Tíminn Sunnudagsblað - 21.09.1969, Blaðsíða 3

*y§m$M Mkft-
Þetta er ekki hugmynd úr barnabók, heldur lifandi dýr
á Borneó. ÞaS heitir nefapi. Nef karlapans er furSu-
lega langt. Kvenaparnir eru nettarl eins og vera ber
og nefið á þeim söðulbekað.
Nefapar eru hvergi nema á Borneó. Þeir halda slg einkum
við fijót og nærast mestmegnis á ávöxtum og laufi einnar
og scmu trjátegundar. Vegna þessa fæðuvals er nær
ógerningur að ala nefapa í dýragarðl.
Nefið á karlöpunum er rautt og oft
hið furðulegasta útlits. Hvers vegna
hefur náttúran búið það svo feikn-
arlega stóru nefi? Liklega til þess að
þelr gengju betur í augum á kven-
dýrunum.
Kvendýrin eru eiginlega smáfríð í sam
anburðl við maka þeirra. Ungviðið er
allt með lítil og söðulbökuð nef, en
með aldri og þroska hleypur vöxtur í
nefið á þeim, sem karlkyns eru.
Ekki er nefið mikla karlöpunum til
elnskærrar ánægju. Þegar þeir mat-
ast, verða þeir að taka um totuna
með annarri hendinni og halda því
upp. Annars þvælist það fyrir hon-
Heldur er nefapinn værukær. Hann
húkir oft tímum saman á grein og
glápir út í loftið. Hann hraðar sér
tæpast, þótt hann sé á flótta. Samt
er líkami hans stæltur. Hann get-
ur sveiflað sér sex metra á milli
greina.
Ómaklegt væri að segja hann hug-
deigan. Sé hann egndur, ræðst hann
á hvað sem er. Forvitið fólk hefur oft
fengið að reyna, hvað það gildir að
storka nefapa. Hann er bæði sterkur
og hvassar tennur hans næsta bitur
vopn.
Að því leyti er nefapinn frábrugðinn
frændum sínum, að hann er óragur
að leggja til sunds. Hann líkist
mönnum á sundi. Hann syndir á
hliðinni, en þó er sund hans háif-
gert hundasund. Han|n kafar, ef
því er að skipta.
r f M I N N
SUNNUDAGSBLAÐ
723