Tíminn - 18.05.1974, Qupperneq 14
14
TÍIVHNN
Laugardagur 18. mal 1974.
aðen sjómanninn í Eiríki, og það hafði alls ekki hvarf lað
að honum, að Svala liti við honum. En núna, þegar hún
hafði forsmáð hann sjálfan, tók hann að sjá eins og í
spegli mótstöðumanninn, sem forlögin höfðu fengið hon-
um.
Því lengur, sem hann hugsaði málið, því sannfærðari
var hann um að Helgi Stefánsson hefði rétt fyrir sér í
grun sínum um, að annar væri kominn í spilið, og hann
var viss um, að þetta væri Eiríkur.
Hann yf irgaf skrifstof una og hélt heim á Hótel Zoéga.
Ólaf ur var Islendingur, sem merkir það, að honum var i
blóð borin allskonar hindurvitni um forlögin, álög og
galdra. Á yf irborðinu var hann nútímamaður — hann las
blöðin, hafði áhuga á stjórnmálum álfunnar, hann hafði
komið til London, Kaupmannahafnar og Parísar — en í
hjarta sínu var hann viðs f jarri nútímanum. Hann var
ekki síður en Svala trúaður á fossbúann, en hefði verið
minnztá það, hefði hann—sem Svala hefði ekki gert —
hent gaman að þessu öllu. Hann trúði á skyggnigáfu og
spádóma, og með mestu leynd sótti hann andatrúarsam-
komur.
Þegar hann gekk eftir götunni, var hann fremur að
hugsa um Eirík en um Svölu.
Eiríkur hafði skyndilega sprottið upp úr jörðinni fyrir
f raman hann eins og andstæðingur, og það lagðist í hanri
sem eitthvað illt. Það var óeðlilegt, að ókunnur maður
skyldi koma til Skarðsstöðvar og ýta honum til hiiðar.
AAeðan hann fékk sér hressingu, braut hann heilann
um málið. Ef myrkraöfl stæðu að baki Eiríki, þá var
nauðsynlegt, að hann, Ólafur, leitaði til þeirra, sem fær-
astir væru til að veita honum aðstoð á þeim sviðum.
i Reykjavík þekkti hann þó nokkra, sem myndu geta
látið honum í té töf rameðöl gegn álögum, en hann óskaði
eftir kröftugri aðstoð, og hann vissi, hvar hana var að fá,
enda þótt það kostaði hann nokkra f yrirhöf n. Hann hafði
komið farangri sínum fyrir á hótelinu, og nú pantaði
hann reiðhest.
Hann hafði keypt farmiða með ,,Sterling" til Kaup-
mannahafnar, en skipið átti ekki að sigla fyrr en á
laugardag, og þar sem ekki var nema miðvikudagur,
hafði hann þrjá heila daga til ráðstöfunar, sem var hon-
um meira en nóg.
Klukkan var hálf eitt, þegar hann reið út úr Reykjavík
og hélt eftir veginum framhjá laugunum til Þingvalla.
Alltfrá þvíhannfór yfir Elliðaárnar, hafði leiðin legið
jafnt og þétt upp á við, og nú lá hún yfir griðarmikið
hæðardrag, alsett mosa og klöppum. Ekkert lifandi var
þarna sjáanlegt, nema stöku hrafn á stangli. Hér og þar
stóðu steinvörður, sem reistar höfðu verið til að marka
leiðina yf ir heiðina, og þessi langa röð af vörðum — allar
með stein út úr hliðinni — var eins og röð ömurlegra og
þögulla betlara, sem biðu hreyfingarlausir.
Leiðin frá Reykjavík til Þingvalla er einhver sú
auðnarlegasta og óhugnanlegasta í heimi í augum þess,
sem fer hana einsamall, og þessar steinverur gerðu hana
sizt huggulegri. Vindurinn næðir um heiðina, og við og
við heyrist stöku kvartandi fuglsgarg, en þegar Ólafur
Guðmundsson fór þessa leið, tók hann hvorki eftir hröfn-
unum né fuglsgarginu, og heldur ekki auðninni um-
hverfis. Enda þótt hugur hans væri fullur af myrkum
hindurvitnum, var hann ekki móttækilegur fyrir
óhugnaði veðurs og umhverfis.
Hann staldraði í hálfa klukkustund við sæluhúsið, þar
sem ferðamenn njóta þess að finna skjól fyrir snjóf júk-
inu á veturna. Síðan hélt hann áfram. Um sjöleytið kom
hann upp á hæðarbrún á heiðinni, þar sem er útsýni yf ir
Þingvalla-sléttuna.
Allskonar málskrúð hafa ferðamenn tekið sér í munn
um þennan stað, og hafa sumir gengið svo langt að líkja
f jallahringnum við hvítklædda engla.
Á þeim dögum, þegar eldurinn var allsráðandi, þegar
allt landið sauð og kraumaði, þegar brennisteinsskýin
myrkvuðu landið, sem var að hlaðast upp af ösku, með
stórfljótum af bráðnu grjóti, hóf gríðarmikill hraungúll
sig upp í loftið og hjaðnaði síðan niður án þess að
springa, og varð að Þingvalla-sléttunni — sex kílómetra
langri f löt. Suðvesturhluti hennar myndar bakka gríðar-
mikils stöðuvatns.
