Tíminn - 26.07.1970, Blaðsíða 5

SUNNUDAGUR 26. JÚLÍ 1970
TIMINN
5

MEÐ MORGUN &
KAFFINÖ WI?
Pétur litli borðaði með for
eldrum sínum á veitingahúsi.
Á eftir spurði pabbi: ■— Veiztu
hvað það var, sem þú borðað-
ir, Pétur litli?
— Nei, var það ekki grís?
— Nei, það var hestur. Allt
sem við fengum var af hesti.
— Nú . . . líka eplamaukið?
— Ég skil ekki almennilega,
hvort þú ert a'ð halda upp á
brúðkaupsdaginn, eða að reyna
að gleyma lionum.
Það var tekið á móti land-
könnuðinum með kostum og
kynjum, þegar hann kom heim.
Blaðamenn umkringdu hann.
— Já, því miður féll félagi
cninn í hendur mannæta.
— Gátuð þér alls ekki bjarg
að honum?
— Nei, því þegar óg kom
með björgunarleiðangur á vett
vang, var þegar búið að strika
faann út af matseðlinum.
Tvö ungmenni, sem ekki
höfðu alveg hreint mjöl í pok-
anum, ætluðu yfir landamær-
in — ólöglega. Þeim datt í hug
að auðveldast myndi að út-
vega sér kú eða það, sem fólk
fer í, þegar það gerist kýr á
grímuballi. Þetta gerðu þau og
þóttust vera á beit skammt frá
landamærunum og ætluðu yfir
strikið, án þess að tekið yrði
eftir. Þetta var allt á góðri
leið, -þegar „afturendinn" kall-
aði skyndilega til „framend-
ans“: — Flýttu þér eins og þú
getur!
— Hvað gengur á?
— Nautið er á eftir ok'kur!
Tveir negrar sátu í frum-
skógi Afriku og hámuðu í sig
með góðri lyst ferðamann nokk
urn.
— Þetta er nú eitthvað ann
að, — sagði annar, — en hunda
fæðan, sem við fengum á
,,Mannætunni“ í Kaupmanna-
höfn.
S TE

M I I I I i I I
— Þa'ð verð ég að segja. Mat
urinn hennar bókstaflega
bráðnaði á tungunni,
— Hvað segii'ðu, var hann
svona vellagaður?
— Nei, hann var frosinn.
— Hvers lags kaffi er þetta
eiginlega, sem þú býrð til. Það
er svo veikt, að það getur
varla runnið hjálparlaust úr
könnunni.
DENNI
DÆMALAUSI
— llann er ekki þarna inni.
Hvar eigum við að leita núna?
L

