Morgunblaðið - 20.12.2004, Síða 37

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 20. DESEMBER 2004 37
um komin í jólaskap...
...og bjóðum upp á ilmandi kaffi og piparkökur.
Verið velkomin í jólastemninguna.
Dagatalið 2005 er komið!
Jólamyndin 2004 Pólarhraðlestin
ÁLFABAKKI
Sýnd kl. 10.30. B.i. 16 ára.
RENEE ZELLWEGER HUGH
GRANT COLIN FIRTH
ÁLFABAKKI
kl. 4, 6 og 8. b.i. 12.
Jólamyndin 2004
Pólarhraðlestin
Jólamyndin 2004
ÓTRÚLEGRI
FERÐ EN
HÆGT ER
AÐ ÍMYNDA
SÉR
I

Í
Jólamyndin 2004 Pólarhraðlestin
KRINGLAN
Sýnd kl. 6. Ísl. tal./
Sýnd kl. 8.10 og 10.20. Enskt tal.
ÓTRÚLEGRI
FERÐ EN
HÆGT ER
AÐ ÍMYNDA
SÉR
I

Í
HINIR ELLEFU
ERU ORÐIN TÓLF.
OCEAN´S TWELVE
GEORGE
CLOONEY
BRAD
PITT
ANDY
GARCIA
andJULIA
ROBERTS
BERNIE
MAC
DON
CHEADLE
MATT
DAMON
CATHERINE
ZETA-JONES
ÁLFABAKKI
Sýnd kl. 4 og 6.10. Ísl. tal./
Sýnd kl. 4, 6.10, 8.20 og 10.30. Enskt tal.
ÁLFABAKKI
Sýnd kl. 8.20 og 10.30.
KEFLAVÍK
Sýnd kl. 8 og 10.20.
Kvikmyndir.is
OCEAN´S TWELVE
Jólamyndin 2004 Jólamyndin 2004
KRINGLAN
Sýnd kl. 5.30, 8 og 10.30.
AKUREYRI
Sýnd kl. 5.40, 8 og 10.20.
HINIR ELLEFU
ERU ORÐIN TÓLF.
GEORGE
CLOONEY
BRAD
PITT
ANDY
GARCIA
andJULIA
ROBERTS
BERNIE
MAC
DON
CHEADLE
MATT
DAMON
CATHERINE
ZETA-JONES
Jólamyndin 2004
KEFLAVÍK
Sýnd kl. 6 og 8.
E
F
jallaborgin Millau, eða dal-
borgin öllu heldur, er
þessa dagana frægasta
borg í Frakklandi, yfir-
skyggð af splunkunýju
undri, hæstu brú í heimi yfir djúpan
dal. Þetta er sannkölluð loftbrú (nývígð
með Chirac forseta fyrir tíu þúsund
manna fylkingu) til þess gerð að greiða
stórveginn frá París, beint suður í Mið-
jarðarhaf.
Á leiðinni í bíóið í Millau kom brúin í
ljós, ein lína yfir dalinn, með brúar-
vængjum úr stálþræði sem eru í formi
eins og hálfluktir vængir fugls – lit-
urinn líka meira af himni en jörð. Þetta
mannvirki er fagurfræðilegt afrek og
ofurfínlegt, en þó af þeirri stærð-
argráðu í óspilltri náttúrunni að það
gæti vakið spurningar um hvað má og
ekki má.
Sú spurning vaknaði líka við að
skoða Síðasta veiðimanninn (Le dern-
ier trappeur. Netfang: www.ledern-
iertrappeur.com) nýja mynd eftir
Nicolas Vanier. Þetta er nokkurs konar
heimildarmynd um veiðimanninn
Norman á Yukon-svæðinu í Norður-
Kanada og indíánakonuna hans. Það
eru fáir hans líkar eftir, sem hafa vet-
ursetu í fimbulköldum óbyggðunum og
veiða stórt og smátt, kjöt og fisk, sér til
matar og framfærslu. Reisa bjálkakofa
á nýjum stað á hverju hausti, ef því er
að skipta. Það var reyndar eitt af at-
hyglisverðustu atriðum myndarinnar,
hvernig byggja skal bjálkakofa og ein-
angra með mosa. Fara svo í margra
daga ferð í villtavestursþorp og ná sér í
gler fyrir glugga sem kaupmaðurinn í
krambúðinni sker. Veiðimaðurinn
Norman (sem leikur sjálfan sig) er ekki
ánægður með hvernig farið er með
náttúruna á hans slóðum. Skóg-
arhöggið gangi allt of langt, hvert
svæðið á fætur öðru sé lagt undir, og
dýrin í skóginum leggi á flótta. Um leið
séu veiðimenn eins og hann úr sögunni.
Hann predikar að maðurinn verði að
lifa með náttúrunni, ekki á móti henni.
Fyrir mér voru hann og konan hans
hluti af náttúrunni og umhverfinu, og
nánast eins og gæslumenn. Mér þótti
betra að vita af landinu með þeim en án
þeirra – að landinu sé vorkunn þegar
þau hætta að eiga heima í því. Þegar
vitnunum fækkar og velunnurum nátt-
úrunnar á staðnum þá er eftirleikurinn
auðveldari; að þrautpína landið þangað
til ekkert er eftir annað en lífvana auðn,
með örfáum vinjum.
Landslagið í myndinni er stór-kostlegt og litirnir óviðjafn-anlegir, jafnt í skógi sem áhimni. Þá eru ferðalögin
