Tíminn Sunnudagsblað - 21.09.1969, Síða 9

Reisa andskotans
ofan í Vatnsdalinn
Jón Halldórsson bjó í Seli í Hrunamannahreppi. Hann
var faðir Jóns Repps, sem landskunnur var á sinni tíð.
Á fjárskaðaárunum á öldinni sem leið, fór Jón Hall-
dórsson til fjárkaupa norður í Húnaþingi, ásamt fleiri
Ámesingum. Komu þeir að Grimstunguheiði niður að
Gilhaga, er fremstur bæja varð á leið þeirra. Þar kom
Jón í hlað, hitti stúlku að máli og bað hana að gefa sér
að drekka. Kvað hann þá þessar vísur, sem lýsa því,
hvernig lionum þótti vegurinn:
Vegurinn ofan í Vatnsdalinn
virðum eykur kvíða.
Um hann hefur andskotinn
aldrei þorað að ríða.
Þegar himnum flæmdist frá
og fór til heljar kvalinn,
hérna skreið hann hnjánum á
hræddur ofan í dalinn.
Nú kom stúlkan með drykkinn. Jón tók við könnunni,
bar hana að vörum sér og tæmdi. Síðan bætti hann við:
En hvergi skjól fékk handa sér,
heljar pínu kvalinn,
af því góðir englarnir
allan byggðu dalinn.
----———-------— -----—.—,— -----—~— ------———
ir verða að vera toomraiir á sinn
sfcað, er ktuitókan sliær sex. Ölhim
fyrinmiæliuim verður afð fyigja ná-
tovæmíLaga. Þegar mierara eru veikir
eða öranur lögieig förföil hindra,
meiga þeir setija marara í sinra sfcað,
en toomi enginn, verður hlutaðeig-
andi miaður að greiða hundrað og
áttatíu toróraur í skaðahætur á
hiverja k'IuiWkuisturad. Þeir, sem
eklki kotna réttsturadis, erau sektað-
ir. og vísað brott úr flotoknum, ef
nototour brögð eru að ósbundvísi.
Gefist mieran upp í miðju kafi eða
sé vísað hrott, fá þeir enduragreitt
peniragaifraamlag sitt, en fyri.r hverja
tolutokusifcund, sem þeir kunraa að
hafia uranið, fá þeir etotoi nema sex-
tiíu kraóraur.
Höfuðatiriðið er, að menn vinni
saimara með glöðu geði, láti þver-
m'óðstouiliaiust að stjórn og afkasti
því, sem fyraiir era sett, o-g belzt ein-
hveraju'þara umifra'" Hér er ekkert
svigrúm fyrir duifcíiunga einstakl-
inigsins.
Vinniuframilagið inna meran aif
Bönd'um í bveim áföngum. í fvrri
áfangaraum hreinsa þeir og lag-
færa hina vélgröfnu graunna, og
geira anraað það, sem þeira eru vel
færir um, áður en sjál’ft húsið er
byggt, hlaða útveggi kjallarans,
sfceypa kjal'laragólf og aranaS því
um Ilífct. Síðan koma trésmiðirnir,
rafvirkjaranir og pípuilagninga-
mennirnir á vet'tvang. Þegar þeir
hafa lokið starfi sínu, tatoa eigend-
urnir við á ný. Þeir múrhúða kjail-
arann að utan og innan, reisa milli
v-eggi, mála og veiggfóðraa. Þeim er
fengið það í heradur, er til þess
þarf, raátovæmfflega mæfflt og tafflið í
hverja íbúð, og veitit leiðsögn um
vinnuhrögð. En noti þeira til dæm-
i$ rneiri máfflningu en trúnaðaramað-
ur bæjarfélaigsins á því sviði telur
hæfiiegt, verða þeir að faraa sjálf-
ir eftir herani í búðiraa og borga
haraa úr sírauim vasa autoalega.
Sama giMir uim aJilia hffluti aðra, ef
eittbvað er farið fraam úr því, sem
éætlað var, viilljamdi eða óviffljaradi.
Húsira erau iamgflest ein hæð,
kjalari og ris með glugga á stöfn-
um. Tvær íbúðir eru undir sairaa
þaki, og igrunniflötur hivorrar íbúð-
ar át'taitíu til raíultíu og sex fermetr-
air. Húsin eru úr timibri á stern
grurarai og igóllf úr timbrai. Herbergi
á íbúðarhæð eru þrjú, stofan þrjá-
tíu til fjörutíu fermetrar, útidyra-
hiurað úr valeik, en aðrar hurðir úr
rauðaiviði. í kfj-aiiara eru -geym'slLur,
þvöt-t'ahe-rbergi, vinnub-erbergi ef
villll og þess h-áttar. í risinu gefca
eigendur innrétitað svefnherberagi,
ef þeir vilja, en notað það til
geyimislu eiffla. Þakið er úr rauðum
tígulh-elfflum. Á húsunuim erau sval
ir með smíðajárnsgrindum, steypt
þrep f-raman við aðalirangang og
h-andirið úr smiíðajiámi, stigi niður
í tojalarann, bæði inra í húsimu og
úr g-arðinum, sem fyligir því. Gólf-
in eru olíúborin eða lötokuð. Góð-
ir stoápar eru í eldbúsi,
gangi og svefnJierabergi, íor-
stotfa rúmigóð, raflmagnsreillLa
ytfir eld'avéffl, geyimir með heitu
vatni og þurrakskáp'.ir í kjalla-ran-
uim. HLnig-að til hefur verið arinn í
sltofu, en nú á -að felLa hann nið-
ur. Reynslara sýn-ir, að sjatdan er.
toveiítot á arni, þegar nýja'irumið er
af, og sé haran engin-n, má losna
við raeyiklháfa, því að hús öLl erau hit-
uð með rafimiagni í Stafanigri.
Þessi hús hafa reynzt 120— 240
þúsund torónum ódýrari en sam-
bæriffleg hús, sem einstatolin-gar
byiggja, toosta frágengin 840- -1065
þúsu-nd torónur.
Menn eru ekki valdir i þessa
byggiragaraflokka eftir aldri, þó að
aldraðir mien-n og lúnir séu varað-
ir við erfiðinu, sem fy-lgir þessu
skipulagi. í raeynd eru þeir flestir
innan þrítugt, er í byggimigiarflotok-
ana garaga. Efraafflítið fólk, se-m ekki
getur leitað styrkis hjá vei stæðum
fosel-drum eða öðrum nánuim
vandaimönnum í góðri aðstöðu, nýt
ur forgangsréttar, eira-kum þó, ef
Flutt á 742. síðu.
IÍMINN — SUNNUDAGSBLAÐ
729