Nýja dagblaðið - 08.05.1938, Síða 4

REYKJAVÍK, 8. MAÍ 1938
NYIA DAGBLAÐIÐ
6. ÁRGANGUR — 104. BLAÐ
JSJKyjCamla I?í« v'v.v/
ji KUGGURINN
MINN
j; Gullfalleg og bráðskemmti-
;I leg frönsk gamanmynd.
Aðalhlutverkin leika
j; Lucien Baroux
;! og
;! þrettán mánaða snáðinn
í Phillippe,
sem með hrífandi leik sín-
um fær áhorfendur til að
hlæja og gráta með sér.
Sýnd kl. 5, kl. 7 og kl. 9.
:* Alþýðusýning kl. 7.
í; Barnasýning k. 5. N
v.w.v.v.w.v.w.v.w.v.v'

:!
:■
:!
í
SSilSB
„SKÍRIV,
SEM SEGIR SEX!“
Gamanleikur í 3 þáttum,
eftir OSKAR BRAATEN.
Sýning í kvöld kl. 8.
Lækkað verð.
Næst síðasta sinn!
AÐGÖNGUMIÐAR
seldir í Iðnó eftir kl. 1.
TilkTHHÍnirar
Góð jörð til leigu í ná-
grenni Reykjavíkur.
Upplýsingar á Kárastíg 9,
uppi.
Sýslumennirnir
og pjóðfélagið
(Frh. af 3. síðu.)
hægt er að taka á móti sýslu-
nefndinni eða álíka stórum
gestahóp úr héraðinu, því að
sýslumaðurinn þarf að hafa þá
aðstöðu, að hann geti haldið
uppi hóflegri, en þó allmikilli
risnu. Það skiptir miklu, að
hægt verði að fá heppilegar og
listrænar fyrirmyndir að sýslu-
mannssetrum, og hafa tveir af
byggingafræðingum landsins
tekið vel í að gera uppdrætti til
leiðbeiningar í því efni. Telja
má viðunanlegt að byggja eitt
sýslumannssetur á ári hin
næstu ár, því að nú sem stend-
ur eiga allmargir af sýslumönn-
um landsins hús, sem þeir
munu una við í bili, þó að þau
séu ekki til frambúðar.
Mannfélagið íslenzka hvílir
að verulegu leyti á starfi sýslu-
manna. Embættin eru vinsæl í
héruðunum, en hafa verið van-
rækt á margan hátt síðan dýr-
tíðin óx á stríðsárunum. Það er
ekki hægt að halda uppi virð-
ingu þessara nauðsynlegu em-
bætta nema með því að starfs-
mennirnir hafi embættisbústaði
við hæfi starfsins, og það verð-
ur ekki hægt að fá í sýslu-
mannsembættin það úrval af
mönnum, sem þangað þarf að
leita, nema með því, að þessi
embætti haldi á ókomnum ár-
um þeim rausnarsvip, sem þau
hafa haft á liðnum öldum og
fram á síðustu ár. Sú tillaga,
sem hér er flutt, ætti, ef sam-
þykkt verður, að mynda grund-
völl að nýju skipulagi í þessu
efni, þar sem byggt er á alda-
gömlum venjum, með þeim
breytingum, sem leiðir af nú-
tíma lifnaðarháttum og lífs-
venjum.
Sundnámskeið í Sundhöllinní
hefjast að nýju þriðjudaglim 10. þ. m.
Þátttakendur gefi sig fram á mánudag
og þriðjudag kl. 9—11 f. h. og 2—4 e. h.
Upplýsingar á sömu tímiuii í síma 4059.
Jarðarför minnar hjartkæru konu,
móður, dóttur og systur,
Kristínar Waage,
hefst að heimili hennar, Suðurgötn 14,
þriðjudaginn 10. maí kl. 1 e. h.
Sigurður Waage og börn.
Regínu Helgadóttir.
Steinunn Vilhjálmsdóttir.
Ingihjörg Waage.
Vegna jarðarfarar
verður verksmíðjan SANITAS lokuð
þríðjudagínn 10. maí n. k.
Reykjavlkurbær
fær ríkísábyrgð
(Frh. af 1. síðu.)