ótrúleg á hundasleða gegnum vetr-
arríkið, þar sem leiðin liggur eftir gljúf-
urbotnum, um stórskóga, auðnir, yfir
frosin vötn, og háskinn alltaf á næsta
leiti. En veiðimaðurinn hefur breyst í
hálftröll í sambýlinu við erfiða og gjöf-
ula náttúruna, hún gengur í lið með
honum og ekkert virðist geta grandað
honum.
Stjörnur myndarinnar eru sleða-
hundarnir aðdáunarverðu og þraut-
seigu. Einn af hápunktum mynd-
arinnar er að sjá þá taka til sín
íslenskan jólamat, þegar húsbóndinn
kemur af rjúpnaveiðum, og hver þeirra
fær fugl í sinn hlut.
Fuglar voru líka aðalatriði íbíómatnum sem var borð-aður á La Terrasse í Millau,gamaldags stofnun sem ég
mæli strax með fyrir tilvonandi vegfar-
endur um loftbrúna. Hér var borðað
eftir tveimur nítján evru matseðlum.
Forréttur var sulta úr fasana, með
svipaðri áferð og sviðasulta, ásamt ör-
þunnt skorinni peru með súrsætum
keim. Aðalréttur var grillað þunnildi úr
önd með skógarsveppasósu, og eftir-
réttur sítrónuterta með marens annars
vegar og hins vegar peruterta með
hindberjasósu. Rauðvín frá Faugeres
drukkið með, indælt sveitavín með tað-
keim. La Terrasse býður sem sagt upp
á gegnheilan og vel úti látinn franskan
mat, (þar sem fasaninn og sítrónutert-
an voru hápunktar) og notalegheit.
Fimmtíu og þrjár evrur fyrir tvo, með
kaffi. (Það er ekki vandi að finna stað-
inn því hann er merktur með skiltum í
bænum, eins og tíðkast í Frakklandi.)
Í myrkrinu á heimleið blasti loftbrú-
in skáldlega við (Viaduc de Millau),
skínandi í upphæðum eins og guð hefði
farið á stúfana til að skreyta fyrir jólin
hjá sér. Og varðandi spurninguna í
upphafi um það hvað má og ekki má þá
held ég síður að Guð sé á móti brúnni,
enda hróflar hún ekki við sköp-
unarverki hans á þann hátt sem er
eyðileggjandi og óafturkræft.
Kringum loftbrú og sleðahunda
B í ó k v ö l d í M i l l a u
Eftir Steinunni Sigurðardóttur SVEITIRNAR Slowblow,
múm og Stórsveit Sigríðar
Níelsdóttur halda tónleika
í kvöld kl. 20 í Íslensku
óperunni, en tónleikarnir
eru haldnir af því tilefni að
meðlimir Slowblow og
múm eru á leiðinni hver í
sína áttina eftir við-
burðaríkt ár. Báðar gáfu
sveitirnar út hljómplötu á
árinu, múm fylgdi eftir
plötu sinni Summer Make
Good með hljómleikaferð
um Evrópu, Asíu og Am-
eríku. Slowblow sendi
einnig frá sér nýja breið-
skífu í sumar, slóst í för
með múm og síðan hafa
þessar systursveitir leikið
saman á tónleikum hér-
lendis og erlendis.
Þriðja númer kvöldsins
er síðan Stórsveit Sigríðar
Níelsdóttur, en fyrir fáein-
um árum tók kona á átt-
ræðisaldri sig til og byrj-
aði að unga út plötum upp á sitt eindæmi. Hefur hún hvergi gefið
eftir í útgáfunni og er hún nú einhver sérstæðasti og afkastamesti
tónlistarmaður Íslendinga; titlarnir nálgast óðfluga töluna fjörutíu,
en þrátt fyrir það harðneitar Sigríður Níelsdóttir staðfastlega að
koma fram á tónleikum eða flytja svo mikið sem eitt lag opinber-
lega. Að sögn meðlima sveitarinnar var ekkert við því að gera nema
að stofna Stórsveit Sigríðar Níelsdóttur og kemur sú sveit í fyrsta
skipti fram á Íslandi á tónleikunum í kvöld.
Lágstemmdir tón-
leikar í Óperunni
Hljómsveitin múm nýtur aðstoðar
mikilla snillinga, þeirra Eiríks Orra
trompetleikara og Ólafar Arnalds
fiðluleikara, en þau eru bæði afar
framsæknir tónlistarmenn.
Miðasala á tónleika múm, Slowblow og Stórsveit Sigríðar Níels-
dóttur fer fram í 12 tónum við Skólavörðustíg og verslun Smekk-
leysu sem nýlega var opnuð á Laugavegi 59. Miðaverð er 2000 kr.
og hefjast kl. 20.