Íslendingaþættir Tímans - 14.03.1981, Page 8

Íslendingaþættir Tímans - 14.03.1981, Page 8
WZSS2 E E NG Ólöf Gunnarsdóttir húsfreyja Hjartarstöðum Ólöf var Austfirðingur að ætt, fædd að Mýnesi i Eiðaþinghá, 3. ágúst 1887. For- eldrar hennar voru hjónin Ragnhildur ólafsdóttir, Magnússonar, bónda i Mjóa- nesi, og Guðmundur Hallason, Jónssonar, bónda i Bessastaðagerði i Fljótsdal. ólöf varþirðja i röðinni af sex systkinum, sem uppkomust. Föður sinn missti hún aðeins niu ára gömul. Móðir hennar giftist öðru sinni og gekk að eiga Stefán Asbjörnsson, bónda á Bóndastöðum i Hjaltastaða- þinghá. Stefán var ekkjumaður en barn- laus. Þar naut ólöf uppvaxtarára sinna með ástrikri móður og ágætum stjúpa i hópi glaðværra systkina, þar sem brátt bættust viö tveir bræður. Oft töluðu þær um það, systurnar, móðir min og Ólöf, hve góða æsku þær hefðu átt á Bóndastöðum,heimilið mann. - margt og mikið um gestakomur, enda Stefán talinn með efnaðri bændum i sveit- inni. Um og eftir aldamótin var litið um skólagöngu hjá ungu fólki, en Ólöf nam öll venjuleg heimilisstörf undir handleiðslu móður sinnar, eins og venja var á þeim tímum. Þegar Ólöf var tvitug að aldri, urðu þáttaskil i lifi hennar, þvi að hún giftist þá Magnúsi Sigurðssyni, bónda á Hjartar- stöðum, greindum manni og duglegum. Hann bjó þar með móður sinni og syst- kinum. Eftir að Magnús kvæntist var þar tvibýli í nokkuð mörg ár, Sigbjörn, bróðir hans, bjó þar einnig og hjá honum var móöir þeirra bræðra. En eftir að Sig- björn fluttist i kaupstað með sina fjöl- skyldu var jörðin á einni hendi. Arin liðuhvert af öðru með mismiklum breytingum, nema að barnahópurinn varð stærri, svo að nóg var að starfa bæði innan húss og utan. 1 aprilmánuði 1926 andaðist Magnús eftir stutta legu, og þá stóð Ólöf uppi með 6 börn, það elsta 17 ára og það yngsta 1 árs. Á þeim tlmum var andlát heimilis- föður meira en ástvinamissir - það var I flestum tilfellum gjörbreyting á högum fjölskyldunnar og möguleikum. Vanalega tvistraðist barnahópurinn, þvi að þá voru engin eftirlaun, mæðralaun, ekkjubætur né barnalifeyrir. Ólöf mun strax hafa tekið þá ákvörðun i samráði við eldri börnin að búa áfram, þrátt fyrir erfið- leika, sem voru m jög miklir á þessum ár- um og næstu, vegna hins mikla verðfalls, 8 sem varð á landbúnaðarafurðum. Sig- urður, elsti sonurinn, stóð fyrir búinu ásamt móður sinni, og axlaði hann þá byrði með sæmd, svo ungur sem hann var. Eldri systkinin urðu óumflýjanlega að taka á sig mikla vinnu, en maður heyrði þau aldrei kvarta um slikt, enda sýndu þau frábæra skyldurækni gagnvart yngri systkinunum. En vafalaust hafa framtiðaráætlanir þeirra breyst við lát föðursins. Við systkinin fórum oft upp i Hjartar- staði til að heimsækja frænku okkar og börn hennar, og eigum ljúfar endurminn- ingar frá þeim stundum. Avallt mættum við hlyju og gestrisni, enda leið ungu fólki vel í nvist Ólafar, þvi að hún var hógvær, skilningsrik og umhyggjusöm húsmóðir. Þau Magnús og Ólöf eignuðusl 6 börn, en þau eru þessi: Sigurður bóndi á Hjartarstöðum, kvæntur Sigriði Jónsdóttur. Hulda (lést 1942), gift Inga Jónssyni, verkstjóra. Ragnar, bóndi Brennistöðum og oddviti Eiðahrepps, kvæntur Margréti Magnús- dóttur. Stefania, húsmóðir á SeyðiS' firði, — var gift Sveini Sigurðssyni, kaupm. , sem nú er látinn. Guðmundur, sveitarstjóri, Egils' stöðum, kvæntur Aðaldisi Pálsdóttur. Steinþór, skrifstofustj. Búnaðarbank- ans á Egilsstöðum, kvæntur Sólveign Aðalbjörnsdóttur. 011 eru börnin mannkostafólk. Mikill harmur var kveðinn að fjölskyld- unni, þegar hin velgefna og glæsilega kona, Hulda lést á besta aldri, en ÓlÖf sýndi þá sem oftar, að hún hafði til að bera mikið þrek og skapstillingu. Þótt Ólöf hefði alltaf ærið nóg að starfa um ævina, virtist hún hafa gefið sér tima til að lesa, þvi að hún var fróðleiksfús og hafði yndi af lestri góðra bóka enda kunni hún mikið af ljóðum. Ólöf var á heimili Steinþórs sonar sins, og Sólveigar á Hjartarstöðum siðustu árin, allt til þess er hún lagðist inn d sjúkrahúsið á Seyðisfirði. Hún andaðist þar 28. ágúst, 1973 eftir erfiða legú Stefania, dóttir hennar, var hjá henm öllum stundum, sem hún gat, og annaðisf hana af alúð. Hún var jarðsett að Eiðum 5. september, við hlið eiginmanns sins. Lokið var langri starfsævi þessarrar heiðurskonu. Blessuð sé minning hennar. Jóhanna Guðmundsdóttir’ 1sléndingaþ®ítir

x

Íslendingaþættir Tímans

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.