ábyrgð, og trúnaðarmenn lán-
veitenda telja undirbúninginn
fullnægjandi.
En verknaður Sjálfstæðisfl. er
hinn sami fyrir það.
Ef Sjálfstæðisflokkurinn hefði
í stað þessara vinnubragða, reynt
að sameina öll velviljuð öfl, Al-
þingi, ríkisstjórn, banka, bæjar-
stjórnina og almenning um að
framkvæma málið, í stað þess að
reyna að vekja um það pólitíska
togstreitu, myndi hitaveitumálið
standa öðru vísi og betur nú.
En menn verða að skilja á
milli framkomu Sjálfstæðis-
flokksins og hitaveitunnar. Þótt
Framsóknarflokkurinn styðji
framkvæmd hitaveitunnar og
veiti henni allt sitt fulltingi,
þýðir það ekki, að hann hafi
gleymt misgerðum Sjálfstæðis-
flokksins í málinu. Og það er
líka víst, að allur meginþorri
kjósendanna í þessum bæ mun
hafa svipaða aðstöðu, þar sem
flokkurinn hefir líka blekkt þá
með stórkostlegum fölsunum í
þessu máli í bæjarstjórnarkosn-
ingunum síðustu.
KÍNVERJAR
SÆKJA FRAM
VIÐ LUNG-HAI
Kínverjar segjast hafa sótt fram 48
km. vegar norður á bóginn frá Lung-
hai járnbrautinni um 200 milum fyrir
vestan Tientsin-Pukow járnbrautina.
í Shantung eru nú miklar rigningar
og eru Knverjar að bíða eftir því að
vegir verði svo slæmir vegna rigning-
anna, að Japanir muni ekki geta flutt
aukalið eða hergögn á vígstöðvarnar
og ætla Kínverjar þá að gera árás á
Austur-Lung-hai vígstöðvunum.
Japanir segjast hafa unnið á í
grennd við Hai-chow.
í frétt frá Peiping segir, að japansk-
ar flugvélar hafi rekið hernaðarflota
Kínverja í grennd við borgina, á flótta.
— PÚ.
Sandbylur
(Frh. af 1. síðu.)
þessum slóðum hefir verið ákaflega
þurrkasamt síðan i haust, og veldur
það því að tjónið hefir orðið meira en
ella. Víðsvegar annarstaðar á norðan-
verðu Jótlandi var líka sandbylur og
víða liggur sandur og mold eins og
fannir á vegum og teppa umferð. —FÚ.
.WAV,' Xýja Bíó waSv
í ÉG ÁKÆRI . . í
í 5
Þættir úr æfisögn
:■ Emile Zola ■:
I; Stórkostleg amerísk kvik- ■:
!; mynd af æfiferli franska ;!
í; stórskáldsins og mikil- ;í
V mennisins, EMILE ZOLA. í
V í myndinni er rakið frá J;
upphafi til enda Dreyfus- !;
;■ málið alræmda. !;
'
Aðalhlutverkin leika
Paul Muni
(sem Zola),
Joseph Schildkraut
(sem Dreyfus),
Robert Rarratt
(sem Esterhazy major) o.fl.
Sýnd kl. 7 og kl. 9.
JLitli Willie Winkie
Leikin af Shirley TEMPLE
verffur sýnd fyrir börn kl.
3 og kl. 5.
Affgöngumiffar aff barna-
sýningunum verffa seldir
frá kl. 11—12. Aff öffrum
sýningum eftir kl. 1.
S

Reykjavíkurannáll h.f.:
REVYAN
29. sýning
í dag kl. 2 e. h.
Venjulegt leikhúsverff
3 0. sýning
þriðjudagskvöld kl. 8 e. h.
Aðgöngumiðar seldir á
morgun (mánudag) kl. 4—
7 og þriðjudag frá kl. 1.
Venjulegt leikhúsverff eftir
kl. 3 daginn sem leikiff er.
Aæsí síöasta siiin!

FESTARMEY FORSTJÓRANS 75
nokkuð kom fyrir, sem varnaði honum að fygja mér
einn til Holyhead og til Euston-lestarinnar.
