári, ef bær-
inn legði fram og tæki sum-
part að láni 400 þús. kr. Er
verkið nú tæplega hálfnað, en
unnið að því árlega.
Það var erfit að koma þessu
máli í framkvæmd. Kreppan
var skollin á, og Ásgeir Ásgeirs-
son var að vonum tregur til að
heita stórum f járframlögum
og ábyrgðum fyrir ríkissjóð.
En Siglufirðingar höfðu þá
sama lagið og venjulega, þegar
einhverju þarf að koma , fram-
kvæmd í Reykjavík. Þeir fólu
Þormóði Eyjólfssyni að fylgja
málinu eftir fyrir sunnan og
skýra aðstöðu Siglfirðinga.
Bernharð Stefánsson og Einar
Árnason höfðu þá tekið málið
upp á þingi, en það átti erfitt
uppdráttar. Ihaldið og varalið
þess var þungt í skauti. Þor-
móður lagði sig mjög fram við
málið að vinna því fylgi. Var
þ‘að ein meginröksemd hans að
ríkisverksmiðjumar gætu tap-
að á ári hverju timburmann-
virkjum, sem kostuðu marga
tugi þúsunda, auk alls þess,
sem einstakir menn kynnu að
rnissa á sama hátt, ef tré-
bryggjurnar yrðu framvegis
varnariausar. Með mikilli lægni
og þrautsegju • tókst þm. Ey-
firðinga og Þ. E. að fá þingið
til að heita hjálp sinni. —
Skömmu síðar var samið um
verkið og vinna byrjuð, og eft-
*ir nokkur missiri verða hafnar-
mannvirki þessi fullger.
Á fáum árum hafa Siglfirð-
ingar þannig komið sér upp
bryggju og fullkomnum sjó-
varnargarði, sem hlífir hinum
nauðsynlegustu timburmann-
virkjum, sem notuð eru við
síldarsöltunina. Og á sama
tíma hafa verið reistar tvær
íullkomnar síldarbræðslur á
Siglufirði, og þrjár erlendar
verksmiðjur fluttar á innlenda
eigendur. Þessar framkvæmdir
eru undirstaða hins örugga at-
vinnulífs, sem bærinn byggir
nú á. Allar þessar framkvæmd-
ir hafa verið gerðar undir for-
ustu Framsóknarflokksins eða
með óhjákvæmilegum stuðn-
ingi hans. J. J.
m með isTeiisktim skipmi