Tíminn Sunnudagsblað - 21.09.1969, Síða 18

konar heimslögregki. Einstakl-
imgQir, stéttir, þjóðir og kyn-
þættir vilja njóta menningar
legs, efnahagslegs o.g stjórnmáia-
legs jaifnréttis, og þeir, sem snú-
ast geigrn slíkum kjröftum, eru Fari
sear o>g Saddúkear þjóðfélaganna
oig Rómverjar nútímans — yfir-
stéttiirnar og heimisveldm, sem
drottm yfir öðrum og græða á
þciim. Þannig hefuir það verið öld
af öld, og svo undan'legt sem það
er, hefur kirkjan að jiafmaði
skipað sér við hlið þeirra, sem vöM
in höfðu. Prestar hafa fallið í þá
gröf, að talia um ofbeldi og óhæfu-
werk, þegar þeir, sem undirokaðir
voru, gerðust háværiir og gripu
jafnvel tl vopinia, em stutt vaid-
hafamia, þegar þeir beittu vopnum.
Vfflam eir sú, a® lög og réttlæti
eiga ekki ætið samlieiið né valdið
ætíð í rébtum höndum. Það getur
sem sé elkiki veirið rétt, að öl yfir-
völd séu af guði. Og hverjir eru
það svo, sem hafa verið skotnir,
þegar þeir geta ekki Iemgur umað
kjöruim sínum, til dæmás í Guate-
mala á árumiuim eða í GriMclandi
nú? Það eru þó IMega ekki þeir,
sem eimma heM hiefðu gemgið
Jesúsi á hönd, ef þeir hefðu ver-
ið uppi í Gyðimigalamdi á hans dög-
um? Eða ætli hanm hefði smúizt á
sveif með ávaxtafélaginu banda-
ríska? Eða námueigendum i Kongó
otg hierforimgjastjórninmd grísku?
Eða e f við leiðum huigamm að
kreppuárumum: Hvort myndi hams
hidliduir hafa verið að vænta, eftir
því sem hann hefur verið kynmtur
ökikuir, meðal aitvinmuleysimgjamma
í bröfuigönigumum eða í iögregdu-
liðinu og hersveitunum, sem komu
á veittvamg með bamef-li og skot-
vopn að tvístira þeim?
Jesús saigði, að á efsta degd
myndu þeáir, sem gefið höfðu hom-
uim að eta og dreklaa, sitja guði til
hægri handar. Og hvarir skyddu
vera IMeigri til þess, skœruliðarn-
ir í fjölumum, eða hershöfðimgj-
armdr, sem hafa það hlutverk að
eyða þeirn með eldi og sbáli?
Auðvitað var Jesús ekki neinm
skæmliðsforimigi í þeimi merkimgu,
sem við eigum að venjast. Hamm
var ettdki upprei'smarforimgi, sem
reynidi að sigma mieð sverði, helid-
ur baniniaði hanm, að bedibt væri því
svetrði, sem miemm hams réðu. Em
hamm valkti hmieyksfli með því virð
imigairleysi, sem hanm sýmdi stór-
miemmuim simis tíma og stofmumum
þeirira. Hamm og Gandhi — þeir
giemigu sömu deið.
Það gæti kanmski orðið tii glöggiv
umiar, ef spumnámigu þeirri, sem bor-
im var upp hér að framian, væri
snúið við: Var Jesús íhaldsmaður?
AMir Mfjóta að svara nieitandi. Það
væd fiiima aið járta þeirri spurm-
imigu. Var hanm þá ef tál viil spá-
miaður kapítaliista'? Það má Ilesa í
preditoanasöfnum, og það hefur
lenigi heyrzt í stólræðum, að Jesús
hafi hreimt elkki verið amdvígur
auðsöfmum, ef mienin minmitust guðs
við og við. En það styðst ekki við
nieáitt. Það er óskhyggja þeirra,
sem sjálfir voru ríkir eða villidu
hafa hyfllli þeima. Sagan um Las-
arus og ríka manmimin er til vitnis
uim alflt aminað. Og hver sagði, að
hœgama væri úlifafldianuim að kom-
ast í gegn um nálarauga em ríkum
mianini í hiimmaríiki?
í fruimlkriistni var Mka allt sam-
eiigin safnaðanmia — þeir upphófu
bæði fátækt og riMdæmi og skáru
sig þaminig úr. Það hafa þeir sjálf-
sagt gert vegna þess, að þeir hafia
taláð það í samræmi við kemmámigu
meisbara síns.
Við hér á Norðtnrl'öndum þykj-
umst hafia kornizt öðrum þjóðum
Iiemigra í þjóðfélagisfliegu réttlæti.
Og það er vaiMaust rétt. Fudl-
kommum höfum við þó ekki náð.
Þvi fer fjairri, að þjóðfélög okkar
veiti ölum fai’sæld, og ramgsleitni
í hugsumarhætti og breytni lætur
oft og víða á sér brydda. Orð er
gert á því, hve Norðurlamdabúar,
seim fttjyitjast tl Suður-Afrílku eða
Ródeisiíu séu ffljótir að tileinka sér
bugsunoirhátt herriaiþjóðarinmar.
Móbstöðuafl þeárma giegn svívirði-
fliagum huigsumarlhætti er svo lítið,
að þeár Ihljóta að iiiaifa sýldlimm að
heiman frá sér: Lítiflsvirðimgu á
þeim, sem vimma vensitu veirkim,
vagnar lla og eru öðru vdsi en þeir
sjálifir. í því andrúm'sfloflti, sem
rikir í lýðveldumum Smitlhs og
Voersters, heltekur þessi ila veira
'þá á skömmum táma, og þeir ger-
ast ákatfár taflsmenm hims gróðavæn
iega mamglætis.
Kirkjam á ékki að glieyma jarð-
Mfinu. Hún á að sMpa sér við hflið
þe'irra, sem em smiðgemignir og
umdirokaðÍT og búgaðir og beittir
ramgfliætá. Hún á að hirta þá, sem
eflcki viflija unna öðrum réttláts
Muitar, og húm á að knýja ríkis-
stjórnir landamma til þess að sikipa
sér á alþjóðalþimigum í þá fylkimg-
una, sem betur vill — þá, er vill
veita þakn liðsimmd, sem vopmum
emu sóttdr af drottmumiargjömum
stórveflidum eða kúgaðir immam
lands sökum látarháttar síns, brú-
ar siinnar, skoðama sinma eða þjóð-
fðlaigsstöðu. Hún á að taka mamm-
gildi fram yfir upphefð, réttflæti
fram yf'ir auð og vaflld. Hún á aS
Sbanda þeim við hfllið, er minma
miega sín.
Það er niðurstaða þeirra um
ræðna, sem hér hafa verið raikbar.
Vopnasalar fóöra fallbyssur Nígeríuhers og uppskena auS og mann.
virSlngar — aSrlr tína mola af borSum sínum ( börnin.
738
T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