Íslendingaþættir Tímans - 29.03.1980, Síða 1
íslendingaþættir
Laugardagur 29. mars 1980 13. tbl. TIMANS
Gunnar Þórðarson
frá Grænumýrartungu
Mig langar til aö minnast hans afa
mins, Gunnars Þóröarsonar frá Grænu-
mýrartungu, meö nokkrum hlýjúm
kveöjuoröum, en hann lést aö heimili
sinu, Rauöarárstíg 7, þann 11. mars og
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju i
dag þann 21. mars.
Aldrei er maöur viöbúin láti nokkurs
manns, samt er þetta leiöin okkar allra og
þegar gamall maöur, sem hefur skilaö
sinu dagsverki kveöur, hryggjumst viö og
hverfum um stund burt frá ys og þys
hinna daglegu anna á vit minninganna,
sem viö eigum öll, um liönar samveru-
stundir.
Minningarnar streyma fram I hugann
svo ótal, ótal margar, fleiri en hægt er aö
festa á bl,aö, hlýjar og ljúfar og einmitt
þannig hlýtt og ljúft var ævinlega viömót
þessa aldna heiöursmanns, sem nú er
kvaddur hinsta sinni.
Um leiö er okkur þakklæti I hug fyrir
þaö aö hann fékk svo hægt og rólegt and-,
lát, heima á sinu kæra heimili meö sína
nánustu hjá sér.
Þó að hér séu margir sem kveöja og
þakka liönar stundir, þá veit ég aö þaö eru
lika margir vinirnir sem standa á strönd-
inni hinum megin og vel taka á móti lún-
um feröalang er lokiö hefur vegferö sinni
hér f jarövistinni.
Fyrstu minningar minar um afa eru aö
öörum þræöi tengdar jólunum heima f
Grænumýrartungu, er spilaö var púkk
frammi í noröurstofu og hann var þar
hrókur alls fagnaöar eins og ævinlega.
Hins vegar þegar hann var aö koma sunn-
an úr Reykjavfk og segja fréttir af mönn-
um og málefnum á þann hressilega hátt
sem honum einum er lagiö. Og þá var nú
ekki beöiö meö aö koma meö bók og biöja
hann aö lsa upphátt fyrir sig og þaö voru
fleiri en börnin sem þá lögöu eyrun viö,
fyrr en varöi hrifust þeir fullorðnu meö,
þvi betri og áheyrilegri upplesara var
ekki hægt aö hugsa sér.
Þeim hæfileika hélt hann til síöustu
stundar og las mikiö bæöi fyrir sig og svo
upphátt fyrir ömmu mfna, bæöi úr dag-
blööunum og heilu bækurnar ef því var aö
skipta og efniö var áhugavert. En afi var
mikill áhugamaöur um góöar bækur og
eignaöist góöan bókakost. Einkum var
hann hlynntur ævisögum og skáldverkum
okkar bestu höfunda og þá var hann ekki
siður fróöur um bækur er vöröuöu trúmál,
bæöi um foma goðafræöi og trúarlegt efni
Kristninnar. Svo og var hann ákaflega
ljóöelskur maöur og unni fögrum skáld-
skap. Nú hin seinni ár beindist hugur hans
einkum aö bókarefni er vöröuöu trúmál
hugleiöingar um li'f aö loknu þessu og var
hann ekki i nokkrum vafa um aö lífiö hér
á jörö væri aöeins áfangi á þroskabraut
mannsins og þaö besta er viö gætum tam-
iöokkur væri hófsemi á alla hluti, góövilji
til samferöamanna okkar og þaö aö sjá
björtu hliöarnará ölluog i öllu. Lýsir þaö
velafa minum aösiöasta bókin sem hann
valdi sér i jólagjöf var bókin: Bjartsýni
léttir þér lifiö.
Afi minn Gunnar Þóröarson var fæddur
19. febrúar. 1890, aö Gilhaga I Hrútafiröi,
sonur hjónanna Þórðar Sigurössonar og
Sigriöar Jónsdóttur. Frá Gilhaga fluttist
hann meö foreldrum sinum aö Valda-
Þau hjónin eignuðust tvær dætur, Sigríöi
móöur mína, búsetta hér i Reykjavík og
Steinunni, búsetta á Saurum i Dalasýslu.
Uppeldissynir uröu tveir, þeir Þóröur
Guömundsson, bróöursonur afa, búsettur
hér i Reykjavik og Björn Svanbergsson
bæöi bróöursonur afa og systursonur
ömmu, en lést fyrir rúmum tveimur árum
og var þaö þeim þungur missir. Einnig
steinsstööum i Hrútafiröi og þaöan um
4urra ára aldur aö Grænumýrartungu f
Hrútafiröi ogáttihann þar heima mestan
part ævi sinnar. Afi var yngstur 11 syst-
kina, en upp komust 6 bræöur.
Afi giftist ömmu minni, Ingveldi
Björnsdóttur, frá Ospaksstööum, þann 19.
okt. 1916 og bjuggu þau i farsælu hjóna-
bandi i Grænumýrartungu til ársins 1947,
en þa fluttust þau til Reykjavikur, fyrst á
Rauöarárstig 5 og siöan á Rauöarárstfg 7.
Hann tók mikinn þátt f félagsmálum og
var i hreppsnefnd, formaöur kaupfélags-
ins og I stjórn búnaöarfélagsins um ára-
bil.
ólst upp hjá þeim bróöur-dóttir afa,
Sigrföur Björnsdóttir, búsett hér f
Reykjavlk og systursonur ömmu, Jónas
Einarsson, kaupfélagsstjóri á Boröeyri.
Hjá þeim var einnig f fóstri Freysteinn
Þorbergsson, skákmeistari, en hann er
látinn fyrir nokkrum árum. Og þaö voru
margir fleiri en ég kann aö nefna sem áttu
i skjól aö venda hjá þessum sæmdarhjón-
um og sannast þar sem sagt er aö þar sem
er hjartarúm, þar er lfka húsrúm.
Um árabil var greiöasala og gisting f
Grænumýrartungu og kom þá margur
maöurinn, þyrstur og þreyttur i hlaö en
fór þaöan mettur og hvildur meö góöar
óskir i veganesti.
Oft kemur þaö fyrir er ég hitti fólk sem
komiö er vel yfir miöjan aldur og þaö
berst i tal aö ég sé frá Grænumýrartungu
aöeinmitt á þann staö, bæinn undir Holta-
vöröuheiöinni, hefur viömælandi minn
komiö á einhverri af sfnum fyrstu feröum
milli Noröur- og Suöurlands og þá gist eöa
þegiö góðan greiöa.
En i þá daga var feröamátinn sá aö
annað hvort fór fólk gangandi eöa á hest-