Nýja dagblaðið - 11.08.1938, Síða 4

REYKJAVÍK, 11. ÁGÚST 1938
NYJA DAGBLAÐIÐ
6. ARGANGUR — 182. BLAÐ
Tilkynniné
um úlflutningfsleyfi.
tJtflytjendur eru hérmeð áminntlr um að
leyfi Fiskimálanefndar þarf til að mega
bjóða til sölu, selja eða flytja út eftir-
taldar sjávarafurðir:
Skreið.
Allan fisk, ísvarinn og frystan.
Lax, ísvarinn og frystan.
Hrogn, ísvarin, fryst, krydduð og söltuð.
tJtflytjendur eru sérstaklega varaðir við
að taka ákvarðanir um umboðssölu án
samþykkis Fiskimálanefndar.
FISKIMÁLAIVEFM).
101 afslátt
gefum við af öllum vörum, sem
unnar eru úr íslenzku efni. —
VÖRUÚRVAL aldrei meira en nú. — Sérstaklega fal-
legar TELPU- og DRENGJA-PEYSUR, bæði köflóttar
og einlitar.
Skólarnir byrja í næsta mánuði.
Grípið tækifærið og kaupið SKÓLAPEYSURNAR þar
sem þær eru fallegastar og ódýrastar.
Prjónastofan Hlín
Laugaveg 10. Simi 2779.
GAMLA BlÓ
Káftl
Igallgerðar-
maðurmn
| Bráðsmellinn og fjörugur :>
gamanleikur. !:j:
Aðalhlutverkin leika :í;
hinir vinsælu leikarar
Danielle Darrieux iji
°g i|:
Albert Prejan. i|:
Islenzkir skóladrengir
í Færeyjum.
(FramhalcL af 3. siðu.)
formaður bátsins ekki til að
fara með alla í einu. Urðu þeir
Jóhann Kallsoy, Aðalsteinn,
Gísli og Jóhann eftir og sótti
báturinn þá aftur um nóttina.
Við hinir strákarnir þrír, Jó-
hannes úr Kötlum, sem var með
okkur, og þrír Færeyingar, fór-
um í fyrri ferðinni. Gekk okk-
ur ágætlega, enda skreið bátur-
inn vel fyrir seglum og vél.
Á mánudaginn var þoka fram-
an af. En seinnipartinn gengum
við á fjöll og sáum þá svonefnd-
an Ambadal, sem talinn er
fegursti dalur Færeyja.
1 Þórshöfn.
Á þriðjudagsmorguninn vakti
Kallsoy okkur kl. 6. Á 8. tíman-
um lögðum við af stað til Þórs-
hafnar, og fórum nú á mótor-
báti til Fuglafjarðar. Þaðan
fórum við á póstbíl til Söl-
mundarfjarðar við Skálafjörð,
en stönzuðum í leiðinni klukku-
tíma í Götu. Var okkur tekið
forkunnarvel þar í skólanum,
og borðuðum við þar morgun-
verð. Síðan fórum við með mót-
orskipi, sem Tróndur heitir, til
Þórshafnar, og var grenjandi
rigning, er við komum þangað.
Morguninn eftir fórum við að
skoða bæinn. Fóru nú freisting-
arnar að gera vart við sig, þeg-
ar appelsínur, epli, bananar,
vínber, perur og plómur blöstu
við okkur í búðargluggunum.
Slíkt fæst nú ekki i Reykjavík!
Seinnipartinn skoðuðum við
Stýrimannaskólann, og um
kvöldið var sumum okkar boðið
í „cirkus“, sem hefir hér sýn-
ingar um þessar mundir.
Skemmtum við okkur þar vel.
Ólafsvakan.
Fimmtudagurinn var „Ólavs-
vökuaftan“. Þann dag var helli-
rigning fram eftir öllu, en batn-
aði undir kvöldið. Kl. 2 hlust-
uðum við á fyrirlestur um ís-
lenzkar lausavísur, sem Jóhann-
es úr Kötlum flutti á nemenda-
félagsfundi í Lýðháskólanum.
Kl. 6 sáum við kappróður.