Mér til mikillar gleði kom bíll Carriers. Hann kom
eins og kalaður. í honum var hr. Charrier sjáfur með
mikið af viðskiptaskjölum og ungfrúin, sem hafði svo
augljós erindi að reka, að hvert barn gat séð.
Ég tók með gleði á móti boði þeirra, að aka mér og
farangri mínum til stöðvarinnar í Holyhead, og svo
fórum við fjögur af stað.
Ég sat við hlið þessarar frönsku fegurðardísir, sem
virtist vilja vera almennileg við mig — (Hvers
vegna? Það hlýtur að vera af því, að stúlkan, sem
hann er trúlofaður álítur það skyldu sína, að vera
vingjarnleg við stúlkutetrið, sem hann hefir fengið til
að leika unnustu sína).
Mér varð allt í einu þungt um hj artarætumar og
óskaði þess, að ég hefði afþakkað að aka með þeim.
Við fórum allt of hratt eftir beinum þjóðveginum í
áttina til svartra fjallanna við Holyhead. Við mynd-
um koma þangað of snemma. Hamingjan hjálpi mér.
Við þyrftum að bíða hálftíma á stöðinni, og þá fengi
hann tækifæri til að segja það, sem hann vildi.
Hví hafði ég ekki hugsað um það? Ó, bara að eitt-
hvað kæmi fyrir ....
Það varð.
Aldrei hefir bílbilun verið fagnað eins af farþega.
Ég blessaði þessa heppilegu tilviljun, sem seinkaði
olckur um hálfa klukkustund, meðan herra Carrier og
forstjórinn gerðu alt til að koma vélinni af stað aftur.
Ungfrúin sat í gulu kápunni með skrítna hattinn uppi
á lágum grjótvegg. Ég sat hjá henni og var í sömu
brúnu silkiferðafötunum, er ég var í, þegar ég fór
fyrst heim til Waters-fjölskyldunnar. Ég var svo him-
inlifandi yfir töfinni, að ég gat hlegið að masinu í
henni.
„Það er alltaf sama sagan. í hvert skipti, sem við
tókum einhvern með til að flýta fyrir honum, þá kem-
ur alltaf eitthvað fyrir .... Er hann nú tilbúinn?
Ekki? .... Lítið á föður minn, ungfrú Nancy. Þarna
liggur hann á jörðunni, nærri undir bílnum. Og lít-
ið á Billy. Sjáið, hvað hann reynir á sig.....Er það
að lagast, Bily? Nei? .... O, hann dregur tímann
vilj andi .... svo missum við af lestinni, og þá verður
ungfrúin að fara með honum aftur heim .... jú,
þetta er vel útreiknað“.
Guð minn góður. Fara aftur heim með honum? —
Það væri ómögulegt að fara með næturestinni — þá
yrði ég að bíða til morguns. — Ó, — nei. Ég fékk á-
kafan hjartslátt af tilhugsuninni ....
Við komum á stöðina réttum tveimur mínútum áð-
ur en lestin fór af stað. Við stukkum út úr vagnin-
um, eftir að hafa kvatt Frakkann og þakkað honum í
flýti, þutum inn í litla stöðvarsalinn, með skökku
reykháfunum, sem minna mig á skakkturninn í Pisa,
og út á stöðvarpallinn. Engan tíma mátti missa. Hann
fann hornsæti handa mér í klefa, þar sem önnur
kona var fyrir. Hann sá um farangur minn með þeirri
ró og þeim flýti, sem einkenna þá menn, sem vanir
eru að skipa fyrir, og svo leit hann beint framan í
mig og byrjaði:
„Það er enginn tími nú, en ég ætla —“
Aftur greip ég fram í fytir honum.
„Ó, ég hefi ekkert að lesa“, kallaði ég, eins og ég
væri mjög leið vegna þess. „Viljið þér ekki kaupa
hana mér blað — eða eitthvað, sem þér náið í?“
Hann yppti öxlum og fór út að blaðsölunni, og ég
hallaði mér aftur á bak í hornið og renndi augunum
yfir manngrúann á stöðvarpallinum og auglýsinga-
spjöld með farþegaskipum á tunglskinsbjörtu hafi.
Hvers vegna fórum við ekki af stað — brottferðartím-