Nú var vatnið og sléttan umkringd f jallahring, alveg
eins og á þeirri tíð, þegar eldurinn kulnaði og sólin brauzt
í gegnum brennisteinsmóðuna. En þótt hæðadrögin í
kring séu nú vaxin iðjagrænu grasi og þar spretti alls-
konar blóm, sem maður finnur sér til mestu undrunar
hvarvetna, vofir engu að síður myrkur elztu tíma yfir
þessu hringsviði. Og það er þetta myrkur, sem gerir
staðinn svo furðulegan.
Andartak hélt Ólaf ur aftur af hestinum og horfði f ram
fyrir sig. Hann var vel kunnugur á þessum slóðum og
hafði iðulega veitt urrðia i vatninu og i Soginu, sem renn-
ur úr því.
Loks hélt hann áf ram eftir klettaskorningnum niður á
sléttuna.
Hann fór yfir brúna, sem liggur yfir Öxará. Gamla
steinbrúin, sem geymir í hleðslum sínum blóðsteinana,
sem afbrotamenn fyrri tíma létu líf sitt við, er nú horf in,
og í stað hennar komin trébrú. En djúpi, dimmi hylurinn,
þar sem ógæf usömum konum var drekkt, er enn á sínum
stað.
Hann leit sem snöggvast á hann, um leið og hann reið
framhjá bóndabænum á vinstri hönd og veitingastað úti
iliiill
Laugardagur
18. mai
7.00 Morgunutvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10
Morgunleikfimi kl. 7.20.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl), 9.00 og
10.00 Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45. Oddný Thorsteinsson
heldur áfram að lesa
„Ævintýri um Fávís og vini
hans” eftir Nikolaj Nosoff
(24)
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
14.00 Létt tóniist Louis van
Dijik og trió hans, Stan Getz
o.fl. leika.
14.30 iþróttir Jón Asgeirsson
sér um þáttinn.
15.00 tsienzkt mál Dr. Jakob
Benediktsson flytur þáttinn.
15.20 Framhaldsleikrit barna
og unglinga: „Þegar felli-
bylurinn skall á” eftir Ivan
Southall Sjöundi þáttur.
16.00 Fréttir.
16.15. Veðurfregnir. TIu á
toppnum örn Petersen sér
um dægurlagaþátt.
17.20 Laugardagslögin. Til-
kynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Stund með Gunnari
skáldi Gunnarssyni Sveinn
Skorri Höskuldsson flytur
erindi um skáldið og verk
þess. Sigurjón Björnsson
ræðir við Gunnar, og lesnir
verða kaflar úr verkum
hans.
21.15. Illjómplöturabb. Þor-
steinn Hannesson bregður
plötum á fóninn.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Ilanslög
23.55. Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
A meðan, þau nálgast heílinn
r Manny! Ertu orð
inn vitlaus? ! ‘
vMANNY!! JI
Þarna er loftbillinn
|Dalla~Manny og Clark
^“flugstjóri geta ekkf
ftverið langt undan! fl
Heldurðu að hann sjái Hver nig? Hann hefur ekki
~ V aimn i hnakkannm »■
Þekkirðustrák
i bekknum
minum, sem
er kallaður
■Frissi?/
Hann sagði, að þú Ég held Held-
værir hlægilegastur ég verði ] urðu það?'
af öllum i skólan/aevareiður. y Veiztu ekki,
■— ' hvort þú /y
verður æva-
reiður?
hvað
það?
með
Það fer eftir,
hve stór
Frissi er.
Laugardagur
18. mai
13.00 Bæjarmálefnin, Umræð-
ur i sjónvarpssal i sambandi
við bæja- og sveitastjórna-
kosningarnar, sem fram
eiga að fara 26. mai næst-
komandi. 1 þessum þætti
ræða frambjóðendur frá
Akureyri og Hafnarfirði um
sjónarmið sin i bæjarmál-
um, og hefur hvor hópur
tvær klukkustundir til um-
ráða.
17.00 Jóga til heilsubótar
17.30 íþróttir.
20.00 Fréttir
20.20 Veöur og auglýsingur.
20.25 Læknir á lausuni kili.
20.50 Ugla sat á kvistLÞessi
ugla verður sú siðasta að
sinni, og er hún helguð
gamanvisnasöngvurum og
hermikrákum, sem verið
hafa fólki til skemmtunar á
liðnum árum. Meðal gesta i
þættinum eru Arni
Tryggvason, Jón B. Gunn-
laugsson, Karl Einarsson og
Óm ar Ragnarsson.
Umsjónarmaður Jónas R.
Jónsson.
21.40 Tiu litlir Indiánar (And
then there Were None)
Bandarisk sakamálamynd
frá árinu 1945, byggð á sög-
unni „Ten little Niggers”
eftir Agöthu Christie. Leik-
stjóri Rene Clair. Aðalhlut-
verk Barry Fitzgerald,
Walter Huston og Judith
Anderson. Þýðandi Jóhanna
Jóhannsdóttir. Tiu gestum
er boðið að koma i heimsókn
til fjarlægrar eyjar. Enginn
þeirra þekkir gestgjafa
sinn, og gestirnir þekkjast
ekki heldur innbyrðis. Ekki
hefur fólkið lengi dvalið á
eynni, er dularfullir atburð-
ir taka að gerast, og
gestirnir hverfa sporlaust
hver af öðrum.
23.20 Dagskrárlok