Þennan dag hófst Ólafsvökuhá-
tíðin, þjóðhátíð Færeyinga, en
aðalhátíðin var daginn eftir, 29.
júlí. Um kvöldið sáum við fær-
eyskan dans í Sjónleikahúsinu,
en fórum þaðan kl. 12 y2, því að
loftið var orðið svo vont þar. Á
Ólafsvökudag vorum við á
fundi, sem haldinn var í barna-
skólagarðinum. Þar töluðu Jó-
hannes úr Kötlum, Lars Eski-
land, Jæger Leirvík og Jóann-
es Patursson. Ýmislegt sáum
við og heyrðum fleira af Ólafs-
vökufagnaði.
Á laugardaginn tókum við á
móti íslenzku knattspyrnu-
mönnunum úr K. R., þegar þeir
komu með Lyru, og vorum með
þeim, þangað til þeir fóru af
stað til Suðureyjar um kvöldið.
Kennaranámskeið.
Mánudaginn 1. ágúst byrjaði
hér kennaranámskeið í nýtízku
kennsluaðferðum, svonefndum
vinnuskólaaðferðum. Kennar-
inn okkar, Aðalsteinn Sig-
mundsson, kennir þær, en við
drengirnir fimm hjálpum til,
með því að vinna á námskeið-
inu, eins og við erum vanir að
gera heima í Austurbæjarskól-
anum, og sýna kennurunum,
hvernig við förum að. Erum við
með verkefni um Færeyjar.
40 færeyskir kennarar taka þátt
í námskeiðinu, og er sagt, að
það sé það flesta, sem verið hef-
ir á kennaranámskeiði hér. Það
stendur yfir til 13. þ. m. En við
ætlum að koma heim með Lyru
22. ágúst.
Jónas Eggertsson.
George Clemenceau.
(Framhald af 2. síðu.)
starfa. En útlitið virtist ekki
batna í fyrstunni. Bandamenn
biðu hroðalegan ósigur við Che-
min des Dames og Foch óttaðist
að hann yrði kallaður fyrir her-
rétt. Clemenceau talaði um fyr-
ir honum. Hann hafði álit á
þessum örgeðja hermanni, sem
vildi berjast „fyrir framan Paris,
í París og að baki Parisar“, ef
þörf krefði.
Clemenceau var tíður gestur á
vígstöðvunum og gekk þar hik-
laust um meðal útvarðanna án
þess að hlífa sér á nokkurn hátt
fyrir árásum óvinanna. Þessar
heimsóknir urðu til þess að hann
varð átrúnaðargoð hersins. Cle-
menceau var hinn sívakandi
refsivöndur bak við herlínuna og
skörungsskapurinnerhann sýndi
í hvívetna síðasta ár heimsstyrj -
aldarinnar, varð siðferðileg kjöl-
festa fyrir Frakkland, og átti
sinn þátt í hver úrslit ófriðarins
urðu. Loks var komið að því, að
Clemenceau gæti komið hefndar
þrá sinni í framkvæmd, eða allt
að því, en svo komu friðarsamn-
ingarnir, sem hann fyrirleit. —
Daudet segir um Clemenceau,
eins og sagt er um Hannibal:
„Hann kunni að sigra, en ekki að
hagnýta sér sigurinn."
Næstu árum eyddi Clemen-
ceau við heimspekilegar hugleið-
ingar og ritstörf. Mennirnir
gleymdu honum. Sjálfur sagði
hann með nokkrum þunglyndis-
hreim: „Nei, það er engin þröng
í anddyri mínu.“ Sigurvíman
hvarf fljótt og hversdagsleikinn
hélt aftur innreið sína, með nýj -
um mönnum og því snerpuleysi,
sem Clemenceau fyrirleit mest 1
fari þeirra Briands og Poincarés.
Eftir dauða Fochs voru gefnar
út „minningar", sem veittu hon-
um miður góðan vitnisburð. Cle-
menceau reiddist þessu ákaflega
og svaraði með bókinni: „Sigur-
inn, fremd hans og eymd“. Þar
er herforingjanum fylgt á und-
anhaldinu orð frá orði, þar til
honum er, fremur með hryggð
en reiði, skipað á bekk með öðr-
um vanþökkuðum og lítilf jörleg-
um mönnum.
Clemenceau skrifaði síðustu
blaðsíður þessarar bókar rétt áð-
ur en hann dó.
Það hlýtur að hafa áhrif á
mann að lesa síðustu línur þess-
arar bókar:
„Fólkið byrjar og fólkið endar.
Vitundin um gerðir vorar leiðir
af sér ábyrgð. Frakkland verður
eins og Frakkar verðskulda að
það verði.“
Clemenceau dó 89 ára gamall,
og svo að segja með pennann i
hendinni.