ISPEGU
Baudoum Belgíukonungur
hefur nú fengið þann úrskurð
augnlæknis síns, að láti hann
ekki verða af því að gangast
undir augnauppskurð hið snar
asta, eigi hans á hættu að
missa algerlega sjónina, sem
stöðugt hefur farið versnandi
undanfarin ár.
Baudouin tekur þessu með
ró, að mionsta kosti á yfirborð
inu, og segir lækna ævinlega
ýkja hlutina. En Fatoíóla
kona hans er mjög áhyggju-
f'Ull og er sögð gera allt, sem
í hennar valdi stendur til að
sannfæra bónda sinn um að
uppskurður sé óumflýjanlegur.
Hún hefur jafnvel gengið svo
langt að bjóðast til að gefa
honum annað auga sitt, ef til
þess kemur að skipta þurfi ucn
hornhimnur. En ósennilegt er
talið, að konungurinn þiggi
slíka fórn af konu sinni.
★
Roger Vadim eyðir ekki tím
anum í að gera sér grillur út
af því, að öll hans hjónabönd
hafa hingað til farið í vas-kinn,
né hvers ve-gna þau hafa gert
það. — Þannig hefúr þetta nú
bara verið, — segir hann, —
og ég hef alltaf kvænzt ástkon
um mínum, nema Catherine
Deneuve, en það var vegna þess
að hún vildi það ekki. Ég hef
líka átt börn með beim öllum,
að Bardot undanskilinni, en
það var einnig að hennar ósk.
Nú er Jane Fonda, eiginkona
númer þrjú, hlaupin frá hon
um, og hann var auðvitað ekki
lengi að finna nýja frú Vadim,
sem er svo lík Brigitte. Ann-
ette, Catherine og Jane, að
fólk getur hæglega ruglað
henni saman við hvei'ja þeirra
sem er. •
Sú ný.ia heitir Sybil Shepard
amerísk fyrirsæta, og hún er
þegar byrjuð á fyrsta aðalhlut
verkinu í nýrri mynd Vadkns.
Og ef að likum lætur, verður
hún orðin heimsfræg áður en
langt um ‘líður.
•k
Nú ætla Danir bráðlega að
hefja upptöku á kvikmynd, sem
byggð verður á sögu Rifbjergs,
Anna jeg Anna. Líklega verður
það hin norska Liv Ullman, sem
fer með hlutverk sendiherra
frúarinnar, Önnu.
Liv, sem nú er nýskilin við
sænska leikstjórannn Ingmar
Bergman, segist þui'fa að hugsa
sig rækilega um, áður en hún
þori að taka tilboðinu, því það
er mjög erfitt og krefst mikilla
hæfileika. Annars þai*f Liv
svo sem ekki að vera með mikl
ar vangaveltur, því að þótt ung
sé, nýtur hún geysilegra vin-
sælda á Norðurlöndunum. og
re.vndar víðar. Og leikstjórar
keppast við að bjóða henni hlut
verk eftir að fyi'rverandi eigin
maður hennar, sem hún á í
rauninni fi'ægð sína að þakka,
hætti að hafa einkarétt á
henni, bæði í einkalífinu og i
★
Þótt ótrúlegt rnegi virðast,
hefur ekki nokkrum manni
dottið í hug að minnast á skiln-
að i sambandi ,við þau Giinter
vSaclis og konu hans Mirju. Að
vísu ei'u þau ekki búin að vera

gift svo lengi, en fyrrverandi
glaumgosi verður víst að sætta
sig við að fylgzt sé gaumgæfi-
lega með honum, og hann jafn
vel bendlaður við hinar og
þessar kvensur. Þetta mátti
Gunter hafa meðan hann var
giftur Bii'gitte Bardot, og lík
lega ekki að ástæðulausu.
En nú er annað uppi á ten
ingnum, og ennþá að minnsta
kosti, ei-u þau jafn ástfangin
og þegar þau hittust í fyrsta
★
Stútkan á myndinni er engin
önnur en „Rækjan“, hin heims-
fræga fjTÍrsæta Jean Shrimp-
ton. Og það er sem betur fer
ekki nýjasta kvenfatatízkan,
sem hún er að sýna, því hver
önnur en hún gæti tekið sig
vel út í annarri eins múnder-
ingu?
Annars er þetta allt sitt úr
hvorri áttinni. Hattinn, sem er
ljósrauður og alsettur glæsi-
legum fjöðrum, bar Mae
West, fyri'um kynbomba, í
myndinni „Myra Breckini'idge.
Munnstkkið puntaði upp á út-
sinn. Hann er yfir sig hrifinn
og segir hana stöðugt ná
meira og meira valdi jdir sér.
Enda er það svo, að hann get-
ur ekki án hennar verið nokkra
stund, og hún fylgir honum
með mestu ánægju hvert sem
hann fer. Þessu stöðuga flakki
fylgir að vísu sá galli, að eng
inn tími er til barneigna, en
þegar um hægist, eru þau ákveð-
in í að fylla villu sína af börn-
um.
lit Cládíu Cai’denale í Bleika
pai'dusnum, pilsið tilheyrði eitt
sinn John Lennon og á skón-
um steppaði fyrrum Fred
Astairs, frægur steppdansari á
sinni tíð.
Og ef einhvern langar til að
vita, hvers vegna „Rækjan"
var að hengja utan á sig þetta
fræga dót, þá getum við upp-
lýst, að verið var að selja það
á uppboði, og hún fengin til
að trekkja. Ágóðinn var svo
látinn renna tli góðgerðarstarf
semi.

Ábrv!!