Íslendingaþættir Tímans - 03.03.1979, Blaðsíða 7

ver&ur svo hugstæð i minningunni um
torstein Eiriksson. Er hún aö halda menn
vel i mat og drykk? Eöa búa menn vel I
stakk veraldlegra umbúöa? Eöa er hún
f61gin i dilkadrætti til mannlegra metoröa
eöa viröinga? Nei. Mannrækt Þorsteins
Eirikssonar var djúpstæöari. Hún náöi
iengra til duldra huglægra efna er
vöröuön samskipti manna á meöal i
margbreytileika mannlifsins. Næstum
hver samvera meö Þorsteini var eins og
bætt væri steini i leiöarvöröu er varöa
skyldi veg eftir óljósum eyöimörkum
samtiöarinnar til betra lifs og bjartari
framtiöar.
Hinir töfrandi eiginleikar hans, sem I
látleysi hans og þögn leystu oftast hin
óvæntustu vandamál. Persónubundin og
félagsleg Án þess aö nokkur yröi þess var
aö yfirleitt nokkuö heföi veriö unniö eöa
afrekaö. Hvaö þá aö maöur heföi þaö á til-
finningunni aö honum væri nokkuö van-
þakkaö. Þaö virtist sem hann heföi þá
meövitund aö hann heföi nánast aldrei til
þakklætis unniö. Svo hæversklega og af
svo miklu litillæti tókst honum jafnan aö
vinna þau verk er ég nú i minningunni
met mest úr hans starfi og lifi.
Svo sannarlega höfum viö veriö svipt
persónuleika er viö i einlægni söknum og
börmum. En i minningunni er lifsföru-
nautur hans frú Sólveig Hjörvar svo ná-
tengd hugrenningum minum viö lát þessa
vinar aö ég fæ næstum ekki i milli greint
Hvenær Sólveig er inni I myndinni og
hvenær utan. Þaö er þó vist aö nú stendur
húnein viö hliö kjörsonar þeirra Jóhanns.
Bæn mi'n til Guös er aö henni megi takast
aö standa af sér öldurót hugrenninga og
hafsjói mannlifsins til verndunar ástsælla
minninga látins lifsförunautar jafnframt
þvi aö veröa drengnum þeirra stoö og
stytta i óræöri framtiö.
Megi góöur Guö blessa ykkur og alla
éstvini og ættingja Þorsteins.
Sigfús J. Johnsen.
+
Auk þess aö vera yfirkennari, kennari
barnanna, var Þorsteinn Eiriksson leiö-
beinandi okkar kennaranna. ósjálfrátt
•aöaöist maöur aö Þorsteini vegna þess
hve hæglátur og prúöur hann var. Leiö-
beiningar hans voru okkur ómetanlegar
Þegar erfitt reyndist aö umgangast
bstýrilátt æskufólk. Þaö var nákvæm
ihugun, blandin góölátlegri kimni, og
hæfileiki þessa góömennis til þess aö
hiiöia okkur af mannþekkingu sinni, sem
feyndist ofar prófstigum kennara.
t»rátt fyrir tiltölulega stutt samstarf á
Þorsteini Eiríkssyni mikiö aö þakka og
hann varðeinn þeirra vina, sem mér þótti
verulega vænt um.
Erú Solveigu Hjörvar votta ég innilega
samúö mlna. Jón H. Björnsson.
•slendingaþættir
Sólveig
Erlendsdóttir
f. 22. október 1900
d. 16. febrúar 1979.
19. júni 1929 giftist Sólveig Erlendsdótt-
ir móöurbróöur minum Páli Kristjánssyni
á Reykjum á Reykjabraut. Þetta var
systkinabrúökaup, þvi aö um leiö giftist
móöursystir min Kristin Kristjánsdóttir
Páli Sigfússyni Jónsonar frá Mælifelli og
gifti þau sr. Sigfús Jónsson.
Þegar þetta geröist var ég 10 ára telpa
aö alast upp hjá afa mínum Kristjáni Sig-
urössyni bónda á Reykjum. Mér er þetta
mjög minnisstæöur atburöur og ekki síst
hve ánægjulegarhann var og mikil gleöi
allra á heimilinu. Mér fannst Sólveig
koma meö sólskin I bæinn. Þaö geröi
hennar glaöa og létta lund. Þaö var alltaf
sólskin ikringum hanahvernig sem veör-
iö var. En á Reykjum er mjög viösýnt og
fallegt í heiösWru veöri og kunni unga
húsfreyjan vel aö meta þaö. Sólveig söng
jafnan viö vinnu sinaoggekk meö gleöi aö
öllum störfum úti og inni.
Sólveig og Páll bjuggu á hluta Reykja-
jaröar fyrstu árin en siöar á allri jöröinni
eftir aö afi minn hætti að búa. Ég fór frá
Reykjum 11 ára gömul og kom þangaö
ekki i morg ár. Siöar kom ég þangaö I
sumarleyfum og bjó þá ýmist hjá Páli og
Sóiveigu eöa afa mínum og Margréti
Danielsdóttur ráöskonu hans. Eftir dauöa
afa mlns héltég áfram aö koma aö Reykj-
um meö fjölskyldu mlna og dvelja þar aö
sumrinu um lengri eöa skemmri tima.
Alltaf var okkurfagnaöafalúö oghlýju og
látin finna aö viö værum ekki aöeins vel-
komin, heldur vareins ogviö værum aö
gera þeim greiöa meö komunni. Þannig
var þaö öll árin til siöustu stundar. Allir
virtust vera hjartanlega velkomnir aö
Reykjum, hvort heldur var i stutta heim-
sókn eöa til dvalar.
Sólveig var myndarleg húsmóöir svo aö
afbar.Þaövirtistaldreistandailla á þótt
komiö væri aö óvörum til dvalar.
Sólveigu Qg Páli vsrö ekki barna auðið,
en tóku kjörson á efri árum og létu hann
heita Kristján.. Hann hneigöist ekki aö
búskap og fór snemma aö heiman.
Sólveig var dóttir hjónanna Erlendar
Eysteinssonar bónda á Beinakeldu á
Asum A-Hún. og konu hans Astriöar Sig-
uröardóttur frá Hindisvík. Hún var yngst
af niu systkinum, en þau voru Siguröur og
Jóhannes bændur á Stóru-Giljá, A-Hún.,
Eysteinn bóndi á Beinakeldu, Lárus húsa-
smiöur búsettur I Ameriku, Guörún hús-
freyja á Tindum A-Hún., Ragnhildur hús-
freyja aö Syöra-Vallholti 1 Skagafiröi,
Jósefina húsfreyja á Sauöárkróki og Sól-
veig sem dó I bernsku. Auk þess átti Sól-
veig tvær fóstursystur, Jóhönnu Björns-
dóttur kennara á Löngumýri I Skagafiröi
og Asgeröi Guömundsdóttur, húsfreyju á
' Akureyri, dóttur Jósefinu. Af alsystkinun-
um eru Sigurður og Lárus einir á llfi.
Aö lokum vil ég votta aöstandendum
Sólveigar samúö mlna. Megi minning
hennar lifa.
Kristln S. Björnsdóttir
7