Hann var jarðaður við hlið
föður síns í Vendeé. Kistan
stendur upp á endann í rótum
stórrar eikur, og öldungurinn
heldur á litlum blómvendi, sem
hermennirnir færðu honum eitt
sinn á vígstöðvunum.
Af hinni áköfu hefndarþrá
hans er nú ekki annað eftir en
ókyrrðin og sundrungin í Ev-
rópu..
Atökin í Sjálfstæðis-
flokknum.
(Frh. af 1. síðu.)
hyllir því hvorttveggja jafn á-
kaft.
HeUdsulurnlr bera
sigur ár býtunt.
Þessi ólíka afstaða flokksblað-
anna gefur bezt til kynna hin
mismunandi sjónarmið innan
flokksins til ræðu Knúts. Enda
er víst, að komið hefir til harðra
átaka í innsta hring flokksins
og að flokksformaðurinn hefir
þar lent í andstöðu við heildsal-
ana. Hafa þeir brigzlað honum
með kjarkleysi og skuldum
Kveldúlfs og m. a. látið þau orð
falla í því sambandi, „að honum
væri vorkunn, hann hefði ekki
lengur efni á því að hafa
skoðun“. Þeir munu jafnframt
hafa gefið honum og fylgis-
mönnum hans óspart til kynna,
að máske gæti þeir haft það á
valdi sínu, hver væri flokksfor-
maður, því flokkurinn yrði lítils
megnugur, ef hann missti fjár-
stuðning þeirra. Gæti vel svo
farið, að Ólafur Thors ætti eftir
að sjá þann dag, að Knútur
Arngrímsson yrði eftirmaður
hans!
Endalok þessara átaka virð-
N t I A B t Ú
ijl Hínnhrædílegí |
| sannleikur 1
IBráðskemmtileg amerísk |:
kvikmynd frá Columbia »
Film. |
Aðalhlutverkin leika
Cary Grunt,
Irene Dunne,
Italph BeUamg
o. fl. Í
Húsnæði.
2—3 herbergja nýtízku ibúð
óskast 1. okt. 2 í heimili. Upp-
lýsingar í síma 2177 og 4993.
Kunnugur maður í bænum
vill taka að sér að innheimta
reikninga eða selja útgengilega
vöru. Afgreiðslan vísar á.
AUSTURFERÐIR
í Olíns, Þrastalund,
Grímsnes, Laugarvatn
Laugardal, Bískups-
tungur að G e y s I í
Haukadal
frá Bífreiðast. Geysí
Sími 1633.
ast líka hafa orðið þau, að
heildsalarnir hafi borið sigur
úr býtum. Má m. a. marka það
á því, að Morgunblaðið hefir
steinþagnað, en Vísir hefir
haldið áfram og birt fyrrnefnda
grein eftir Knút, þar sem
hann ber algerlega til baka þau
ummæli Mbl., „að hann hafi
rofið tengsli sín við Sjálfstæð-
isflokkinn“, heldur lýsir þvi
þvert á móti yfir, að hann telji
sig góðan og gildan Sjálfstæðis-
flokksmann.
Sj álf stæðisf lokkurinn gerir
öðru hvoru kröfur til þess að
kalla sig lýðræðisflokk. En með-
an hann fær nazista til að pré-
dika ómengaðar ofbeldiskenn-
ingar á skemmtunum sínum,
lætur hann halda því fram í
flokksblöðunum, að stefna
Sjálfstæðisflokksins og nazism-
inn sé alveg það sama, átelur
það ekki þó annað helzta
flokksblaðið taki undir skoðanir
hans í ritstjórnargrein og veiti
þeim mönnum brigslyrði, sem
ekki vilja hafa hann í flokknum,
getur flokkurinn með litlum
rétti kennt sig við lýðræðið. Því
það er ekki nóg, þó meirihluti
hinna óbreyttu liðsmanna séu
lýðræðissinnar, þegar þeir menn
sem mestu eða öllu ráða nú í
flokknum hylla þá stefnu, sem
er andstæðust og fjandsamleg-
ust lýðræðinu, eins og glöggt
hefir sézt á afstöðu þeirra í þessu
máli.
Eftir stefnu og framkomu for-
ráðamannanna á flokkurinn í
þessu og öðrum málum að hljóta
dóm sinn hjá þjóðinni.