Tíminn - 27.11.1970, Side 5

fðSTOJÐAGdt 37. nóvwriber **»
5

.

■■
. v.,v—,.
KAFHNU
Þessar Efiwr voen í s<£! efíír
9 æca menianda: — Bf ég ætti
■ iVsund fcrórcnr myinffi ég bjó@a
fflimw ffiömmtm upp á hafra-
grasit, þvi :þaS er þaS hezfca sem
— Ég vona, að þér hafið farið
náfcvæmlega eftir ráðum min-
nm, sagði læfcntiinn við sjúkl-
ingi'im. — Ein taf.'a fyrir há-
degisver® og eitt glas af koní-
afci á eftti.
— Ef ég á að segja eins og
er, þá er ég kominn á eftir áætl-
m œteð tðflumar.
— ÆtterSn að koma með í
sfiBja®, Eva?
— Nei, það var mús, sesn át
badsifið mitt
— Hún hlýfcur að bafa verið
í megfam sú.
— Er það várkilega satt, að
heimska sé ættgeng.
— Uss, efcki tala illa uan for-
— Hugsaðn þer, manwiKt, Ktea
frænfca er a@ verða grábærð!
Þessi káti drengur, sem situr Gústi og seieiast ákvað hann
hér á rassinum og glennir sig’ " bárá áB'r'háftta' þessu ög sitja
er C1,diiesa
af, sonur Benedifctu Danaprins- lata mynda sig, því Græn.'end-
essu. Þegar Benedikta og Ric- ingar urðu að fá myridina, sem
hard, maður hennar, heimsóttu
Grænland í fyrra, var þeim gef
inn þessi grænlenzki klæðnað-
ur handa Gústa, sem varð að
sitja heima. Nýlega komu svo
fötin tifbúin frá Grænlandi, því
það tekur sinn tíma að sauma
svona lagað. Þá var Gústi færð-
ur í skrúðann, en gekk ekki rétt
vel að fóta sig á kamíkunum,
því þær líktust víst ekki þeim
konunglegu skóm, sem hann er
vanur að ganga á. Ljósmyndar-
inn beið tilbúinn, en alltaf datt
Sophia Loren er óumdeilan-
lega ein fegursta kona í hetin-
ioum, og þegar ein svo.'eiðis er
spurð einhvers, hlýtur svarið
að vera merkilegt. ítalsfct vitou-
blað spurði hana nýlega, hvað
henni fyndist um aðrar tiltefcn-
ar persónur, meðal þeirra
helztu keppimauta hennar.
Um Liz Taylor, sem á stóru
pelsana og demanfcshringana,
segti Sophia: — Hún er falleg,
andfitið er beinlínis guðdóm-
legt, en það má ræða um lfk-
amann, henni hættir mefnilega
til að fitna of mikið.
Um Jaqueline Onassis sagði
Sophia aðeins, að það væri klárt
mál, að hún væri a® minnsta
kosti öðru vísi en al.'ar hinar.
En um Raquel Welch, sem
fcalin er líka ein fallegasta kona
heimsins: — Hún er ekki í tízku
lengur . . .
Sophia Loren er ekki hrifin
af nektarsenum í kvikmyndum,
henni finnst bcrt fólk á tjald-
inu bara hlægilegt.
Að ,'okum var hún spurð um
mann sinn, sem hún elskar út
af lífinu, þó hann sé lítill, feit-
ur og hálfsköllóttur. Svarið,
stutt og 'aggott.: — Carlo er
stórkostlegur. Jafnvel gallar
hans eru spennandi.
þeim hafði veri® lofað. Annars
cr það að frétta af þessari
ágætu fjölskyldu, að Gústi litli
er ekki lengur einbirni, því að
hann eignaðist litfa systur fyrir
skömmu.
Christina Onassis er ékfei
beint ánægð með lífið þessa
dagana. Hún er búin að standa
í þrasi við pabba sinn, marra-
inn hennar Jacqueline, nú uim
nokkurn tíma og gamli maður-
inn fór með sigur af hólmi og
nú er ákveði® að Christine
gangi að eiga þann mann, sem
hann hefur valið handa henni.
Maðurinn sá heitir Peter Goul-
andris og er auðvitað ve.'lauS-
ugur, enda skipakóngur. Brúð-
kaupið fer væntanlega fram
fyrir áramót. En Christine seg-
ist samt sem áður elska Damy
Meredith frá Detroit í Banda-
ríkjunum. Engum hefur ennþá
dottið í hug, a® spyrja Gouland-
ris um álit hans á þessu öllu
saman. Ekki er vitað, hvort
hann er minnstu vitundarögn
hrifinn af stúlkunni, eða hvort
það eru milljónti föður hennar,
sem lokka,
★
Egypzfcur prófessor tilkynnti
nýlega ungum hjónum í Alex-
andrfu, að bam þeirra yrði að
gangast undti mikla aðgerð, ef
það ætti að Iifa. Aðgerðina
væri a'ðcins hægt að gera í
Bandaríkjunum, Svíþjóð eða
Englandi. Barnið, hálfs fjórða
mánaðar drengur, var svokai'-
að „blátt bam“. Nú er hann
kominn til Svíþjóðar og allt
gekk vel, en það sögulegasta
við þetta allt saman er, að all-
ar súrefnisbirgðti SAS-þotunn-
ar, sem fAitti bami® til Stokk-
hólms, voru á leiðinni. nobaðar
tL’ að haldá lífinu í. bam-
inu. Barnið var í plastkörfu og
henni var stungið kin í stóran
plastpoka og súrefninu síðan
dælt inn í pokann. AUs þurfti
lit.'i drengurinn á 3000 iítrum
af súrefni að halda á ferðalag-
inu.
Nútíma ungur maður — se.n
hefur rómantískan hugsana-
gang, vel að merkja, — býður
sinni útvöldú gjarnan í siglingu
upp ána í vélgítarnum sínum.
Að minnsta kosti ef maður á að
trúa þessari mynd, sem er upo-
rutinin frá bandarísku fyrirtæki,
sem smíðar báta. Myindinni
fylgir, að þess konar sigSngar
séu það allra nýjasta i Florída.
DENNI
DÆMALAUSl
— Mamnia er búin að scmja
við þá í kaupfélaginu. Hún fær
auka afsláttarmiða, ef ég er úti
í bil, meðan hún verziar.
\n
— M verðar aS vfSarkensna,
A nna, a® þaSf er oeð gent, a®
hlasapa fyxst 10 þúsnnd metra
ög sfí&kva svo 1,96 í bástökfci.
— O, meðþesstttilblaHpi hef-
cr það ekki vea-fð sm> erfítt
/
PSfcur gat éai aimeniH-
lega skSJS, bvers oegna stund-
nm var sagt veSorfréfctir, en
sfctmdum veðurspá. Hann fanm
þess vegöa upp mðdu betra <w®
úr þesswm béðuaa-og sagoi tora
veðimspneöáE.
— í rmininm vorkenni ég
sfcepnnnni, sem varð að flá, ti»'
þess að ég gætá ergmazt þennan
péis.
— Þáfcka þér fyrir samúSSjna.

— Ég vona, að ég hafi á röngu
að standa, ungfrú Möller, en ég
held, að maðurinn minn haldi
framhjá okknr.
— Er ékki heldur snemmt að
hngsa tm trúlofun strax, barn-
ið mifct? Þú hefur ekki þekkt
hann nema í tvo mánuði.
— Nei. Ein stelpan á skrif-
stofunni var trúlofuð honum í
tvö ár og hún segir, að hann
sé prýðilegur.